Rozstaliśmy się jak statki na morzu

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Czy pamiętasz, jak kiedyś marzyłeś o najbardziej inteligentnym, uważnym i seksownym mężczyźnie na świecie? A jednocześnie o białej sukni, o szczęśliwych łzach panny młodej i marszu Mendelssohna? To się stało. Minął wspaniały miesiąc miodowy. Życie się zaczęło. A w życiu, jak wiesz, są różne rzeczy. I nie zawsze się spodziewano.

Cóż, zanim się zorientowałeś, że nie ma nic przeciwko piciu niekończącego się piwa, ale pragnienie kanapy i niechęć do zarabiania pieniędzy stało się dla ciebie odkryciem. Albo niezdrowa przyjaźń z zielonym wężem. Albo, niespodziewanie dla siebie, spotkałeś Jedynego, będąc całkiem żonatym …

Według statystyk 80% wszystkich rozwodów ma miejsce w przypadku par, które mają mniej niż pięć lat małżeństwa. Psychologowie uważają, że w tym okresie ujawnia się sama niezgodność, wspólne życie, w którym nie można już kontynuować …

Ogólnie rzecz biorąc, rozwód. A wszystkie te niekończące się rozmowy z serialu są już za nami"

Ale decyzja została podjęta. Rozwód. A teraz najważniejsze jest, aby nie wpadać w panikę, uzbroić się w wiedzę tematyczną i uczynić ten proces tak skutecznym i minimalnie bolesnym, jak to tylko możliwe.

Prawo przewiduje rozwód w dwóch formach:

1) wypowiedzenie w urzędach stanu cywilnego (urzędzie stanu cywilnego);

2) sądownie.

Rozwód w urzędzie stanu cywilnego

W urzędach stanu cywilnego rozwiązanie małżeństwa następuje, jeżeli:

1) istnieje obopólna zgoda małżonków na rozwiązanie małżeństwa;

2) małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci.

Zgoda małżonków na rozwód w urzędzie stanu cywilnego wyrażana jest poprzez złożenie wspólnego wniosku lub odrębnych niezależnych oświadczeń na piśmie. Prawo wymaga, aby w takim postępowaniu małżeństwo zostało rozwiązane między małżonkami, którzy nie mają wspólnych małoletnich dzieci, czyli dzieci poniżej 18 roku życia.

Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej przewiduje trzy przypadki, gdy urząd stanu cywilnego jest rozwód na wniosek jednego z małżonków:

1) Rozwiązanie małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego następuje na wniosek jednego z małżonków, jeżeli drugi małżonek zostanie uznany przez sąd za zaginionego.

2) Na wniosek jednego z małżonków małżeństwo jest rozwiązane przez urząd stanu cywilnego, jeżeli drugi małżonek zostanie uznany przez sąd za niezdolnego do pracy (tj. jeżeli zostanie stwierdzone, że z powodu zaburzenia psychicznego nie może zrozumieć sensu swoich czynów lub je kontrolować). Przepis o rozwodzie z osobami uznanymi przez sąd za ubezwłasnowolnione nie dotyczy spraw rozwodu z obywatelami ograniczonymi na podstawie art. 30 Kodeksu Cywilnego Federacji Rosyjskiej w zakresie zdolności prawnej z powodu nadużywania napojów alkoholowych lub narkotyków.

3) Rozwiązanie małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego na podstawie wniosku jednego z małżonków przeprowadza się również w przypadku skazania drugiego małżonka na karę pozbawienia wolności za przestępstwo powyżej trzech lat.

W powyższych przypadkach rozwiązanie małżeństwa dokonuje urząd stanu cywilnego po upływie miesiąca od dnia złożenia wniosku o rozwód.

Funkcja urzędu stanu cywilnego nie obejmuje rozpatrywania sporów powstałych między małżonkami w związku z rozwiązaniem małżeństwa. W związku z tym urząd stanu cywilnego nie może, równocześnie z rozwiązaniem małżeństwa, rozstrzygać sporów powstałych między małżonkami: o podział majątku wspólnego małżonków, o wypłatę środków na utrzymanie potrzebującego małżonka niepełnosprawnego, a także o spory o dzieci.

Spory te, a także inne roszczenia naruszające interesy osób trzecich (np. o dochodzenie alimentów na dzieci) są rozpatrywane przez sąd odrębnie według zasad postępowania cywilnego zgodnie z zasadami jurysdykcji i innymi zasadami regulującymi postępowanie sądowe.

Małżeństwo rozwiązane w urzędzie stanu cywilnego wygasa z dniem wpisania rozwiązania małżeństwa do księgi stanu cywilnego, a w przypadku rozwodu w sądzie – z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu.

Rozwód w urzędzie stanu cywilnego jest dobry, ponieważ zachowuje większość komórek nerwowych, zwiększa szanse na utrzymywanie relacji międzyludzkich z byłym współmałżonkiem i daje nadzieję na nowe szczęście.

Rozwiązanie małżeństwa w sądzie wymaga zupełnie innego zapasu sił.

Rozwód w sądzie

W sądzie małżeństwo ulega rozwiązaniu, jeżeli:

1) małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci;

2) jeden z małżonków nie wyraża zgody na rozwiązanie małżeństwa.

Wyjątkiem są przypadki przewidziane w ust. 2 art. 19 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej, a mianowicie: jeżeli drugi małżonek zostanie uznany za zaginionego, ubezwłasnowolnionego lub skazany na karę pozbawienia wolności na okres powyżej trzech lat. W takich przypadkach, nawet jeśli małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci, małżeństwo rozwiązuje się nie w sądzie, ale w urzędzie stanu cywilnego.

W sądzie małżeństwo ulega rozwiązaniu również w przypadku, gdy jeden z małżonków, mimo braku sprzeciwu wobec rozwodu, uchyla się od rozwiązania małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego (np. odmawia złożenia stosownego wniosku lub nie chce stawić się w urząd stanu cywilnego do zarejestrowania rozwiązania małżeństwa itp. NS.). W szczególności małżeństwo ulega rozwiązaniu w sądzie oraz w przypadku odrzucenia przez jednego z małżonków wspólnego pozwu rozwodowego złożonego już w urzędzie stanu cywilnego przed upływem miesiąca.

Ważne jest również to, że mąż nie ma prawa do wszczęcia sprawy rozwodowej w czasie ciąży żony oraz w ciągu roku po urodzeniu dziecka bez zgody żony.

Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej zawiera tylko ogólne kryterium, zgodnie z którym sąd podejmuje decyzję o rozwodzie - niemożność dalszego życia małżonków, zachowanie rodziny.

Rozwiązanie małżeństwa w sądzie bez zgody jednego z małżonków może być poprzedzone przyjęciem przez sąd środków mających na celu pogodzenie małżonków w celu zapobieżenia pochopnej postawy małżonków lub jednego z nich wobec rozwiązania małżeństwa. małżeństwo. W tym celu sąd jest zobowiązany do kompleksowego ustalenia relacji między małżonkami, motywów kwestii rozwodu itp.

Przyjęcie środków mających na celu pogodzenie małżonków jest dokonywane przez sąd, co do zasady, na posiedzeniu sądu. Jednocześnie nie jest wykluczone wykorzystanie przez sąd środków do pojednania małżonków oraz w procesie przygotowania sprawy do rozprawy. (Wśród prawników rodzinnych krąży taka wędrowna anegdota: trwa postępowanie rozwodowe, sędzia pyta współmałżonka, dlaczego nie mogą dalej mieszkać razem. Mąż mówi: „Widzisz, moja żona trzyma w pokoju kozę. nie da się oddychać”. Sędzia sugeruje: „Powiedz mi, czy nie możesz otworzyć okna?”

Odroczenie postępowania następuje z inicjatywy jednego lub obojga małżonków albo z inicjatywy samego sądu. Co prawda należy stwierdzić, że wyznaczenie przez sąd terminu do pojednania jest prawem, a nie obowiązkiem sądu. Termin pojednania wynosi trzy miesiące.

Jeżeli małżonkowie pogodzili się w terminie wyznaczonym przez sąd do pojednania, wówczas na wniosek obojga małżonków lub małżonka, który wniósł pozew o rozwód, postępowanie przed sądem zostaje zakończone. Jednakże zakończenie postępowania w sprawie na tej podstawie nie pozbawia następnie małżonka prawa do ponownego wystąpienia do sądu z wnioskiem o rozwód; w tym przypadku oświadczenie stwierdza, że kontynuacja stosunków rodzinnych stała się jednak niemożliwa, pomimo upływu czasu od zakończenia sprawy.

Ustalenie przez sąd braku możliwości wspólnego życia i zachowania rodziny daje sądowi prawo do decydowania o rozwiązaniu małżeństwa, bez uciekania się do procedury pojednania małżonków.

Sąd może, w zależności od konkretnych okoliczności stwierdzonych w toku kontroli sądowej, rozwiązać małżeństwo, jeżeli małżonkowie (jeden z nich) na to nalegają. Sąd ma jednak prawo odmówić rozwiązania małżeństwa, jeśli dojdzie do wniosku, że istnieją podstawy, by sądzić, że dalsze życie małżonków i zachowanie rodziny są nadal możliwe. Czyniąc to, sąd bierze pod uwagę interesy małoletnich dzieci.

Prawo przewiduje przypadki rozwodu przez sąd w sposób uproszczony, czyli bez wyjaśniania przyczyn rozwodu. Ta procedura rozwodowa ma zastosowanie w przypadkach, gdy:

1) istnieje obopólna zgoda na rozwód małżonków z małoletnimi dziećmi;

2) jeden z małżonków mimo braku sprzeciwu uchyla się od rozwiązania małżeństwa w urzędzie stanu cywilnego – odmawia złożenia wniosku lub nie chce stawić się w celu zarejestrowania rozwiązania małżeństwa itp.

Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej daje małżonkom w powyższych przypadkach prawo do przedłożenia umowy w sprawie dzieci do zatwierdzenia przez sąd, który określa, z kim z nich będą mieszkać małoletnie dzieci po rozwodzie, o trybie i wysokości wypłaty środków na ich utrzymanie itp.

Złożona przez małżonków pisemna umowa dotycząca dzieci jest przekazywana do zatwierdzenia sądowi, który weryfikuje jej legalność, a także zgodność umowy z interesami dzieci. Sąd nie zatwierdza porozumienia, jeżeli narusza ono prawa i prawnie chronione interesy dzieci, a także jednego z małżonków.

To chyba najważniejsza kwestia w rozwodzie. Nawet przy najkorzystniejszym wyniku rozwód rodziców jest dla dziecka pewnym stresem, a tutaj musisz przede wszystkim spróbować znaleźć dla niego najlepsze wyjście. Ponieważ te doświadczenia i wnioski, które twoje dziecko wyciągnie teraz, będzie rzutować w przyszłości zarówno na swoje doświadczenie małżeństwa, jak i na swoje dzieci…

Zatwierdzając ugodę małżonków o dzieciach sąd zwraca uwagę na to, że warunki umowy są jasne i jednoznaczne oraz nie dopuszczają sporów w wykonaniu. Klauzula 2 art. 23 Kodeksu rodzinnego Federacji Rosyjskiej określa się okres (nie wcześniej niż upływ miesiąca od daty złożenia przez małżonków wniosku o rozwód), po którym sąd rozwiązuje małżeństwo.

Konsekwencje rozwodu, o których należy pamiętać:

1) Na wniosek małżonka, któremu przysługuje prawo do alimentów od drugiego małżonka, sąd, orzekając o rozwodzie, jest obowiązany ustalić wysokość alimentów do ściągnięcia od drugiego małżonka.

2) Prawo do alimentów w wysokości określonej przez sąd lub w porozumieniu z małżonkiem.

3) Sąd jest obowiązany dokonać podziału majątku stanowiącego wspólny majątek wspólny małżonków. Udziały są równe. Sąd może odstąpić od tej zasady, biorąc pod uwagę interes małoletnich dzieci. Majątek osobisty każdego z małżonków po rozwodzie jest własnością każdego z nich.

4) Małżonek, który po zawarciu małżeństwa zmienił nazwisko na inne, ma prawo do nazywania się tym nazwiskiem nawet po rozwiązaniu małżeństwa lub do odzyskania nazwiska przedmałżeńskiego.

Dawno, dawno temu rozwód był dla kobiety wynikiem nieudanego życia osobistego, a może nawet wstydu rodzinnego. Na szczęście te dni bezpowrotnie minęły. Teraz jest poszukiwanie nowego szczęścia. Powiew wolności. Możliwość nowej miłości…