Spisu treści:

Aktorzy, którzy odmówili tytułów narodowych i honorowych: dlaczego to zrobili
Aktorzy, którzy odmówili tytułów narodowych i honorowych: dlaczego to zrobili

Wideo: Aktorzy, którzy odmówili tytułów narodowych i honorowych: dlaczego to zrobili

Wideo: Aktorzy, którzy odmówili tytułów narodowych i honorowych: dlaczego to zrobili
Wideo: To Się Układa w Niebezpieczną Całość! W Tle Katastrofa Smoleńska i Wojna Na Ukrainie - Analiza Ator 2024, Może
Anonim

Tytuł honorowy lub narodowy jest potwierdzeniem rangi artysty. Wielu pożądało tych regaliów, z wyjątkiem tych, którzy znaleźli się w naszej ocenie. Dlaczego aktorzy zrezygnowali z tytułów i związanych z nimi benefitów w przyszłości, zapraszamy do bliższego poznania.

Image
Image

Wiktor Mamajew

Image
Image

To nie tylko aktor, ale i reżyser. Na swoim koncie zagrał około stu ról w kinie i teatrze, ponad 40 wystawionych przedstawień. Fani kina radzieckiego doskonale zdają sobie sprawę, że ten wspaniały artysta, jako reżyser, brał udział w otwarciu „80 Olimpiady”.

To Victor przyczynił się do wystrzelenia niedźwiedzia. Nawet ci, którzy są daleko od świata sportu, znają te historyczne i imponujące materiały.

Mamaev naprawdę miał wiele zasług, aw 1990 roku chcieli nadać mu tytuł Artysty Ludowego Związku Radzieckiego. Aktor odrzucił ofertę. Motywacja była bardzo prosta: kraj upadł, już go nie było, co oznacza, że tytuł był bezużyteczny.

Veniamin Smekhov

Image
Image

Historia Benjamina jest bardzo niezwykła. Artysta, który stał się powszechnie znany z roli Atosa, pracował w Teatrze Taganka równolegle z kręceniem filmu. Był okres, kiedy wszyscy członkowie trupy nie mogli brać regaliów. Taka była pryncypialna polityka kierownictwa.

Po wyjeździe dyrektora artystycznego za granicę artyści popadli w niełaskę władz sowieckich. Przez pewien czas nie otrzymywali w ogóle żadnych regaliów.

Wiele lat później zaproponowano Smekowowi otrzymanie tytułu zasłużonego, ale odmówił. W tym czasie Benjamin myślał w nietypowy sposób. Wyjaśnił, że Puszkin nie był członkiem związku pisarzy, a Wysocki nie miał żadnych przedrostków dla słowa „aktor”, ale ci dwaj ludzie otrzymali popularną miłość i uznanie od kilku pokoleń naraz. Stało się to dzięki talentowi.

Według Benjamina istotne może być tylko uznanie talentu przez widza.

Kiedy Smekhov skończył 70 lat, urzędnicy państwowi chcieli pogratulować aktorowi tytułu. Żona wyjaśniła, że przy jego przekonaniach taki prezent byłby obraźliwy.

Leonid Jarmolnik

Image
Image

Yarmolnik zajmował się również Wysockim. Studiował u niego, a nawet grał z Vladimirem na scenie przez kilka lat. Teraz artysta z wielką przyjemnością wspomina tamte lata.

Leonid wie, że Wysocki był w niełasce i dlatego nie otrzymał żadnych nagród, ale jego sława rozprzestrzeniła się daleko poza granice Związku Radzieckiego.

Kiedy Yarmolnik miał 40 lat, zaproponowano mu otrzymanie tytułu zasłużonego, ale odmówił, wierząc, że aktor powinien być tylko aktorem. Żona wspierała w tym Leonida. Po zapoznaniu się z ofertą żartobliwie stwierdziła: czy otrzyma tytuł, żeby nie wracała do domu.

Po kolejnych 10 latach Yarmolnik otrzymał propozycję „artysty ludowego” i ponownie odmówił.

Dmitrij Nagijew

Image
Image

Teraz słychać nazwisko Nagijewa. Jest w czołówce najpopularniejszych, najatrakcyjniejszych, najbardziej utalentowanych aktorów w naszym kraju. Dmitry ma imponujące opłaty i wielu fanów. Ale nie ma regaliów.

Kiedyś rząd chciał uznać zasługi Dmitrija. Chcieli przyznać mu tytuł Honorowego Artysty Federacji Rosyjskiej, ale Nagiyev odmówił.

Artysta jest przekonany, że nie robi nic specjalnego. Rozpoczynając nowy projekt, stawia sobie zadanie - wykonywać swoją pracę z wysoką jakością i niczym więcej. Nie potrzebuje dodatkowych tytułów.

Zalecana: