Ojcowie i synowie: pod tym samym dachem ze starszymi krewnymi

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Czy zdawałeś sobie sprawę, że regularne wyjazdy do babci zabierają zbyt dużo czasu i wysiłku, i zaprosiłeś ją, żeby się do ciebie wprowadziła? Cóż, czyn jest godny szacunku - teraz starszy krewny zawsze będzie tam, a możesz pomóc swojej ukochanej babci, że tak powiem, bez wychodzenia z kasy. Bądź jednak przygotowany na to, że pozbywając się trudności fizycznych, zyskujesz inne – psychologiczne.

Jako dziecko przyjeżdżaliśmy do naszych dziadków na wakacje, a oni otaczali nas opieką: karmili nas naleśnikami i plackami do kości, pozwalali oglądać telewizję do późna i entuzjastycznie opowiadali historie swojej młodości. Starsi krewni byli dla nas uosobieniem łagodności, mądrości i życzliwości, ale wszystko zmieniło się, gdy sami staliśmy się dorosłymi: dobra rada wydaje się teraz natrętna, a słodkie niezadowolenie z nowoczesnego systemu politycznego – wieczne i zupełnie nierozsądne narzekanie. Zaczynamy się denerwować, nie starcza nam cierpliwości, żeby jeszcze raz wytłumaczyć babci, dlaczego nie nosimy ciepłych legginsów z polarem i nie jemy po 18.00. Ale co innego kłócić się z ukochaną babcią podczas rzadkich spotkań, a co innego mieszkać we wspólnej przestrzeni życiowej i przeklinać z jakiegokolwiek powodu. Jeśli zdarzy ci się dzielić mieszkanie ze starszymi krewnymi, to wiesz jak nikt inny, że takie sąsiedztwo to poważny test zarówno dla „ojców”, jak i „dzieci”.

Starzy ludzie są pewni, że nikt ich nie słyszy, dlatego powtarzają wszystko kilka razy.

Im nie jest łatwiej

Nikt nie wita starości z uśmiechem i otwartymi ramionami. Ludzie boją się starzenia, bo więdnięcie mówi tylko jedno – życie się skończyło. Dlatego większość ludzi w wieku jest tak drażliwa, nerwowa i rozgoryczona: ze smutkiem spoglądają wstecz na minione lata, uświadamiają sobie swoje błędy, czują własną bezużyteczność, cierpią z powodu niezrealizowanych planów. Nie jest im łatwiej niż nam, młodym. Starzy ludzie są pewni, że nikt ich nie słyszy, dlatego powtarzają wszystko kilka razy. Chcą nas ostrzec przed „grabiami”, na które sami nadepnęli, ale my odbieramy ich rady jako nudne wykłady i odrzucamy je, wierząc, że wiemy lepiej, jak to zrobić. W efekcie zbieramy: bolesne urazy, zaciśnięte usta, ciągłe kłótnie i wzajemne nieporozumienia. Ponadto osoby starsze bardzo boją się uzależnienia: boją się własnej bezradności i perspektywy samotności.

Najważniejsza jest pogoda w domu

To ty będziesz musiał poczynić pewne ustępstwa, aby zachować spokój w rodzinie. Na szczęście psychologowie zapewniają, że nie jest tak trudno zaprzyjaźnić się ze starszymi krewnymi, najważniejsze jest przestrzeganie pewnych zasad komunikacji.

1. Bądź cierpliwy. Jest mało prawdopodobne, abyś przekonał uparte dziecko, że zabawka, którą desperacko chce zdobyć, nie jest mu potrzebna. Najprawdopodobniej po krótkiej perswazji zrezygnujesz, pamiętając, że przed tobą jest kapryśne, ale najbardziej ukochane dziecko. To samo dotyczy starszych krewnych: bądź cierpliwy i zawsze pamiętaj, ile dobrych rzeczy zrobili w życiu.

To ty będziesz musiała poczynić pewne ustępstwa, aby zachować spokój w rodzinie.

2. Wszyscy tacy będziemy. Nie zapominaj, że twoja starość nie jest odległa. Pewnego dnia Ty też poczujesz się samotna i niepotrzebna, a przede wszystkim w tej chwili będzie Ci się marzyć o uwadze dzieci i wnuków. Dlatego traktuj starszych krewnych tak, jak chciałbyś, aby traktowały ciebie twoje dzieci.

3. Nie kłóć się. Szczerze mówiąc, kłótnia z pewną siebie babcią jest bezużytecznym ćwiczeniem. O wiele lepiej spokojnie zgodzić się z jej argumentami i po cichu zrobić to po swojemu. Zwłaszcza jeśli temat rozmowy nie dotyczy jej szczególnie. Nie zaniedbuj jednak rad starszych krewnych - często są one przydatne.

4. Komunikuj się. Bardzo ważne jest, aby starsi krewni wiedzieli, że są pamiętani i pytani o zdanie. Dużo lepiej jest porozmawiać z babcią przy filiżance herbaty, niż spłacać ją drogimi prezentami. Chociaż oczywiście takie oznaki uwagi są również potrzebne, ale nie zastąpią piękna ożywionej rozmowy, podczas której prosisz ją o radę i opowiadasz o trudnościach w pracy.

5. Zachowaj spokój. Jeśli starszy krewny wydaje ci się zbyt agresywny, a nie widzisz powodów do agresji, to nawet nie próbuj odwoływać się do jego sumienia - i tak nic dobrego z tego nie wyjdzie. Zamiast niepotrzebnych kazań wybierz taktykę psychologicznego dystansu – wyobraź sobie, że ta agresja Cię nie dotyczy, bo w chwilach złości znajdujesz się pod niewidzialną szklaną kopułą, która chroni Cię przed negatywnością.

6. Nie wypędzaj ich z kuchni. Myślisz, że sam jesteś w stanie ugotować obiad i umyć naczynia, a nie chcesz obciążać babci. Być może jednak to właśnie prace domowe są tak bardzo potrzebne twojej babci. Daj jej wybór: chce usiąść na kanapie i oglądać telewizję - niech siedzi, ale jeśli spieszy do kuchni, aby poczęstować rodzinę pysznymi ciastami - dlaczego nie zadowolić babci i uwolnić "maszyny"? Niech poczuje się potrzebna i znajdzie coś do zrobienia. Uspokoi się zarówno dla niej, jak i dla Ciebie.

Oczywiście nie wszystkie problemy są łatwe do rozwiązania. Czasami starsi krewni obrażają się, celowo wywołują poczucie winy u dzieci, bezwstydnie wspinają się w czyjeś życie, nawet nie ufają krewnym i przyjaciołom, obwiniając ich o nic, manipulują opowieściami o złym stanie zdrowia i nie zawsze można rozpoznać tę manipulację. W każdym przypadku potrzebne jest indywidualne podejście, ale być może łączy ich jedno - dbałość o osobę starszą. Jest w stanie sprawić, że nawet najbardziej absurdalny staruszek stanie się wyrozumiałym krewnym.