Mieszkam z niekochanymi

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Co skłania kobiety do poślubienia niekochanego mężczyzny? Jeśli mówimy o przyczynach zewnętrznych, odpowiedź jest oczywista: po pierwsze, instynktowna potrzeba stworzenia rodziny i urodzenia dziecka. Bez względu na to, jak bardzo jesteśmy zorganizowani, instynkty mają nad nami władzę i dlatego natura czasami „wymaga” prokreacji. Nie każdej kobiecie udaje się „zgodzić” z tym wymogiem. A miłość wciąż się nie zdarzyła lub nie wyszła, ale inna po nią nie przyszła.

A jeśli kobieta ma już mniej niż 30 lat lub ma więcej niż 30 lat, to często zaczyna myśleć, że może na nic nie warto czekać. Z reguły kandydatem na męża jest ten, kto zakochał się w kobiecie i ją osiąga, lub ten, który uważa ją po prostu za odpowiednią, a silne uczucia są opcjonalne. Zdarza się, że kobieta nie jest pewna, czy teraz w ogóle potrzebuje małżeństwa, ale krewni i przyjaciele, widząc zaloty „porządnego faceta”, dosłownie wywierają na nią presję, zaszczepiają obawy: patrz, jaki dobry człowiek, mogą nie zapraszam do ponownego ślubu! Często uwzględnia się tu również czynniki społeczne: np. rodzina rodzicielska dziewczynki żyje ubogo i ciasno, małżeństwo to sposób na jakąś poprawę sytuacji finansowej. Bardzo często wchodzą w związki z niekochanymi po doświadczeniu nieszczęśliwej miłości, rozczarowaniu i utracie wiary w swoje uczucia, starają się po prostu „ułożyć życie” - aby było wygodne, spokojne, przyjemne. Nawiasem mówiąc, ten ostatni powód popycha mężczyzn do podobnych związków.

A teraz porozmawiajmy o tym, jakie głębokie powody prowadzą do takiego scenariusza życia, ponieważ fakt, że miłość „nie nadeszła” lub „zawiodła”, nie jest przypadkowy.

Strach. Często scenariusz życia z niekochanymi jest nieświadomie wybierany przez tych, którzy boją się kochać. Przyczyny tego lęku mogą być różne: chłód emocjonalny w rodzinie rodzicielskiej, negatywna reakcja rodziców na przejawy uczuć dziecka, jednostronny związek w rodzinie, gdy dziecku ciągle nie obdarza się uczuciem i miłością, a coś jest stale od niego żądana. W rezultacie, dorastając, człowiek rozwija nawyk nawet nie tłumienia swoich uczuć, ale po prostu ich nie zauważania. Blokując swoje uczucia na bardzo wczesnym etapie ich występowania, faktycznie zapobiega wystąpieniu jakiejkolwiek wzajemnej miłości. A potem już włącza się powód, który mówi, że nie powinieneś czekać na miłość.

W tym scenariuszu osoba stara się uzyskać więcej od partnera na poziomie relacji międzyludzkich, niż dawać sobie. „Chcę być kochany, ale nie będę!” - zemsta nielubianego dziecka na świecie.

Wszystko to oczywiście w większości przypadków dzieje się nieświadomie.

-

--

Niepewność. Taka osoba może być tak wrażliwa, jak chce, ale jednocześnie jest głęboko niepewna własnego znaczenia i prawa do błogosławieństw życia. Niepewność może powstać z podobnych czynników: krytyki, braku ciepła lub odmowy pieszczot, ignorowania interesów dziecka. Ale z reguły uczucia nie są tłumione i nie pojawia się strach, ale uporczywe poczucie własnej znikomości. To taka kobieta, która może wyjść za mąż „z rozpaczy”, będąc przekonana, że nic lepszego „dla niej nie świeci”, a ona sama niczego nie osiągnie bez męża. Lub na początku w jej życiu dzieje się nieszczęśliwa miłość, rozczarowanie, a potem takie „kompensacyjne” małżeństwo, w którym być może jest kochana, ale wcale nie tak, jak by siebie chciała. A najczęściej w małżeństwach z takimi kobietami dochodzi też do jawnego wykorzystywania przez mężczyznę.

Jeśli emocjonalnie zimne, „nieprzystępne” kobiety, jak w pierwszym przypadku, czasami podniecają namiętności pewnego typu mężczyzn, to niepewne kobiety często zmuszają mężczyzn do korzystania z tego.

Kobieta jest zimna - mści się i nie boi się zostać sama, straszniejsze jest jej odczuwanie niż samotność, dla niepewnej kobiety straszniejsze jest samotność, ponieważ postrzega siebie jako „zero bez kij”.

Wynik takich małżeństw jest różny. Wszystko zależy od tego, co będzie dominowało w człowieku przez lata: potrzeba miłości, a jednak poczucie strachu i niepewności. Ta walka wciąż ma swój koniec: albo lęki znikają z biegiem lat, budzą się uczucia, pojawia się pewność siebie lub odwrotnie – lęki się zakorzeniają, a niepewność pogłębia się. Jeśli rozwój będzie przebiegał zgodnie z drugim scenariuszem, małżeństwo będzie silne, ale najprawdopodobniej nieszczęśliwe: oboje partnerzy będą odczuwać brak ciepła w takim czy innym stopniu. Jeśli podąża pierwszą ścieżką, to rozwód takich małżonków jest kwestią czasu.

A jeśli zamierzasz poślubić niekochaną osobę, przede wszystkim zastanów się: z jakich powodów możesz być tak „nieszczęśliwy”, że nie doszło do wzajemnej miłości? I nie spieszysz się? W końcu twoje lęki i niepewność mogą zniknąć, ale przerobienie swojego życia z niekochanym, w którym są już dzieci, jest trudniejsze niż samemu zaczynać od zera.