Odrzuć mnie od tego rodzaju miłości

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Nie, ja oczywiście nie nalegam, masz prawo mieć swój punkt widzenia, ale mimo to wydaje mi się, że silne wszechogarniające uczucie jest zjawiskiem patologicznym i bynajmniej nie nie przynosi korzyści nikomu, kto tego doświadcza, ani całemu społeczeństwu (wybaczcie taką pompatyczność).

Pytasz mnie

Tak więc, budząc się pewnego sobotniego poranka, Sasha nagle zdał sobie sprawę, jak głęboko był w tarapatach. Nigdy wcześniej tego nie doświadczył. To uczucie spadło na niego, jak obserwujące go silne i podstępne zwierzę, i dosłownie rozerwało go na strzępy. Teraz zrozumiał, co to znaczy być opętanym. To uczucie, ten potężny instynkt dominował i rozkazywał im, paraliżując ich własną wolę. W pewnym stopniu go to przerażało, ale nie próbował się temu oprzeć. A posłuszeństwo mu było zarówno słodkie, jak i bolesne. Boli, że Tanya nawet nie wiedziała o jego uczuciach, a zwłaszcza dlatego, że wyraźnie nie była obojętna na innego chłopca, także koleżankę z klasy Sashy. A Sasha wcale nie była zadowolona z nadchodzącego weekendu, jak to miało miejsce wcześniej. Zabił go myśl, że jej nie zobaczy, nie usłyszy jej cudownego głosu przez całe dwa dni. Zbeształ się za to, co się paliło, bo nie znał wcześniej jej adresu i numeru telefonu. Był gotów płakać z urazy.

Potrzebował jej jak powietrza! Ale dla ludzi, którzy mają obsesję, nie ma rozpaczliwych sytuacji. Przypomniał sobie, że w dzienniku klasowym na ostatniej stronie wpisano adresy wszystkich uczniów i wiedział, że w szkole zawsze jest ktoś, nawet w weekendy.

"Odwaga miasta trwa", cóż więcej mogę powiedzieć. Nie mogąc znieść tej udręki, poszedł do szkoły, poznał ten sam „adres koleżanki z klasy” i poszedł prosto do jej domu. Nie pamiętał, jak jego serce biło tak mocno, kiedy podszedł do niej na piątym piętrze. Przyciągnęła go tak bardzo, że nie miało dla niego znaczenia, że poszedł nieproszony i że nie znał słów uzasadniających jego wizytę. Szedł po prostu dlatego, że nie mógł już dłużej oprzeć się temu czemuś, co go opętało.

Oczywiście była strasznie zaskoczona i od razu wszystkiego się domyśliła, chociaż tego nie pokazała. Zostały z nią do wieczora, po prostu rozmawiając o wszystkim, a ona sama odkryła, że interesuje się Saszą. Ale była zakochana w innym, nawet jeśli nie zwracał na nią uwagi! A Sasha, ze swojej strony, nieświadomie, ale coraz bardziej uporczywie, prowokował ją do wzajemnego uczucia, zaczął często odwiedzać jej dom, żartował słodko, nauczył ją grać na gitarze …

Nie wiem, jak rozwiązałbyś ten dylemat, który się przed nią pojawił, gdybyś był na jej miejscu, ale ona nigdy się z tym nie poradziła i prawie cały ostatni kwartał roku szkolnego spędziła w klinice psychiatrycznej. I dobrze, gdyby to był koniec, wciąż tam jest dość często. Zapewne zapytasz mnie: „A co z Saszą?” Ale nic. Cierpiałam oczywiście strasznie, ale wkrótce wszystko minęło. Minęło tak nagle, jakby ktoś za jednym zamachem zdjął niewidzialne kajdany.

Należy zauważyć, że ta opowieść zakończyła się jeszcze stosunkowo niewinnie. Ale pamiętasz Szekspira i powiedz mi teraz, czy potrzebujemy takiej miłości? Osobiście nie.