Regina Zbarskaya - biografia i życie osobiste

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Słynna na całym świecie radziecka modelka, nazywana bronią Kremla lub sowiecką Zofią Loren, Reginą Zbarską, której biografia, której życie osobiste jest obecnie znane niewielu, pozostała tajemnicą dla biografów i historyków filmu. Otoczona lekką mgiełką tajemnicy, sama wymyśliła fakty ze swojej biografii, w które chętnie wierzyli nawet bliscy przyjaciele.

Dzieciństwo i młodość

Z tą samą częstotliwością i mniej więcej takim samym prawdopodobieństwem biografowie Reginy wyrazili dwie wersje: pierwsza twierdziła, że urodziła się w Wołogdzie, jej matka była lekarzem, a jej ojciec był wojskowym. Drugi, bardziej romantyczny, ale słabo poparty faktami, mówił, że rodzice byli cyrkowcami z Jugosławii, którzy rozbili się podczas wykonywania niebezpiecznego wyczynu, dzięki czemu dziewczynka została uczennicą sierocińca.

W zenicie swojej sławy Regina Zbarskaya wymyśliła romantyczną i bardzo tragiczną legendę: jej rodzice, artyści cyrku leningradzkiego, rzekomo zginęli wiele lat temu podczas wykonywania złożonego aktu. "Biedactwo!" - sympatyzowali fani. Oczywiście nie wiedzieli, że ojciec i matka Reginy byli, ale dziewczyna nie chciała o nich rozmawiać. A co mogę powiedzieć? Ojciec jest wojskowym, matka jest księgową, oboje są prostymi robotnikami z Wołogdy, gdzie w 1935 roku urodziła się sama Zbarska z domu Kolesnikowa.

Zaryzykowała pozostanie zwyczajną prowincjonką, zwłaszcza że jej wygląd był odpowiedni: pulchne policzki, długi warkocz. Tak, po prostu nie o tym, o czym marzyła: Regina myślała, że może zostać aktorką, osobą kreatywną … Niestety, nie została zabrana do wydziału aktorskiego Moskiewskiego Państwowego Instytutu Kinematografii, musiała iść do ekonomii jeden.

Interesujący! Dmitry Shepelev - biografia i życie osobiste na dziś

Studiowanie 17-letniego marzyciela było mało interesujące. Po zajęciach pospieszyła na imprezy artystyczne, na których gromadziła się kreatywna młodzież.

To tam zauważyła ją Vera Aralova, projektantka mody artystycznej z All-Union House of Models. Spojrzałem z boku - nic specjalnego, też krzywe nogi. Ale w Reginie było coś przyciągającego wzrok.

Obsługa wybiegu

W czasach sowieckich termin „model” wcale nie kojarzył się ze światem mody, ale był postrzegany wyłącznie jako utylitarny model lub standard czegoś. Piękne dziewczyny, które świeciły na wybiegu, nazywano modelkami. Otrzymywali bardzo skromne opłaty i marzyli o bogatym panu młodym, który nie odważyłby się oprzeć ich urokowi. Wszystko to miało niewiele wspólnego z naszą bohaterką.

Wyróżniała się korzystnie na tle wielu kolegów niezwykłą urodą i wyrafinowanymi manierami. Pomimo dalekiego od idealnego kształtu nóg (były lekko ugięte), Regina zawsze wiedziała, jak pokonać tę wadę, dzięki czemu wiele kobiet z podobnymi problemami przestało odczuwać kompleks niższości.

Pierwszy publiczny pokaz z udziałem Zbarskiej odbył się w 1961 roku. Pokazała paryskiej publiczności urocze kozaczki damskie z suwakami na cholewce. Co ciekawe, dziewczyna została oficjalnie wymieniona jako pracownica piątej kategorii, formalnie nie mająca nic wspólnego z modą.

Następnie rozpoczęły się częste wyjazdy za granicę, o których większość obywateli radzieckich nigdy nie marzyła, a Zbarskiej podczas takich podróży służbowych pozwolono nawet bardziej niż innym. Na przykład pozwolono jej sama jechać do miasta, o czym jej koledzy mogli tylko pomarzyć.

Świadomość filisterska postrzegała modelki jako kobiety o łatwych cnotach, dlatego wiele modelek starało się nie rozpowszechniać informacji o swoim zawodzie. Regina była jedną z nielicznych, która nie ukrywała swojego zawodu i znała swoją wartość.

W latach 60. leningradzki magazyn „Fashion” nadał ton świeckiej branży mody i to był wielki zaszczyt znaleźć się na jego łamach. Jej wydawcy często mówili o kreacjach projektantów z Kuznetsky Most. W 1967 roku w Moskwie odbył się Międzynarodowy Festiwal Mody, w którym wzięli udział najlepsi krawcy świata.

Z tym wydarzeniem zbiegł się nowy numer magazynu, na którego okładce Regina obnosiła się w sukience o symbolicznej nazwie „Rosja”, stylizowanej na staroruskie malowanie ikon. Emisja magazynu rozeszła się po całym świecie, a Zbarskaya stała się prawdziwym modnym symbolem Związku Radzieckiego.

Po skróceniu włosów Reginy i wykonaniu fryzury w stylu strony (V. Zaitsev przekonał ją o potrzebie zmiany wizerunku), zmieniła się w prawdziwą „włoską piękność”. Prasa zagraniczna, unosząc się nad pięknem świeckiej modelki, od razu nazwała ją „rosyjską Sophią Loren”.

W służbie ojczyzny

Uważa się, że Regina aktywnie współpracowała z KGB, a nawet brała udział w operacjach specjalnych mających na celu zbieranie informacji o nastrojach politycznych gości stolicy przybyłych z Zachodu. Jednym z obiektów jej obserwacji był rzekomo słynny francuski chansonnier Yves Montand, z którym na polecenie służb bezpieczeństwa utrzymywała związek.

Spadek kariery

Po wyjeździe byłego małżonka L. Zbarskiego za granicę sprawy modelki, która straciła dawną atrakcyjność, wcale nie szły dobrze. Otworzyła żyły i trafiła do szpitala psychiatrycznego. Po ukończeniu kuracji Regina próbowała wrócić na podium, ale szybko zorientowała się, że droga tam jest zamknięta i po prostu nie może nic innego zrobić. V. Zaitsev, który się nad nią zlitował, załatwił jej sprzątanie lokalu, a teraz kiedyś główna gwiazda sowieckiego podium obserwowała innych chodzących po nim.

Na krótko przed śmiercią były kochanek Reginy, dziennikarz z Jugosławii, opublikował książkę „Sto nocy Reginy Zbarskiej”, w której mówił o Zbarskiej w nieprzyjemnym świetle. W książce napisano, że modelka miała romanse z przedstawicielami rządzącej elity sowieckiej. Ponadto zawiera szczegółowe informacje na temat donosów Zbarskiej na inne modele.

Interesujący! Tamara Semina - biografia i życie osobiste

Jak twierdził autor, po przybyciu do Moskwy nawiązał romans z Reginą, pięknie zabiegał i obiecał się ożenić. Zakochała się w nim i, ufając, zaczęła mu opowiadać o tajemnicach, które potajemnie nagrał na dyktafon. Stały się głównym materiałem tej pracy.

Po zapoznaniu się z treścią książki Regina ponownie podjęła próbę samobójczą. Równolegle KGB aktywnie interesowało się jej postacią. Zbieg tych dwóch okoliczności ponownie zaprowadził byłą modelkę do szpitala psychiatrycznego. Po zakończeniu leczenia Zbarskaya pomagała V. Zaitsevowi najlepiej, jak potrafiła, kupując jej buty i ubrania. Jednak coraz częściej dochodziło do zaostrzeń chorób psychicznych i niewyjaśnionych załamań. Podczas napadów mogła zdzierać ubranie i krzyczeć, że nie jest godzien nosić dobrych rzeczy.

W 1984 po raz ostatni wystąpiła w magazynie modowym. Niestety, po dawnym pięknie nie pozostał ani ślad. Nawet makijaż i sztuczne oświetlenie nie były w stanie ukryć tępych oczu i nadwagi.

Głos Ameryki jako pierwszy ogłosił śmierć modelu. W sowieckiej stolicy krążyły o tym różne pogłoski, od otwarcia żył po zatrucie lekami. Nie wiadomo też, gdzie zmarła – w szpitalu psychiatrycznym czy w domu. Jedno jest pewne – tragedia wydarzyła się 15 listopada 1987 roku. Według niektórych doniesień w chwili śmierci miała przy sobie notatnik, ale w protokołach śledztwa nie ma o tym informacji. Tymczasem to źródło mogłoby rzucić światło na okoliczności incydentu.

Pogrzeb byłego prima sowieckiego wybiegu odbył się za zamkniętymi drzwiami, nie było nikogo z kolegów z Model House. Miejsce pochówku Reginy Zbarskiej również owiane jest tajemnicą.

Życie osobiste

Mówią, że miłość czyni człowieka słabym… Na początku lat 60. na innej imprezie gwiazd Regina Go zobaczyła.

Moskiewski artysta Lew Zbarski różnił się od innych mężczyzn groźnym i skupionym wyglądem i zachowywał się w sposób zdecydowanie szarmancki. Uważał się za osobę poważną i dlatego uważał za konieczne zakończenie nawet lekkiej afery pieczątką w paszporcie. Regina nie miała nic przeciwko: nagle zdała sobie sprawę, że szczęście tkwi nie tylko w sławie i drogich ubraniach.

Z czasem Zbarskaya zdała sobie sprawę, że dla dobra swojej rodziny jest gotowa zrezygnować ze wszystkiego, co miała. Chciała mieć córkę i syna, ale jej mąż odmówił rozmowy na takie tematy i poszła na całość. Właśnie przyszedłem i powiedziałem: „Jestem w ciąży”. -Cóż - powiedział Leo, odchrząkując. "Więc będziemy mieli aborcję." Cokolwiek, ale po prostu nie takiej reakcji Regina oczekiwała od kochającego małżonka. Widział w młodej żonie przede wszystkim muzę i bał się, że po urodzeniu dziecka zapadnie się w pieluchy i przestanie go inspirować.

Kilka tygodni po aborcji Regina zdała sobie sprawę, że popełniła morderstwo. Próbowała stłumić poczucie winy za pomocą silnych leków przeciwdepresyjnych. Działali, ale zaciemniali swoje umysły. To był początek końca.

Zdrada

Wielu patrzyło krzywo na Zbarską. Często podróżowała za granicę; krążyły pogłoski, że Regina zaprzyjaźnia się z trudnymi ludźmi, nawet związanymi z KGB. W walizkach nosi futra i biżuterię, aw jej kochankach są ludzie, których nazwisk nie wolno wymieniać. Co z tego jest prawdą, a co fałszem, wciąż nie jest znane. Często była wzywana na Łubiankę, ale o co pytali, czego się dowiedzieli, a do dziś tajemnica zapieczętowana siedmioma pieczęciami.

Regina mogła wiele znieść, zamknąć oczy na wiele rzeczy, z wyjątkiem jednej - zdrady ukochanej osoby. Pomimo reputacji przyzwoitego człowieka Zbarsky, jak każda kreatywna osoba, był osobą uzależnioną. Zmęczony Reginą znalazł sobie nową pociechę - piękną Mariannę Vertinską. I wkrótce, mając jej dość, przeszedł na kolejną ofiarę - Ludmiłę Maksakową.

Po rozwodzie Regina starała się nie śledzić przygód swojego byłego męża. Ale pozornie, zapomniawszy już o jego istnieniu, nagle otrzymała wiadomość. Tak więc w 1970 roku Zbarskaya dowiedziała się, że Lew i Ludmiła mieli syna. Nie pozwolił jej zostać matką! Nowe małżeństwo Zbarskiego okazało się krótkotrwałe, wkrótce opuścił rodzinę, emigrując do Ameryki. Ale dla Reginy to nie miało znaczenia. Podwójna zdrada była ostatnią kroplą, która wypełniła umysł kobiety. Ilość bólu przekroczyła dopuszczalny próg: środki uspokajające już nie pomagały. Może gdyby w pobliżu był bliski przyjaciel, wszystko potoczyłoby się inaczej… Reginę zabrano do szpitala psychiatrycznego.

Garść tabletek, po czym nieznośny ból głowy, porażenie prądem, z którego nie można się wyleczyć… Po „leczeniu” depresja ustąpiła, ale pojawiła się obojętność na wszystko, co się działo. Zbarskiej pozostała tylko praca. Z nadzieją kobieta przybyła do Model House, ale została powitana zimnym powitaniem. „Kto zabierze ją do pracy po szpitalu psychiatrycznym?” - szepnął za Reginą.

A jednak to wzięli. Elena Vorobei, zastępca dyrektora, była przepełniona litością. Otrzymawszy drugą szansę, Zbarskaya starała się nie zawieść swojego zbawiciela. Ale wiek dał się odczuć - modele zostały wcześnie spisane, a pigułki nie pozostały niezauważone. Chód Zbarskiej stał się niepewny, jej wzrok zbladł. „Przepraszam, sam to widzisz, nic z tego nie wychodzi” – podsumował Sparrow, podpisując rezygnację.

Również w moim życiu osobistym wszystko nie było łatwe. Nowy kochanek Zbarskiej – młody jugosłowiański dziennikarz – okazał się łajdakiem. Po rozstaniu z nią wydał książkę „100 nocy z Reginą Zbarską”, w której ujawnił wiele intymnych szczegółów ich związku, uznanie samej modelki o związku z członkami Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, donosy jej koledzy To prawda, nawet gdyby chciała, ta książka nie została znaleziona, mówią, cały obieg został natychmiast wycofany.

Wyczerpana emocjonalnie, moralnie kaleka, w wieku 50 lat Regina Zbarska wyglądała jak stara kobieta. Wiaczesław Zajcew próbował pomóc wieloletniej znajomości, organizując ją jako sprzątaczkę w Domu Modelowym, ale Regina nie mogła pocierać podium, po którym chodziła szmatą. Tylko od czasu do czasu przyglądała się młodym dziewczynom, które dopiero rozpoczynały swoją podróż. Siedziała w kącie, gdzie nikt jej nie widział, iz namysłem wpatrywała się w dal, wspominając swoją młodość.

Śmierć

Książka wydana przez Jugosłowian została niemal natychmiast wycofana ze sprzedaży, ale Zbarska stanęła w obliczu prawdziwego skandalu politycznego, po którym dwukrotnie próbowała popełnić samobójstwo, ale za każdym razem bezskutecznie. Ostatnie dni legendy na podium spędziła w szpitalu psychiatrycznym i według pielęgniarek czuła najsilniejsze poczucie winy za to, że tak źle mówiła o swoim kraju i ludziach, których znała.

Trzecia próba samobójcza była ostatnią. Zatrucie stało się przyczyną śmierci modelki. Regina Zbarskaya wypiła dużą dawkę tabletek nasennych i zmarła 15 listopada 1987 roku. Według oficjalnej wersji udało jej się otruć w szpitalu, w którym niedawno przebywała, według innych źródeł kobieta zabrała lekarstwo do domu i zaczęła dzwonić do swoich znajomych, aby przeprosić za donosy, które kiedyś padły. pisemny.

Żaden z jej byłych kolegów nie był obecny na pogrzebie Reginy Nikołajewnej. Opinia publiczna dowiedziała się o śmierci Zbarskiej dopiero z wiadomości Radia Wolność, ale sowieckie media milczały o tej tragedii. Ciało legendarnej modelki zostało poddane kremacji, ale nadal nie wiadomo, gdzie znajduje się jej grób.

O życiu, karierze i śmierci Reginy Zbarskiej nakręcono film fabularny „Czerwona królowa”, w którym rolę sławnej kobiety zagrała aspirująca aktorka Ksenia Lukyanchikova. Ponadto widzowie mogli zobaczyć dokumentalne śledztwo.