Cechy kariery kobiety. Czy oni tam są?

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Czy naprawdę kobiecie jest o wiele trudniej zrobić karierę niż mężczyźnie? Czy przy takim samym poziomie inteligencji, wykształceniu, doświadczeniu mężczyzna otrzymuje wyższą pensję i preferencje?

Na te pytania odpowiada Olga Lukina, psychoterapeutka i psychoanalityczka, liderka konsultantki ds. rozwoju osobistego, kandydatka nauk medycznych i prezes Brytyjskiego Centrum Psychologicznego.

Prawdziwy powód jej ciężkich uczuć

Najczęściej tak właśnie się dzieje. To jest fakt. Kobiecie jest o wiele trudniej zrobić karierę niż mężczyźnie. Na tym samym poziomie kompetencji preferowany jest mężczyzna.

Chciałbym jednak zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, a najważniejsze jest wypracowanie własnego zdrowego podejścia do tego.

Mój klient M. to 40-letnia mama swojego rocznego syna i jednocześnie zastępca kierownika działu HR w dużej firmie. Często skarżyła się i narzekała na „wielkiego” szefa, że nie traktuje równorzędnie pracowników płci męskiej i żeńskiej.

M. dołączył do tej firmy cztery lata temu jako zastępca z jasnym nastawieniem na rozwój kariery. Pracowała niestrudzenie i wierzyła, że uporządkowała sprawy w dziale. Kiedy jej bezpośredni przełożony odszedł w celu awansu do innej firmy, M. była pewna, że to stanowisko zostanie jej zaoferowane.

Przeczytaj także

Kariera | 20.07.2016 Dzień z życia prezentera telewizyjnego, czyli 5 elementów udanego dnia

Jednak szef myślał zupełnie inaczej, zaprosił na to stanowisko osobę z rynku. Na zdziwione pytanie mojego klienta stanowczo stwierdził, że widział człowieka na czele działu i wyjaśnił swoje stanowisko: „Firma się rozwija, a dział HR jest dla nas teraz bardzo ważny. W roli lidera chciałbym zobaczyć osobę, która nie jest obciążona i całkowicie oddana pracy z uczuciami i myślami.”

Szef wyraził wdzięczność M. za pracę wykonaną przez nią przez ostatnie cztery lata, wysoko ją doceniając, ale jednocześnie powiedział, że widzi ją w roli solidnego zastępcy. Dodał też z ojcowską pewnością, że skoro syn ma dopiero rok, jej główną siłą powinna być opieka nad dzieckiem. Sam ma w rodzinie dwoje dzieci, a główny ciężar opieki nad nimi spoczywa oczywiście na jego żonie. „To jest natura” – dodał z uśmiechem.

Ta rozmowa odbyła się dosłownie dzień przed naszym spotkaniem z M.

M. naprawdę czuł się upokorzony i niedoceniany. Czuła, że była obiektem dyskryminacji zawodowej, bezradną ofiarą w męskim świecie biznesu.

M. Zawsze podejrzewałem, że kobiecie jest o wiele trudniej zrobić karierę niż mężczyźnie, i że przy takim samym poziomie inteligencji, wykształceniu, doświadczeniu, preferencjach przysługuje mężczyźnie.

Ta myśl napełniła jej serce bólem i gniewem. Była zdemotywowana i nie wiedziała, co robić. Zgodzenie się z propozycją wydawało się poniżej jej godności.

Moja klientka ze złością napiętnowała swojego szefa za mizoginię i niesprawiedliwość.

M. nie zdawała sobie sprawy, że prawdziwym powodem jej trudnych doświadczeń nie była pozycja szefa, ale jej stosunek do siebie, głęboko zakorzeniony w jej umyśle stereotyp.

Istota tego stereotypu tkwi w powierzchownej, prymitywnej interpretacji jednej z podstawowych wartości cywilizacyjnych – koncepcji równości kobiet i mężczyzn.

Ich równa wartość wcale nie neguje głębokich różnic płciowych, odmiennych celów życiowych.

Macierzyństwo - w niepewnej przyszłości?

Pojawienie się w rodzinie małego dziecka powoduje poważne zmiany w życiu obojga rodziców. Ale w młodym wieku, aby harmonijnie się rozwijać i być chronionym, kochanym, dziecko potrzebuje stałego kontaktu z matką. Natomiast funkcja ojca jest bardziej nastawiona na zachowanie zewnętrznych warunków istnienia rodziny.

Te role są zdeterminowane przez samą naturę i nakładają na mężczyzn i kobiety różne obowiązki.

Macierzyństwo oznacza dla kobiety konieczność chwilowego odebrania znacznej części jej energii z aktywności zawodowej i przekierowania jej na opiekę nad dzieckiem.

Dla mężczyzny na przykład posiadanie dziecka zwiększa jego motywację do osiągania większych możliwości dla swojej rodziny, co może prowadzić do skoku w jego karierze. Macierzyństwo oznacza dla kobiety konieczność chwilowego odebrania znacznej części jej energii z aktywności zawodowej i przekierowania jej na opiekę nad dzieckiem. Oczywiście w tym okresie życia kobiety nie są zbyt wygodne i opłacalne dla pracodawców.

I tu zaczyna działać kolejny stereotyp, który żyje w świadomości wielu ludzi. Naprawdę wierzą, że ich ludzką wartość mierzy się ich osiągnięciami zawodowymi. W tym paradygmacie zatrzymanie rozwoju kariery, a nie powołanie na nowe stanowisko, jest postrzegane przez osobę jako niezwykle bolesne. Czasami dochodzi nawet do skrajnych form, takich jak depresja i samobójstwo. Ta wiara może znacznie zniekształcić życie zarówno mężczyzn, jak i kobiet.

Co więcej, dla kobiet jest najbardziej złośliwy, ponieważ oddala od jej celu, zmusza ją do rywalizacji i walki z mężczyznami, zamiast przyjmować od nich czułość i troskę.

Depresja zamiast triumfu?

Często kobiety, obawiając się „opóźnienia” w rozwoju kariery, odkładają tworzenie rodziny i macierzyństwo w niepewną przyszłość. Jednocześnie wielu z nich ryzykuje utratę fizjologicznego „punktu bez powrotu”.

W wieku czterdziestu czterech lat S. zrobił bezwarunkowo błyskotliwą karierę w branży konsultingowej. Kluczowa pozycja w międzynarodowej firmie, popyt, szacunek, pieniądze, bezprecedensowe przywileje… Mężczyzna był wyraźnie u szczytu sukcesu zawodowego. Jednak zamiast poczucia szczęścia, zadowolenia, którego spodziewała się doświadczyć podczas triumfu, S. niespodziewanie znalazła się w depresji.

Z.czułem się pusty w środku. Nowe projekty przestały inspirować. Zawsze pewny siebie, zdecydowany S. nagle zaczął odczuwać niejasne zwątpienie, a nawet czasami panikę. Trudno było komunikować się ze współpracownikami i klientami. Wydawało jej się, że postrzegają ją jako nieodpowiednią.

Moje przypuszczenia dotyczące ewentualnych ostatnich poważnych błędów w pracy lub nieudanych projektów, które mogłyby zachwiać pewnością siebie profesjonalisty, nie zostały potwierdzone.

Druga hipoteza, że być może S. w tym wieku spodziewał się osiągnąć jeszcze lepsze wyniki, również nie została potwierdzona.

Przeczytaj także

Kariera | 30.01.2016 Skąd wiedziałem, że dziecko jest przeszkodą w karierze

S. wyjaśnił mi, że zawsze są opcje dalszego rozwoju.

Pozostał ostatni powód - prawdopodobnie głębokie rozczarowanie i niezadowolenie z samej siebie, które S. czuła, nie było spowodowane pracą.

Kolejna ważna część jej życia okazała się problematyczna. Fiasko, którego doświadczyła w życiu osobistym, w jej własnych oczach zdewaluowało i zniweczyło osiągnięcia zawodowe.

W wieku 44 lat S. nagle znalazła się zupełnie sama. Bez rodziny, bez ukochanego mężczyzny, bez dzieci. Miała tylko pracę 18 godzin dziennie, prawie siedem dni w tygodniu, starych rodziców, którzy dbali o jej życie i rzadkie spotkania z przyjaciółmi, dla których prawie zawsze nie było czasu. Głównymi wspomnieniami były czasy uczelni, Harvard Business School, niektóre profesjonalne konferencje i błyskotliwe projekty. Wśród nich zaginęło kilka słabych wspomnień o nieudanych romansach.

Oczywiście S. w snach widziała rodzinę, dzieci, piękny przytulny dom. Chciała poczuć obok siebie silnego kochającego mężczyznę. Ale niestety wszystko to było tylko jej fantazją, której nie przeniosła do kategorii planów. Dlatego ta fantazja nie miała najmniejszej szansy na realizację.

S. był osobą przyzwyczajoną do osiągania i wygrywania we wszystkim. I wiedziała równie dobrze jak ja, że spełniają się tylko te marzenia, w które inwestujemy dużo energii życiowej. S. włożyła całą swoją energię w swoją karierę.

I naprawdę nie miała czasu na uporządkowanie swojego życia osobistego. Pomimo wszystkich obiektywnych oznak sukcesu zawodowego, jej poczucie własnej wartości jako kobiety kruszyło się w środku. Doświadczenie było tak przytłaczające i potężne, że wszystkie jej osiągnięcia zawodowe zaczęły wydawać się marne.

Aby móc wyjść z tego kryzysu, musiała wiele zmienić w swoim życiu. Musiała zacząć to robić bez zwłoki.

Różne priorytety w czasie

Jaka jest różnica między karierą kobiety a karierą mężczyzny?

W różnych okresach życia na różne sposoby ustalamy priorytety, na różne sposoby inwestujemy czas i energię. Kiedy w naszych ramionach są małe dzieci, dajemy im maksimum naszych uczuć, siły, pasji. Ale w przyszłości zostaniemy hojnie wynagrodzeni, widząc obok nas rosnącą, pewną siebie, odnoszącą sukcesy emocjonalnie osobę.

Wychowując zamożne dzieci i budując silną rodzinę, otrzymujemy niezawodną platformę, na której możemy rozwijać się zawodowo.

Wychowując zamożne dzieci i budując silną rodzinę, otrzymujemy niezawodną platformę, na której możemy rozwijać się zawodowo. W takim przypadku rodzina będzie doskonałym wsparciem i bodźcem do kreatywności. Czujemy, że żyjemy prawidłowo, czujemy sens życia. Profesjonalne kobiety, które dorastały z dziećmi, są często bardziej cenione na rynku niż mężczyźni w tym samym wieku. W czasach, gdy kobieta kieruje swoją energię na macierzyństwo, jej pozycja na rynku pracy słabnie. To oczywisty fakt. A stanowisko pracodawcy jest zrozumiałe. Ważne jest dla niego, aby polegał na kluczowych pracownikach, którzy potrafią oddać się swojej pracy. To jest efektywność biznesu. I czy można się tym obrażać?

Ale – mierzenie własnej wartości ludzkiej poprzez bycie poszukiwanym na rynku pracy jest niebezpieczne i daremne. Prowadzi to do urazy, nienawiści, pragnienia zemsty, do walki z rzeczywistością, której nikt jeszcze nie był w stanie pokonać.

Zadaniem kobiety nie jest zrobienie najlepszej kariery w branży, ale rozwój tak, aby jej kariera nie kolidowała z harmonijną realizacją w innych częściach jej życia. Uczyń swoje życie lepszym.

W tym przypadku kariera staje się źródłem radości, pewności siebie, stabilności.

Zalecenia

Rekomendacje dla kobiet poszukujących kariery:

1. Cokolwiek robisz - zawsze pozostań kobietą, nie zmieniaj się w zawodowego "uniseksa".
2. Zaakceptuj fakt, że na rynku pracy, na większości stanowisk, kandydat płci męskiej jest preferowany przez pracodawcę niż kobietę w wieku rozrodczym.
3. Wybierz opcje dla swojej profesjonalnej samorealizacji, które maksymalizują Twoją kobiecość. Zamiast zaciekle konkurować z mężczyznami bez przewagi rynkowej.
4. Nie bój się zatrzymać na chwilę swojej kariery, aby cieszyć się macierzyństwem, rodziną. Dla kobiecej natury osiągnięcia zawodowe jako takie nic nie znaczą.
5. Oddziel raz na zawsze poczucie własnej wartości i wartości na rynku jako profesjonalisty.
6. Bez względu na to, jak pomyślnie rozwija się Twoja kariera, zatrzymuj się co trzy lata, znajdź czas i miejsce i przeprowadź audyt: czy brakuje Ci czegoś ważnego w życiu osobistym w pogoni za kolejnym osiągnięciem?
7. Harmonijnie skieruj swoją energię na rozwój kariery oraz tworzenie i utrzymanie rodziny i dzieci. Nie poświęcaj ani jednego, ani drugiego. Rozwiązaniem jest znalezienie i utrzymanie równowagi dynamicznej.