Vladimir Menshov świętuje podwójną rocznicę
Vladimir Menshov świętuje podwójną rocznicę

Wideo: Vladimir Menshov świętuje podwójną rocznicę

Wideo: Vladimir Menshov świętuje podwójną rocznicę
Wideo: Вера Алентова и Юлия на похоронах Владимира Меньшова: прощальное видео 2024, Kwiecień
Anonim

Kilka lat temu naukowcy odkryli, że reżyserzy nagrodzeni Oscarem żyją dłużej niż ich rówieśnicy. Potwierdza to w pewien sposób przykład słynnego rosyjskiego operatora filmowego Władimira Mienszowa. Dziś, 17 września, Vladimir Valentinovich obchodzi swoje 75. urodziny. Bohater dnia jest pełen siły, energiczny i myśli o stworzeniu nowego obrazu o epoce zmian.

Image
Image

Vladimir Menshov przyszedł do kina jako aktor w 1972 roku, jako reżyser zadebiutował w 1976 roku, a dwa lata później zaczął kręcić swój kultowy film „Moskwa nie wierzy we łzy”. Taśma została wydana w 1979 roku i niemal natychmiast stała się niezwykle popularna. Tak więc dzisiaj artysta może słusznie świętować podwójną rocznicę, choć nie za bardzo mu się to podoba. „Nie można uciec od podwójnej rocznicy, chociaż uciekłbym z przyjemnością” – mówi Władimir Valentinovich.

W rozmowie z Komsomolską Prawdą artysta podzielił się również swoją życiową mądrością i przypomniał, że w żadnym wypadku nie należy ignorować swoich talentów. „Najważniejsze to wybrać własną linię. Słowa są zużyte, ale ile osób wokół postępuje zgodnie z zaleceniami, powtórz ścieżkę ich rodziców. Myślę: jeśli czujesz jakiś talent, nie zakopuj go w ziemi, ale wyciągnij go w każdy możliwy sposób. To jest pierwsza rzecz. A po drugie, bardzo ważne, jest prawidłowe małżeństwo! Twoja żona powinna być przyjaciółką, do której jesteś pewny siebie, która nie tylko zawiąże skarpetki i ugotuje barszcz, ale także do której pospiesz się, aby powiedzieć, co ci się udało lub nie. I nawet jeśli wszyscy mówią „udało się”, a ona „nie” – uwierz jej! Niezwykle ważne jest zdefiniowanie systemu wartości”.

Nawiasem mówiąc, Władimir Valentinovich myśli o zrobieniu obrazu zmian, jakie zaszły w rosyjskim społeczeństwie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. „Wcale nie odzwierciedliliśmy tego w dziełach sztuki przez ostatnie dwadzieścia lat. Zamieniliśmy kino na jakieś przygody nowych Rosjan, strzelaniny do bandytów, ale nie na tektoniczne przesunięcia, jakie zaszły w duszach ludzi. Lubię żyć w epoce zmian. Piszę teraz skrypt związany z tym tematem.”

„Lubię żyć w epoce zmian”.

Zalecana: