Być

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Strażnik jak zwykle pożegnał się grzecznie. Drzwi frontowe zatrzasnęły się. Przede mną boleśnie znajoma ulica, którą trzeba przebiec dwadzieścia kroków do tramwaju. Przed nami dzień wolny. Jak długo jestem na świeżym powietrzu o trzeciej po południu! Zakupy można robić z wyczuciem i wyczuciem. Możesz iść do kliniki - długo odkładam, chociaż coś mnie bolało. Po mieście można po prostu wędrować – tak długo nie pozwalałam sobie na taką przyjemność. Idź do domu po zjedzeniu dwóch porcji lodów. W domu najpierw śpij (Panie śpij!), potem obejrzyj film, którego nigdy nie miałam czasu obejrzeć. A potem wejdź pod koc i przeczytaj coś nienaukowego i bardzo romantycznego.

Na co dzień pozbawiam się prostych radości ze względu na pracę. Ale jestem pewien, że będę to robił w nieskończoność.

Nie wiem, jaką katastrofę można porównać do utraty pracy w naszych czasach. Praca to pieniądze, samorealizacja, kariera, moja gwarancja stabilnej przyszłości. Teraz, kiedy nawet doświadczeni specjaliści (nie wspominając o absolwentach uczelni) mają problemy z zatrudnieniem, sam fakt posiadania pracy zyskuje na znaczeniu. Następna na skali wartości jest pensja. Następnie zgodność stanowiska z Twoimi umiejętnościami, aspiracjami, życzeniami.

Zdobycie gdzieś pracy (za półtora do dwóch tysięcy) nie stanowi problemu. Dlatego pojęcie „dobrej pracy” jest teraz równoznaczne z pojęciem „dobrej pensji”. Testy psychologiczne przeprowadzone wśród uczniów wykazały, że w ciągu ostatnich pięciu lat wartość, jaką są dobra materialne, znacznie ewoluowała w ich umysłach. Inne – samorealizacja, zdrowie, rodzina – pozostały niemal na tym samym poziomie. I chociaż konkurencja o uniwersytety w ostatnich latach wzrosła, a liczba komercyjnych miejsc szkoleniowych wzrosła, edukacja rzadko jest postrzegana przez nikogo jako cel sam w sobie: stać się mądrzejszym, lepszym, bardziej kulturalnym. Główną miarą potencjalnego wyższego wykształcenia jest perspektywa późniejszego zarobienia dużych pieniędzy.

Zdecydowana większość moich kolegów z wydziału dziennikarstwa poszła do pracy w reklamie. Po pierwsze łatwiej jest znaleźć pracę niż w mediach, a po drugie wynagrodzenie jest wyższe. Po trzecie… – każdy ma swoją „trzecią”. Po ukończeniu studiów sam zdecydowałem: nie będę już pracował na pomysł, którego czerwona cena to 100 USD. - i zacznij zarabiać. Za każdą cenę. Cena nie była tak wysoka: największa firma przeładunkowa w regionie północno-zachodnim od dawna szukała autora przemówień.

I przekonałam się, jakie to wspaniałe uczucie wiedzieć, że w skórzanej torebce na szafie jest stos liliowych kawałków papieru i że nie zabraknie ich do końca miesiąca. Że nie musisz się zastanawiać, jakiego kremu chcę dla siebie – z „Nivea” czy z „Lancome”. Że w końcu mogę zacząć pomagać finansowo mamie, która ani słowa nie zarzuciła mojego całkowitego nieuczestniczenia w budżecie rodzinnym podczas moich pięciu lat studiów na uniwersytecie. Nie musisz zabierać kanapek do pracy, ale idź do jadalni. A zimą można kupić coś nie tylko ciepłego, jak moje stare futro na podłogę, ale także pięknego i stylowego. I do tego wcale nie trzeba się we wszystkim ograniczać.

Tak, pieniądze nie są szczęściem, ale jeśli nie ma innych opcji, pieniądze z powodzeniem zapewniają to szczęście. I nikt nie może mnie przekonać, że wiara w stabilność finansową jutra jest mniej przyjemna niż wspaniały romans. I nie mów mi o wartościach duchowych – tylko mały ułamek z nas jest w stanie wytrzymać długo w szałasie, gdzie przez gałęzie spływa deszcz, materac leży prosto na ziemi, a jedyne światło to Ilyich. lampa.

Mówią, że szybko przyzwyczajasz się do dobrych rzeczy. To nie prawda. Przyzwyczajasz się do dobrych rzeczy z prędkością błyskawicy. I ten, który przynajmniej raz kupił szampon za 60 rubli. zamiast szamponu na 12 lat - nigdy nie wróci do przeszłości. I nie jest to konieczne. Rozwijajmy się, podnośmy wymagania życia, przekonajmy samych siebie, że tak jak w reklamie „zasługujemy na to”!

Co więc możesz zrobić, aby te pieniądze się nie wyślizgnęły? Jak zawsze czuć się „na koniu”? Ile trzeba dostać, aby stojąc w lodowatym wietrze na przystanku autobusowym nie myśleć boleśnie - wsiąść do minibusa lub jeszcze trochę zamrozić, poczekać na zwykły autobus? Jak zyskać pewność, że pieniędzy zawsze wystarczy? Jak przestać odkładać „na czarną godzinę” i zacząć oszczędzać na „jaśniejsze jutro”? Odpowiem: trzymaj się dobrze rękami, stopami, pazurami, zębami itp. Przejąć inicjatywę. Nieustannie rozwijaj się jako profesjonalista. Nie oszukuj nawet w drobiazgach. Zawsze bądź pogodny i gotowy do pracy w godzinach nadliczbowych. I rób to wszystko z przyjemnością. I spróbuj, spróbuj, nie odpręż się.

Podejrzewam, że mężczyźni mogą podejrzewać ludzi takich jak ja o nadmierną komercjalizację. Oni są źli. Często kobiety chcą więcej. Jeśli z mężczyzną kojarzy poważne plany, dba nie tylko o siebie, ale także o przyszłe potomstwo. Rumiane, zadbane dzieciaki w jaskrawych strojach z importu na drogich wózkach zawsze mnie ostro podpowiadały - moje będzie takie samo. Nie będę skąpił na „pieluchach”. I kupię mu wszelkie szmaty i wszelkie zabawki. Będzie najpiękniejszym dzieckiem na świecie. Mogę sobie czegoś odmówić. Ale nie mam prawa urodzić dziecka, które nie jest pewne, że będzie miał wszystko: jasny pokój, wygodne łóżko, wózek, kojec, pluszaki, garść kombinezonów, podkoszulek, suwaków, bucików i czapek. I za to jestem gotów zarobić wszelkie pieniądze.

Dzisiaj mam wolny dzień. Dyrektorka z ramienia króla pozwoliła wszystkim wrócić do domu o trzeciej po południu. Rzeczywiście mieliśmy szalony tydzień. Przesłałem kilka artykułów napisanych przez pechowych dziennikarzy, którzy nie rozumieją różnicy między magazynami wewnątrz i na zewnątrz. Skomponowałem kilka tekstów informacyjnych w różnych katalogach o tym, jak wielki i potężny jest nasz port. Nie odszedłem od telefonu, bo robotnicy strajkowali, domagając się podwyżek, i bez wahania dzwonili do naszego wydziału, żeby dowiedzieć się, jak rozwijają się wydarzenia. Wydarzenia rozwijały się okropnie. Ale powiedziałem wszystkim: sytuacja wraca do normy. Negocjacje trwają. Firma wywiązuje się ze wszystkich zobowiązań wobec klientów. To moja praca. PR. Za co dostaję swoje cudowne, dość duże pieniądze. I zrobię co w mojej mocy, aby zostać „na koniu” tak długo, jak będę potrzebował.