Liza Arzamasova mówiła o „gwiezdnym dzieciństwie”

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Kiedy dziecko może rozpocząć karierę w showbiznesie? Jest mało prawdopodobne, że będziesz czekać na jednoznaczną odpowiedź od renomowanych psychologów. Wszystko jest indywidualne. Ktoś cierpi z powodu kosztów popularności w pierwszych latach kariery, komuś udaje się zachować spokój do emerytury. Młoda aktorka Liza Arzamasova wydaje się być z kategorii tych ostatnich.

Gwiazda serialu „Daddy's Daughters” zaczęła występować w filmach w wieku 4 lat. A jak teraz wspomina dziewczyna, odczucia w tym momencie były cudowne. Kiedy Lisa miała 8 lat, dostała główną rolę sieroty w musicalu „Annie”. Dziewczyna grała tak dobrze, że zaczęła otrzymywać oferty grania bohaterek z trudnym losem.

Uważa się, że łączenie nauki w szkole z kręceniem filmu nie jest zbyt wskazane. Ale Arzamasova ma swój własny punkt widzenia. „Ze względu na to, że jako dziecko aktywnie zacząłem grać w filmach, wielu doszło do wniosku, że bardzo wcześnie dojrzałem. Już zmęczony mówieniem o „zrujnowanym dzieciństwie”, wcale tak nie jest. Miałem normalne dzieciństwo. Jak wszyscy chodziłam do szkoły - mój ulubiony numer 1225. Kino i teatr tylko dopełniały magiczny obraz dzieciństwa. Strzelanie, nawet epizodyczne, było nie lada gratką. Nie zostałam zmuszona do robienia tego, czego nie chcę robić”- powiedziała dziewczyna w wywiadzie dla Collection. Karawana opowieści”.

Prawdopodobnie z powodu jej poważnej pasji do kina, okres dojrzewania, który przynosi większość rodziców wiele niepokoju, minął u Lisy bez zaostrzeń. Teraz sama dziewczyna jest tym zaskoczona.

„Prawdopodobnie trochę się mylę, nie wiem. Ale nawet w wieku przejściowym, kiedy wszystko się w tobie zmienia, kiedy emocje są przytłaczające – przed chwilą śmiałeś się, a potem ryczałeś jak bieługa – nawet wtedy nie ciągnęły mnie zamieszki, nie chciałem się odrywać, zaprzeczyć, zrobić coś na przekór - zastanawia się aktorka. - Brak konfliktu między ojcami a dziećmi. Wręcz przeciwnie, ratował mnie zawsze tylko jeden sposób: podejść do mamy, przytulić się mocno, zwinąć obok niej. Wtedy wszystkie złe rzeczy ustępują”.