Rodzaje i odmiany herbaty

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Herbaty prasowane są produkowane z surowców niespełniających norm (łodygi, stare liście, pył herbaciany) pochodzących z przetwarzania liści herbaty w dowolnej fabryce herbaty. Większe pozostałości sprasowuje się w płytki i cegły, mniejsze tabletkuje. Małe herbaty są również używane w saszetkach.

"

Tradycja mieszania herbat różnego pochodzenia ma w Rosji długą historię. Wieki temu, kiedy nie było jeszcze kolei, herbatę z Azji przywoziły karawany wielbłądów. Podróż była długa i niebezpieczna, zaopatrzenie było zmienne. Nie chcąc stracić ani grama drogocennego ładunku, kupcy mieszali różne przybywające ładunki herbaty i sprzedawali mieszanki jeszcze chętniej niż ich poszczególne składniki. Tak pojawiła się herbata Caravan, która miała doskonały smak i była bardzo poszukiwana.

Miksowanie, czyli blendowanie, to złożony, delikatny proces, wymagający ciężkiej pracy osób o rzadkim zawodzie, którzy degustują herbatę - titesterów. Muszą mieć niezwykle delikatny zmysł smaku i zapachu oraz być w stanie stale wykonywać dużo pracy.

Firmy herbaciane zwykle mają własne przepisy na mieszanie. Dla zagranicznych mioteł najważniejszy jest smak herbaty i kolor ugotowanego liścia. Nasi eksperci wyróżniają pięć wskaźników: wygląd, intensywność naparu, aromat, smak i kolor gotowanego liścia. Możesz mieszać herbaty z jednego kraju i herbaty uprawiane w różnych krajach.

Jeśli na pudełku widnieje napis „Made in China”, oznacza to, że ta mieszanka składa się z różnych odmian uprawianych w Chinach. Podobnie w Indiach, Sri Lance itp. Mieszanki z herbat z różnych krajów mają specjalne nazwy, na przykład "Jubileusz", "Nr 36", "Nr 300", "Kupecheskiy" i inne.

Herbaty smakowe można uzyskać ze wszystkich rodzajów długich herbat. Aromatyzacja nie wpływa na skład biochemiczny herbaty. Dzięki temu herbata nabiera dodatkowego, wyrazistego aromatu. Najczęściej aromatyzowane są herbatami średniej jakości, a tylko czasami wysokimi.

Są dwa sposoby aromatyzowania. Jeden, ręcznie robiony, znany jest od czasów starożytnych. Do gotowej herbaty dodaje się różne pachnące kwiaty, korzenie, nasiona roślin, takie jak jaśmin, nasiona anyżu, korzenie irysa i kurmy. Herbatę, jeszcze ciepłą po wyschnięciu, rozsypuje się warstwami, na przemian z warstwami aromatów i dokładnie miesza. Po pewnym czasie smak jest ręcznie wybierany z herbaty. Następnie herbatę ponownie suszy się i czasami dodaje się wytrawne aromaty - około 2,5 kg na 50 kg herbaty. To kosztowny sposób. Drugi sposób jest tańszy. To aromatyzacja za pomocą syntetycznych esencji, które powtarzają formułę swoich naturalnych odpowiedników. Obecność smaków jest wskazana na opakowaniu.

Rosyjscy konsumenci sceptycznie podchodzą do sztucznych aromatów. Ale eksperci Instytutu Żywienia przekonują, że esencje nie są szkodliwe dla zdrowia, a pod względem jakości i smaku często przewyższają produkty naturalne. Na arenie międzynarodowej jakość herbaty oceniana jest w 10-stopniowej skali, od „najrzadszej” do „najniższej”. Wśród nich - odmiany „najwyższa”, „wysoka”, „dobra średnia”, „średnia”, „poniżej średniej”. Na terytorium WNP sprzedawane są głównie odmiany „średnie” i „poniżej średniej”.

Oznaczenia handlowe odmian - „lepsza”, „pierwsza”, „druga”, „trzecia”. Zazwyczaj kraje i firmy produkujące herbatę specjalizują się w określonych rodzajach i odmianach herbaty. Być może tylko Chiny produkują wszystko, a czerwone i żółte herbaty są na ogół produkowane tylko tutaj. Japonia specjalizuje się głównie w zielonej długiej herbacie, podczas gdy Sri Lanka, Indonezja, Rosja produkują tylko czarną. Laos ma niebieską herbatę, która jest rodzajem zielonej herbaty. Duże firmy sprzedające herbatę zazwyczaj zawierają nazwę firmy i jej odmianę w nazwie herbaty. W Rosji nazwa jest podawana zgodnie z obszarem, w którym rośnie herbata, z podaniem gatunku: „Krasnodar”, „gruziński, ekstra” itp.