Obawy kobiet

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Nie ma absolutnie nieustraszonych ludzi, więc nikt nie jest pozbawiony poczucia strachu. Psychologowie twierdzą, że nasz mózg podsumowuje nagromadzone doświadczenia i w razie niebezpieczeństwa natychmiast wysyła alarmujący sygnał: „Życie i dobre samopoczucie są zagrożone!” Dla niektórych strach jest tak naturalny, że jest postrzegany jako część własnego „ja”, podczas gdy inni próbują się go pozbyć przez całe życie, ale znowu wpadają w błędne koło. Według wszystkich tych samych psychologów kobiety są bardziej podatne na strach. A może po prostu nie wstydzimy się o tym rozmawiać?

Strach przed samotnością

Boisz się, że długo nie będziesz w stanie zainteresować swojego mężczyzny, a on znajdzie innego. Nawet przez chwilę to wciąż przerażające. Jeśli nadal jesteś bez pary, to w pewnym momencie zaczynasz się martwić, że będziesz sam przez całe życie. Jeśli los rzucił cię do innego kraju, boisz się zostać bez przyjaciół i dziewczyn. A najtrudniejszy przypadek jest wtedy, gdy masz ukochaną osobę i dobrych przyjaciół, ale nadal strach przed samotnością cię nie opuszcza. I pojawia się, gdy jesteś sam przez kilka godzin.

Skąd to pochodzi. Człowiek nie może długo być sam. Ludzie rzadko czują się komfortowo, gdy nikogo nie ma w pobliżu. Ale każdy psychoterapeuta wyjaśni, że jest to rodzaj odchylenia. A kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn, przede wszystkim wspinają się po ścianie, jeśli zostaną same. Bez pary i komunikacji jesteśmy jak bez powietrza.

Jak walczyć. Strach przed samotnością jest niezdrowy. Dlatego lepiej działać niż siedzieć i się bać. Nie ma mężczyzny - śmiało wejdź do klubu nocnego i poznaj nowych ludzi. Tak - oceń sytuację. Nie możesz oszukać swojego serca, powinieneś czuć, że cię kocha. Jak tylko wkradną się wątpliwości, sprowokuj sytuację, zobacz, czy poradzi sobie bez ciebie. Ogólnie kochaj siebie bardziej, popraw, a on nigdzie nie pójdzie. A żeby nawiązać nowe znajomości, wystarczy widzieć w ludziach więcej dobra.

Strach przed utratą pracy

Boisz się nawet najmniejszej złości szefa. Kiedy wykonujesz zadania, niecierpliwie chwytasz się wszystkiego i… nie masz czasu na nic. Chcesz udowodnić swojemu szefowi, że jesteś lepszy od innych, że zasługujesz na zajęcie tego miejsca, a może nawet wyższego. W efekcie zostajesz wieczorami w biurze, na weekend zabierasz pracę do domu… A w efekcie – syndrom chronicznego zmęczenia, nieprzespane noce i depresja, niedaleko do szpitalnego łóżka.

Skąd to pochodzi. Z doświadczenia. Jeśli choć raz w życiu zdarzyło ci się siedzieć w domu, licząc grosze i zastanawiając się, gdzie znaleźć inną pracę na pół etatu, co najmniej 100 rubli, to gdy znajdziesz schronienie dla swoich niezrealizowanych zdolności, ten strach w tobie zagości. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że wszyscy pochodzimy z dzieciństwa i odpowiednio przez pewien czas żyliśmy na koszt naszych rodziców, to strach przed utratą pracy tkwi w prawie wszystkich.

Jak walczyć. Utrata pracy nie jest straszna tylko w dwóch przypadkach - jeśli wiesz, że w każdej chwili możesz przenieść się w inne miejsce lub jeśli jesteś niedoścignionym profesjonalistą w swojej dziedzinie. W związku z tym, aby pozbyć się tego strachu, nie potrzebujesz niczego: przygotuj zapasowy przyczółek lub zostań dobrym specjalistą, wtedy nikt nie pomyśli o zwolnieniu cię.

Jest inny sposób na zdobycie przyczółka w miejscu pracy, choć nie do końca uczciwy - upewnienie się, że tylko Ty posiadasz pewne tajemnice produkcyjne. Wtedy dosłownie staniesz się niezastąpiony.

Strach przed utratą dziecka

Z przerażeniem słuchasz (zwłaszcza w nocy) oddechu dziecka. Wydaje ci się, że przestał oddychać. Zostawiając go z mężem lub mamą, nie możesz bezpiecznie iść na zakupy. Wyobraźnia maluje dzikie obrazy jego upadku, oparzeń, uduszenia. Boisz się oddać tę małą torebkę w ręce kogokolwiek, nawet najbliższych.

Skąd to pochodzi. Wiele młodych matek odczuwa ten strach szczególnie silnie w pierwszych miesiącach życia dziecka. Nie na próżno natura obdarzyła nas instynktem macierzyństwa, ponieważ w pierwszych latach życia dziecko jest całkowicie zależne od Ciebie. To właśnie ten instynkt nie daje nam wytchnienia ani w dzień, ani w nocy, a mrożące krew w żyłach historie o śmierci w dzieciństwie tylko wzbogacają nasze doświadczenia.

Jak walczyć. Pamiętaj, że ty też byłeś kiedyś dzieckiem. I nic nie przetrwało, jak miliardy innych dzieci. A mama i mąż nie są tak głupi, żeby nie chronić własnego dziecka. Ponadto im starsze jest Twoje dziecko, tym mniej będziesz słuchać jego oddechu. W większości przypadków strach przed utratą dziecka zmniejsza się wraz z wiekiem.

Strach przed porodem

Na myśl o możliwej ciąży oblewa Cię zimny pot. W swojej pamięci zbierasz historie o nieudanym porodzie, z przerażeniem patrzysz na mocno odzyskane młode matki. Poważnie myślisz o odebraniu dziecka z domu dziecka, chociaż nie masz przeciwwskazań do samodzielnego porodu.

Skąd to pochodzi. Z opowiadań kobiecych i zbyt naturalistycznych wątków telewizyjnych. Poród naprawdę nie wygląda zbyt estetycznie, a krzyki, które jednocześnie wydają kobiety, sugerują, że jest też bardzo bolesny i przerażający.

Jak walczyć. Rozejrzeć się! Tysiące kobiet, które bezpiecznie urodziły pierwsze dzieci, mają drugie i trzecie dziecko. Gdyby wszystko było tak okropne, jak myślisz, z pewnością nie urodziliby po raz drugi. A ty jakoś się urodziłeś, więc zapytaj mamę, czy to takie straszne. Najprawdopodobniej rozwieje twoje obawy, ponieważ ból porodowy zostanie zapomniany za kilka godzin. A na pierwszym miejscu jest twoje nowe przeznaczenie - macierzyństwo. Ponadto wszyscy mamy różne progi wrażliwości. I prawdopodobnie te historie, które najbardziej cię przerażały, opowiadały rodzące kobiety o bardzo dużej wrażliwości. I wcale nie jest faktem, że masz to samo.

Strach przed starością

Dawno nie obchodziłeś swoich urodzin. Codziennie przyglądasz się swojej twarzy w poszukiwaniu nowych zmarszczek. A jeśli je znajdziesz, to masz przedłużoną depresję. Każdy dzień życia postrzegasz jako kolejny krok w kierunku śmierci.

Oznacza to, że już nie żyjesz, ale mentalnie przekreślasz dni w kalendarzu.

Skąd to pochodzi. Strach przed starzeniem się wywodzi się ze strachu przed śmiercią, samotnością i chorobą. Przykłady samotnej starości nie są rzadkością i po prostu wypróbowujesz je na sobie. Ponadto według statystyk kobiety żyją dłużej niż mężczyźni, więc nasze szanse na starość rosną. Optymizmu nie nastraja też sytuacja finansowa emerytów w naszym kraju. Widząc stare kobiety, chcąc nie chcąc, kopią w śmietniku, myślisz o nieszczęśliwej przyszłości.

Jak walczyć. Przede wszystkim nie myśleć o tym, co się jeszcze nie wydarzyło. Wcale nie jest konieczne, abyś na starość był samotny i chory. Spójrz na energiczne starsze panie, które wychowują wnuki, chodzą na basen, a nawet organizują swoje życie osobiste. Zapewniam, że są tak samo szczęśliwi jak młodzi. Pamiętaj o swoim dzieciństwie. W wieku siedmiu lat wydawało ci się, że dwadzieścia pięć lat to już głęboka starość. Ale kiedy mimo wszystko dożyłeś tak „zaawansowanego” wieku, okazało się, że nie czas na pójście na cmentarz. Tak samo jest teraz. Myślisz, że życie skończyło się po pięćdziesiątce, a twoja 85-letnia babcia przypisuje ten wiek prawie swojej młodości. Naucz się widzieć swoje wdzięki w każdym wieku.

Strach przed karaluchami, pająkami, myszami, szczurami, wężami i innymi paskudnymi rzeczami

Cóż, boisz się tej paskudnej rzeczy, to wszystko. W dzieciństwie był to prawdziwy koszmar - dla obrzydliwych kolegów z klasy było to wielką przyjemność, gdy wkładali karaluchy do swojego portfolio lub pokazywali robaki. Z wiekiem ten strach nie minął. Nawet gdy oglądasz takie rzeczy w telewizji, pokryjesz się lepkim potem, a po kręgosłupie zaczyna spływać paskudna gęsia skórka.

Skąd to pochodzi. Kto wie? Może bałeś się czegoś w dzieciństwie, na przykład tych samych kolegów z klasy, którzy włożyli ropuchę do teczki. Być może twoja matka kiedyś się tego bała, a strach przeniósł się na ciebie, a lęki wpojone przez twoich rodziców (choć podświadomie) są bardzo silne. A może po prostu jesteś przewrażliwiony. Tylko profesjonalny psycholog może to ustalić.

Jak walczyć. Najłatwiej nie walczyć ze swoim strachem w żaden sposób, ale po prostu wyprowadzić szczury i karaluchy z domu i nie iść do terrarium. Przecież w życiu często nie mamy do czynienia z myszami, chyba że oczywiście pracujesz w SES. Ale możesz też spróbować przezwyciężyć swój strach.

Na przykład, jeśli boisz się węży, najlepszym sposobem na pokonanie siebie jest, co dziwne, posiadanie węża w domu lub przynajmniej jego zdjęcie. Pamiętaj tylko: zwierzę musi być karmione, bez względu na to, jak źle je traktujesz.

Strach przed śmiercią

Strach przed śmiercią jest obecny w każdym normalnym człowieku. Dlatego jeśli po prostu boisz się skoczyć z szesnastego piętra do góry nogami, nie jest to niczym niezwykłym. Ale jeśli boisz się wyjść z domu do sklepu, bo cegła może spaść na głowę lub może dojść do wypadku samochodowego, to już jest poważny objaw.

Skąd to pochodzi. Wszyscy boimy się nieznanego. I nikt nie wie, co się z nami stanie po śmierci. Dlatego fantazja rysuje najstraszniejsze obrazy i nie ma nikogo, kto by je obalił. Przecież nikt stamtąd jeszcze nie wrócił. Chociaż jeden ze współczesnych filozofów powiedział, że „nie boimy się samej śmierci, boimy się ignorancji, więc jeśli wiemy na pewno, że po śmierci nasza świadomość nie tylko pozostanie taka sama, ale i wzrośnie, to umieranie nie jest straszne w ogóle … Ten strach jest również zmieszany ze strachem o rodzinę i przyjaciół (zwłaszcza o dzieci), którym bez Ciebie będzie ciężko. Co więcej, śmierć najprawdopodobniej jest nieprzyjemną i dość bolesną rzeczą.

Jak walczyć. Jeśli twój strach mieści się w rozsądnych granicach, nie musisz z nim walczyć. To normalny instynkt samozachowawczy. Ale jeśli przeszkadza to w normalnym życiu, nie możesz się obejść bez pomocy specjalisty.

Lęki nie dają odpoczynku w dzień ani w nocy, wyczerpując i tak już postrzępiony układ nerwowy. Naturalnie stan psychiczny wpływa również na samopoczucie fizyczne, dlatego kolejne problemy pojawiają się w życiu codziennym, w pracy i w życiu osobistym. Dlatego jeśli twój strach przeszkadza w spełnieniu życia, lepiej sobie z tym poradzić. A jeśli nie możesz tego zrobić sam, powinieneś skontaktować się ze specjalistą, który może ci pomóc. A wtedy otworzy się przed tobą nowy świat - życie bez strachu.