5 najsłynniejszych królewskich kochanek

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

23 czerwca urodziła się córka plantatora Josephine de Beauharnais, która dzięki swojemu urokowi i inteligencji stała się główną miłością w życiu francuskiego cesarza Napoleona I. Zdradziła go i zadłużyła się w ogromne długi, ale zawsze udało się przekonać potężnego męża, by jej wybaczył i rozwiązał wszystkie jej problemy. Wydaje się, że niektóre kobiety mają szczególną władzę nad mężczyznami. Przeczytaj o pięciu z nich.

Józefina. Nie urodź się piękny, ale stań się taki

Wyszła za mąż wcześnie i dwukrotnie została matką, Josephine nie otrzymała ani miłości męża, ani bogactwa: para wkrótce się rozwiodła. Następnie stracono Aleksandra Beauharnais: były rewolucyjne niepokoje.

Pozostawiona sama z dwójką dzieci Josephine przewidziała ponure perspektywy: bez pieniędzy, bez znajomości, bez szczególnej urody. Za ostatnie grosze kupuje lustra, układa je w swoim nędznym mieszkaniu i godzinami ćwiczy przed nimi: gesty, mimika, spojrzenia, wdzięk, sposób mówienia – wszystko to zapożyczono od dam z towarzystwa.

Nie mając naturalnie pięknych zębów, Josephine uczy się mówić i śmiać się, zakrywając miejsca dotknięte próchnicą. Nadaje głosowi miękkość, mowę - czułość, spojrzenie - uczucie.

Podczas ich pierwszego spotkania Napoleon miał 26 lat, ona 32, ale uderzyła go jej uroda.

Przyjmując propozycję przyszłego cesarza, nie podejrzewa, jaka przyszłość czeka go i ją, dlatego wysyłając swojego małżonka na kolejną kampanię, nadal prowadzi świeckie życie i odpowiada na zaloty swoich dżentelmenów. Bonaparte słyszał pogłoski o niewierności żony, ale będąc ślepo zakochany, przez długi czas wybaczał jej wszystko.

Katarzyna I. Jeśli los się do ciebie uśmiechnie, uśmiechnij się jeszcze szerzej

Pastor Gluck. Dragon Kruse. Hrabia Szeremietiew. Alexander Menshikov - to nie jest pełna lista osób schwytanych przez młodą, wesołą „sierotę” Martę Skavronską. Przechodząc od patronki do patronki, zmieniła swoje życie w prowincjonalnym niemieckim Marienburgu na królewskie apartamenty w północnej stolicy.

Piotr I, odwiedzając Mieńszikowa, był zdumiony łatwością porozumiewania się ciemnoskórej kobiety (rosyjskie młode damy wychowane w Domostroju po raz kolejny bały się oderwać wzrok od podłogi, nie mówiąc już o flirtowaniu z cesarzem). Tej samej nocy Marta została kochanką króla, otrzymawszy od niego pierwszego dukata za swoją „nocną rozmowę”.

Skavronskaya uczy się języka rosyjskiego i przechodzi na wiarę prawosławną, nazywając ją Katarzyną.

Dowiedziawszy się, że Peter wybiera się na kolejną kampanię wojskową, ona, w 7 miesiącu ciąży, idzie za nim. Zawsze promieniująca radością Catherine jest jedyną osobą, która jest w stanie zapobiec napadom epilepsji, które nastąpiły po Peterze.

Gdy armia rosyjska jest na skraju haniebnej klęski, otoczona przez przeważające siły wroga, Katarzyna proponuje swoim odznaczeniem przekupić przedstawicieli wroga. Wkrótce wezyr turecki otrzymuje ofiarę, pokój zostaje podpisany, a reputacja Piotra zostaje uratowana.

Katarzyna nie zdradziła swojej zasady pogody ducha, nawet łatwo słuchała wyznań męża o jego chwilowych hobby.

Na portretach cesarzowej nie można nie zauważyć tego lekkiego uśmiechu - jej odpowiedzi na szczęśliwy los.

markiza de Pompadour. Zbadaj słabości mężczyzn, a następnie wykorzystaj je

Ośmioletnia Jeanne-Antoinette Poisson, wróżka przepowiedziała, że jej przeznaczeniem jest zostać kochanką króla. To z góry przesądziło o losie nie tylko dziewczyny, ale całej Francji. Po ślubie i urodzeniu dziecka Joanna nie obciążała się zmartwieniami o swoją córkę. Interesowało ją coś innego: możliwość przedstawienia monarchy.

A kiedy w końcu udało jej się dostać do pałacu na bal w stroju bogini łowów, zrobiła plusk, król uporczywie ścigał nieznajomego. I nie zawiódł się, gdy maska została zalotnie zdjęta.

Ale przez jakiś czas król wahał się, nie ufając nowemu znajomemu. Kwestia przeprowadzki do Wersalu została rozstrzygnięta po tym, jak Madame d'Etiol (przez męża) wpadła do komnat władcy ze łzami w oczach, wykrzykując, że lepiej umrzeć z rąk zazdrosnego męża niż zostawić miłość jego życie - Ludwik XV. Została więc oficjalnym faworytem króla. Wkrótce dał jej majątek Pompadour i tytuł markiza.

Zrobiła wszystko, by zadowolić monarchę. Dowiedziawszy się, że król uwielbia korespondować, zaczęła pisać do niego listy. Dostrzegając pragnienie Louisa do sztuk pięknych, zapraszała poetów i myślicieli, patronowała teatrowi i sama grała tragiczne role. Widząc, że król szybko się nudzi, zmieniła kostiumy i fryzury. A z czasem przejęła część obowiązków państwowych: spotykała się z ambasadorami, powoływała na stanowiska rządowe i wydawała rozkazy dowódcom armii…

Diana de Poitiers. Jeśli są czarownice, to oto jedna z nich

Mówią, że po raz pierwszy Diana zobaczyła przyszłego króla Henryka, gdy miał 6 lat, a ona miała 25 lat: długo wyjechał do Hiszpanii, a wzruszona Diana pocałowała dziecko w nos …

Po powrocie do Francji 20-letni Henryk II zakochuje się w 39-letniej wdowie Dianie i ogłasza ją swoją ulubioną. Pomimo swojego wieku Diana wyglądała jak młoda i bardzo piękna dziewczyna, a złe języki przypisywały jej związek z diabłem. Stając się pierwszą damą królestwa, Diana umiejętnie tka intrygi: pozbywa się dworzan, którzy byli pod wpływem dawnego ulubieńca, ale zachowuje pozory przyjaznych stosunków z Katarzyną Medyceuszy, żoną króla.

Dowiedziawszy się, że doradcy proponują królowi rozwód ze względu na to, że Medyceusze nie mają dzieci, Diana namawia Henryka do częstszego wypełniania obowiązków małżeńskich. Dlatego kolejny władca, Franciszek II, zawdzięcza swoje narodziny Dianie.

Król nie podjął ani jednej decyzji bez konsultacji z nią. Mówi się, że była jedyną królewską kochanką w historii, której udało się całkowicie podporządkować króla. Korespondowała nawet z innymi monarchami i papieżem jako pełnoprawny przedstawiciel monarchy.

Naukowcy niedawno zbadali szczątki słynnej królewskiej kochanki i stwierdzili w nich 250 razy większą zawartość złota niż normalnie. Być może Diana naprawdę wzięła jakiś napój przygotowany przez alchemików, ale historia nie zachowała przepisu.

Wallisa Simpsona. Prawdziwy poszukiwacz przygód

Bessie Wallis Warfield z amerykańskiego Baltimore, przed spotkaniem z księciem Walii, przyszłym królem, zdawała się przechodzić przez wszystkie kręgi piekielne: była nieślubnym dzieckiem, w dzieciństwie poznała uroki żebraczego życia. W pierwszym małżeństwie została pobita przez męża alkoholika – sadystę, który dręczył ją swoją zazdrością. To prawda, że jej lojalność też nie była doskonała.

I jeszcze jedna ciemna strona w jej biografii. Po rozwodzie trafiła do Chin. Plotka głosi, że tutaj Wallis nie stronił od wątpliwych powiązań i opanował sztukę uwodzenia feng chang w burdelach.

Drugie małżeństwo wyraźnie zakończyło się kalkulacją: dobroduszny biznesmen Ernest Simpson mieszkał w Londynie i był znany z wyższych sfer.

Dzięki swoim kontaktom książę Walii spotkał się z 40-letnim Amerykaninem Wallisem Simpsonem. Miłość od pierwszego wejrzenia? Być może. Ale tylko ze strony księcia. Według współczesnych, Amerykanka wykorzystała wszystkie swoje wdzięki, by uwieść słabego mężczyznę i walczyła o zostanie królową.

Po wstąpieniu na tron Edward VIII nie zmienił swojej decyzji o małżeństwie. Wydawało się, że marzenie Wallisa prawie się spełniło, ale świta króla postawiła go przed wyborem: albo Amerykanin, albo tron. Edward VIII zrezygnował, otrzymując w zamian histeryczną uwagę od swojej przyszłej żony: „Głupcze! Ty głupi głupcze! …