Przegląd technik rozwojowych dzieci. Część 1

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Prędzej czy później, przed każdą świadomą młodą matką, pojawia się pytanie: jaka metoda wczesnego rozwoju jest godna jej dziecka?

Niektórzy autorzy uważają, że rozwój fizyczny jest bardziej wartościowy niż emocjonalny czy intelektualny, inni – wręcz przeciwnie. Ktoś jest pewien, że nadszedł czas, aby nauczyć dziecko czytać od urodzenia, a ktoś - że nie powinieneś spieszyć się do szkoły. I jest też opinia, że wszystko to tylko wypompowuje pieniądze z rodziców …

Najważniejszą rzeczą, jaką należy kierować się przy wyborze metody rozwoju, jest zdrowy rozsądek i miłość do dziecka.

Aby Ci pomóc - przegląd najpopularniejszych technik wczesnego rozwoju.

Metoda Marii Montessori

Dziś jest to jedna z najczęstszych metod rozwoju dziecka. Maria Montessori, wybitna nauczycielka i psycholog, nazwała swoją metodę „systemem samodzielnego rozwoju dziecka w środowisku przygotowanym dydaktycznie”.

Rozwój dziecka Montessori to zarówno dyscyplina, jak i wolność, poważna praca i ekscytująca zabawa. System obejmuje przedziały wiekowe 0-3 lata i 3-6 lat.

Główną zasadą techniki Montessori jest: "Pomóż mi zrobić to sam!" Oznacza to, że dorosły musi zrozumieć, o co dziecko w tej chwili się martwi, stworzyć odpowiednie środowisko do zajęć i delikatnie nauczyć, jak korzystać z tego środowiska.

Główne postanowienia systemu Montessori:

• Dziecko jest aktywne. Rola dorosłego bezpośrednio w działaniu uczenia się jest drugorzędna. Jest asystentem, a nie mentorem.
• Dziecko jest swoim własnym nauczycielem. Ma pełną swobodę wyboru i działania.
• Dzieci uczą dzieci. Ponieważ w grupach chodzą dzieci w różnym wieku, starsze dzieci „stają się” nauczycielami, ucząc się dbania o innych, a młodsze przyciągają starsze.
• Dzieci podejmują własne decyzje.
• Zajęcia odbywają się w specjalnie przygotowanym środowisku.
• Dziecko musi się zainteresować i będzie się rozwijać.
• Pełny samorozwój dzięki wolności w działaniu, myśleniu, uczuciach.
• Dziecko staje się sobą, kiedy postępujemy zgodnie z instrukcjami natury i nie sprzeciwiamy się im.
• Szacunek dla dzieci - brak zakazów, krytyki i instrukcji.
• Dziecko ma prawo popełniać błędy i do wszystkiego docierać samodzielnie.

Jak widać, wszystko w tym systemie popycha dziecko w kierunku samorozwoju, samokształcenia i samokształcenia przy dyskretnej pomocy dorosłych.

Technika Zajcewa

Twórcą metodyki jest nauczyciel N. A. Zaitsev obiecuje, że dziecko nauczy się czytać w bardzo krótkim czasie za pomocą specjalnych kostek. Jaki jest sekret?

Zgodnie z metodologią Zajcewa uczenie dzieci czytania odbywa się w magazynach, a nie w literach czy sylabach

Wszystkie „kostki Zajcewa” różnią się kolorem, rozmiarem i dzwonkiem w środku. Pomaga to dziecku odróżnić samogłoski i spółgłoski, miękkie i dźwięczne.

Jeden z magazynów jest napisany po każdej stronie sześcianu. Dziecko nie zapamiętuje pisowni każdej litery, ale od razu oddziela zapasy: ka-, ku-, ki-, ko-, ba-, bi-. A potem dzieciak może z łatwością złożyć magazyny na słowa - ba-ba, ku-bi-ki.

Zajcew twierdzi, że czytanie na różne sposoby jest dla dziecka znacznie łatwiejsze niż uczenie się najpierw liter, a następnie sylab i słów. W końcu dzieci zaczynają mówić w magazynach i słyszeć mowę mówioną także w magazynach.

Według autora jego metodologia opiera się na następujących zasadach:

1. Od ogółu do szczegółu i od szczegółu do ogółu.
2. Od konkretno-figuratywnego przez wizualno-efektywne po słowno-logiczne.
3. Zapewnienie widoczności (nie tylko ze względu na wygląd słowa) za pomocą różnych kanałów percepcji.
4. Zaopatrzenie w materiały systemowe.
5. Algorytmizacja działań edukacyjnych.
6. Uwzględnienie fizjologii odbioru informacji edukacyjnej.
7. Ochrona zdrowia uczniów.

Technika Nikitins

Nikitini to rodzice siedmiorga dzieci i autorzy niekonwencjonalnego systemu wychowawczego. Ich system opiera się na naturalności, pracy, bliskości natury i kreatywności.

Sami autorzy opisują swoją technikę w następujący sposób:

„Najwyraźniej tego, co opracowaliśmy, nie można nazwać systemem. Można jednak wyróżnić podstawowe zasady, którymi się kierujemy.

1. Lekkie ubrania i sportowe otoczenie w domu: sprzęt sportowy od wczesnego dzieciństwa wszedł w życie codzienne, stał się dla nich rodzajem środowiska życia, podobnie jak meble i inne artykuły gospodarstwa domowego.
2. Swoboda kreatywności dla dzieci w klasie. Żadnych specjalnych szkoleń, ćwiczeń, lekcji. Chłopaki robią tyle, ile chcą, łącząc zajęcia sportowe ze wszystkimi innymi zajęciami.
3. Nasza rodzicielska obojętność na to, co i jak udaje się dzieciom, nasz udział w ich zabawach, konkursach, samo życie.

Wszystkie te zasady zostały opracowane w praktyce życiowej, w komunikacji z dziećmi. Stosowaliśmy je intuicyjnie, nieświadomie, dążąc tylko do jednego celu: nie ingerować w rozwój, ale pomagać mu, a nie wywierać na dziecko presji zgodnie z niektórymi naszymi planami, ale obserwować, porównywać i skupiać się na dziecku. dobre samopoczucie i pragnienie, stwarzają warunki do jego dalszego rozwoju”.

Najpopularniejsze gry logiczne Nikitinów:

• Złóż wzór
• Złóż kwadrat
• Unikub
• Kropki
• Kostki dla każdego
• Frakcje
• Ramki i wkładki Montessori

Technika Glen Domana

Glen Doman to amerykański neurofizjolog, który opracował metodę przyspieszonego rozwoju fizycznego i intelektualnego dzieci od urodzenia. Jego główną ideą jest to: „W każdym dziecku tkwi ogromny potencjał, który można rozwinąć, zapewniając mu w ten sposób nieograniczone możliwości życiowe”.

Celem lekcji Domana jest zapoznanie dziecka z wieloma dokładnymi, jasnymi i fascynującymi faktami. W tym celu fakty muszą być ściśle usystematyzowane w kategorie i sekcje wiedzy (bity).

Fotografie lub rysunki są naklejane na 30 na 30 kartach, po drugiej stronie napisane są dokładne informacje.

Przykład z książki Domana:

• SEKCJA: biologia
• KATEGORIA: Ptaki
• KOMPLET KART: wrona, rudzik, słowik, zięba, orzeł, struś, kurczak, wróbel, cietrzew, czapla itp.

Doman przywiązuje również dużą wagę do wczesnego rozwoju fizycznego, ponieważ wiąże się to z możliwościami i inteligencją dziecka. Od urodzenia dziecko ma swobodę ruchów, a jego wrodzone odruchy są wzmocnione: musi chodzić, pływać, chwytać, czołgać się.