Jak przeliterować „wszystko to samo” – razem lub osobno

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Język rosyjski z biegiem czasu przechodzi pewne przeobrażenia. Niektóre słowa z jego bogatego słownictwa są używane częściej, inne rzadziej, niektóre są nietypowe, znane w społecznościach ograniczonych do odrębnego terytorium. Jednak pisownia słów i fraz podlega ustalonym normom, więc nie ma wątpliwości, jak przeliterować „tak czy inaczej”, razem czy osobno.

Pożywka do przemyśleń

Należy pamiętać, że nie ma dylematu w odpowiedzi na pytanie, jak przeliterować „wszystko to samo”, razem lub osobno. Standardowe zalecenia zaczynają się od sprawdzenia spójności wymowy, określenia ogólności znaczenia lub próby zróżnicowania części mowy. Ale w tym wariancie nie należy stosować żadnego z powyższych, ponieważ ta kombinacja słów implikuje tylko separację:

• są to 2 niezależne słowa - zaimek i krótki przymiotnik;
• w zdaniu działa jako nierozerwalna kombinacja, element łączący;
• posiada semantyczne własności predykatu;
• jest częścią wprowadzającej konstrukcji skomplikowanego zdania;
• demonstruje emocje pisarza, mówcy lub autora do tematu dyskusji.

W pisanej mowie literackiej nie jest dozwolona żadna inna pisownia wyrażenia „wszystko to samo”, z wyjątkiem oddzielnej.

W osobistej korespondencji z ukochaną osobą lub w sieciach społecznościowych, gdzie użytkownicy nie śledzą pisowni lub, odwrotnie, celowo zniekształcają słowa, możesz znaleźć alternatywne opcje - z myślnikiem lub nawet razem. Nie zawsze oznacza to, że dana osoba nie zna zasad: może wyrazić swój stosunek do rozmówców, faktów lub uczuć w podobny sposób doświadczanych.

Interesujący! Jak to się też pisze - razem lub osobno

Odgrywane role i poprawna pisownia

W stabilnych kombinacjach i niepodzielnych wyrażeniach pisownia może zależeć od różnych okoliczności. Rozważana opcja różni się jednak od innych przypadków: o prezentacji graficznej nie decyduje rola odgrywana w zdaniu, ekspresyjno-emocjonalna kolorystyka czy możliwość zastąpienia jej niejednoznacznymi konstrukcjami.

W której:

• Jako orzecznik może wyrażać emocje do tematu rozmowy, poruszanego tematu, odpowiadać na pytanie „co to jest?”, być używanym w obojętnym kontekście. Ale odrębność utrzymuje się, niezależnie od okoliczności.
• W hipostazie przysłówka oznaczającej niezbędność aktu, wydarzenia, emocji, niezależnie od okoliczności, związku lub przypadku, podana jest tylko odrębna pisownia i jest to jedyna dopuszczalna norma.
• Jeśli jest to cząstka wzmacniająca pogłębiająca opozycję po pewnych spójnikach, która jest używana jako usługowa część mowy i nie jest częścią zdania, można ją zastąpić inną kombinacją. Ale to nie znaczy, że zasady się zmieniają.

Odpowiedź pozytywna nie zmienia się, czy jest to krótki przymiotnik + zaimek, spójnik czy spójnik przed orzeczeniem. Zgodność z ustalonymi standardami jest charakterystyczną cechą osoby piśmiennej, która je zna. Tak rozwinęła się tradycja, która znalazła utrwalenie normatywne i żadne własne względy nie mogą tego jeszcze zmienić.

Przykłady

Odpowiedź na pytanie, jak jest napisane „tak samo”, razem lub osobno, nie zależy od okoliczności - pozycji w zdaniu, roli, ładunku ekspresyjnego lub emocjonalnego. Widać to wyraźnie w powyższych konstrukcjach:

• Nie ma potrzeby chodzić na egzamin, nadal nie będę miał czasu na opanowanie całego zdanego przeze mnie materiału.
• Nie może być tak samo jak pisać słowa w tekście, jeśli chcesz pisać poprawnie.
• Mówi, że nie obchodzi go, kiedy wychodzić.
• Bez względu na to, jak bardzo szorowałem szkło w regale, wciąż były na nich plamy.
• Bez względu na to, jak bardzo Katya próbowała zademonstrować, że jej to nie obchodzi, było zauważalne, że była zdenerwowana.

Inne pisowni są niedopuszczalne w oficjalnej korespondencji, czasopismach, książkach, a nawet w hasłach reklamowych i apelach. Dzieje się tak z tego prostego powodu, że dziś w rosyjskim języku literackim ustala się pewne zasady ciągłego i oddzielnego pisania części mowy.

Czasami przyczyną nieprawidłowej pisowni jest rozumienie ze słuchu, brak praktyki pisania lub czytania (nie są zaangażowane rodzaje pamięci, które pomagają osobie uczyć się norm i zasad). Połączenie „wszystko to samo” brzmi jak rodzaj wspólnoty fonetycznej, ale nadal jest pisane osobno.

Interesujący! Zaprawdę – jak jest napisane poprawnie, razem czy osobno

Wyniki

1. W niektórych przypadkach wątpliwości, które pojawiają się podczas pisania tekstu, można rozwiązać tylko poprzez znajomość standardów obowiązujących w języku.
2. Kombinacja „tak czy inaczej” może pełnić w zdaniu inną rolę. Niezależnie od niej są to dwa oddzielne słowa.
3. Poprawna pisownia jest osobna.
4. Z myślnikiem lub razem - opcje, które nie są dozwolone w języku literackim.