Regina Zbarskaya: życie i śmierć Czerwonej Królowej

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Nazywano ją „sowiecką Sophią Loren” i „najpiękniejszą bronią Kremla”. Modelka Regina Zbarskaya zdołała pokazać całemu światu: w ZSRR jest moda, a kobiety radzieckie, w razie potrzeby, mogą być pełne wdzięku, piękne, a nawet luksusowe. Niestety, z własnego doświadczenia Zbarskaya zdała sobie sprawę, że dystans od miłości do nienawiści, od ogłuszającego sukcesu do całkowitego zapomnienia jest raczej krótki. Zdarzyło jej się przeżyć triumf królowej wybiegu i gorycz odrzuconej kobiety. A ostatnia Regina nie mogła tego znieść. I mało kto by przeżył.

Niemal każda gwiazda ma swoją legendę. Dziś ta technika jest klasykiem gatunku PR. Młoda Regina Kolesnikova zdała sobie z tego sprawę, gdy była bardzo młoda. Nadal nie jest do końca jasne, gdzie urodziła się celebrytka. Według jednej wersji urodziła się w Wołogdzie, w rodzinie emerytowanego oficera (z tej wersji korzystali twórcy serialu „Czerwona królowa”), według innej - w Leningradzie, w rodzinie gimnastyków cyrkowych. Sama Regina powiedziała dokładnie ostatnią opcję, wyjaśniając, że jej rodzice zginęli podczas niebezpiecznego wyczynu.

W 1953 roku, w wieku 17 lat, dziewczyna przyjechała na podbój Moskwy. Wstąpiła na Wydział Ekonomiczny VGIK, jednocześnie rozpoczęła pracę w Domu Modelek pod kierownictwem Very Aralova, znanej wówczas projektantki mody. W Domu Modelek Regina stanęła w obliczu poważnej konfrontacji: koledzy otwarcie krytykowali jej „zachodni wygląd” i śmieli się z niedoskonałego kształtu jej nóg. Oczywiście prawie wszystkie modelki rozpoczynają swoją karierę w wysoce konkurencyjnym środowisku. Ale jeśli weźmiesz pod uwagę, że w latach 50. w Związku Radzieckim praca modelki nie znajdowała się na listach wyróżnień, trudno nie podziwiać niezłomności Kolesnikowej.

Okładka z Zbarską

W 1961 Kolesnikova zaprezentowała w Paryżu kolekcję Aralowej. Ponadto Regina mogła pochwalić się nie tylko spektakularnym wyglądem, ale także umiejętnością prowadzenia small talku nie tylko po rosyjsku, ale także po angielsku i francusku. Publiczność europejska była zachwycona. Piękno z ZSRR podziwiali Pierre Cardin i Federico Fellini, francuscy dziennikarze nazywali ją „najpiękniejszą bronią Kremla” i „sowiecką Sophią Loren”.

„Wszystkie modelki były dobre, ale Regina wydawała się najlepsza, ponieważ wiedziała, jak się zaprezentować. Nawet jej wada - niedoskonałe nogi - przedstawiała się jako cnota”- wspominała wówczas scenarzystka Evgenia Solodovnikova.

Wiaczesław Zajcew był tego samego zdania. „Teraz modelki są w większości bez twarzy” – argumentował projektant 15 lat temu w wywiadzie dla magazynu Ogonyok. - A potem naprawdę były postacie: Regina Zbarskaya, Rumia, Mila Romanovskaya, Augusta Vikhrova. Zupełnie różne od siebie. Z luksusowym urokiem, z godnością. Aby zdecydować się na ten zawód, trzeba było być odważnym. Byli indywidualistami i wiedzieli, jak podejmować ryzyko. Wyglądali świetnie. Regina Zbarskaya była nie tylko oszałamiającą urodą, ale także mądrą dziewczyną”.

Wraz z sukcesem na podium w życiu Reginy pojawiła się wielka miłość - moskiewski artysta Felix-Lev Zbarsky. Nazwał Reginę swoją muzą i namalował obraz starożytnej rzymskiej bogini w ilustracjach do Metamorfoz Owidiusza. A model marzył o rodzinnym komforcie i spadkobiercach. Para wyszła za mąż i przez kilka lat żyła w pełnej harmonii. Dopóki Regina nie zaszła w ciążę.

Lew Zbarski

Zbarsky nie chciał dzieci. I dał swojej żonie ultimatum. Nie mogła tego znieść. Regina przeszła sztuczne przerwanie ciąży. A ten kłopot to dopiero początek. Gwiazda straciła nerwy. Awaria. Antydepresanty jako środek na uśmierzenie bólu psychicznego, zapomnienie o nieudanej próbie stworzenia normalnej rodziny, złagodzenie poczucia winy.

A jednak Zbarskaya znalazła siłę do dalszej pracy, pozostając uznaną królową podium. Miała już około trzydziestu lat iw tym okresie aktywnie współpracowała z Wiaczesławem Zajcewem. Na sesjach zdjęciowych z tamtych lat Regina jest wspaniałą kobietą ze smutkiem w oczach, co nadaje obrazowi wyjątkową wyrazistość.

Regina i młody Zajcew

Tymczasem los przygotował dla Zbarskiej kilka trudniejszych procesów. W 1967 roku projektantka mody Tatiana Osmerkina zaprezentowała czerwony strój z boucle, który stał się znakiem rozpoznawczym radzieckiej mody. Krytycy sztuki nazwali później stylową sukienkę „Rosją”. Regina Zbarskaya i cała publiczność była absolutnie pewna, że to ona, Czerwona Królowa, będzie reprezentować toaletę europejskiej publiczności. Ale … w końcu ten zaszczyt został przyznany jej głównemu rywalowi na podium - Mila Romanovskaya.

Tymczasem Lew Zbarski zainteresował się Marianną Vertinską, a następnie Ludmiłą Maksakową, zażądał rozwodu z Reginą i całkowicie poszedł do Maksakowej. Dalej – więcej: na początku lat 70. artysta wyemigrował do Izraela. A jego byli małżonkowie byli poddawani długim i upokarzającym rozmowom z oficerami KGB.

Zbarskaya ponownie znalazła się na krawędzi. Romans z przystojnym dziennikarzem z Jugosławii wydawał się gwieździe dobrym sposobem na zapomnienie i pocieszenie. Ale zbawicielem okazał się kat - ukochana Reginy namalowała szczegóły powieści w jasnych kolorach w swojej książce „Sto nocy z Reginą Zbarską”. A także oskarżył model o „donoszenie” na kolegów na scenie.

I znowu długie rozmowy z surowymi funkcjonariuszami UB. Wymówki takie jak „kobieca słabość” nie zostały zaakceptowane. Model nie mógł tego znieść i próbował popełnić samobójstwo. Ale potem udało im się ją uratować. Potem było kolejne nieudane samobójstwo.

Pod koniec lat 70. wyczerpana i uschnięta Zbarskaya wróciła do Domu Modelowego. Zajcew ze starej pamięci dał jej pracę. „Ma tragiczny los. Ale zawsze ją uwielbiałem”- wspominał później projektant mody. Dopiero teraz królowa nie paradowała na wybiegu. Umyła go po pokazach: Zbarskaya została sprzątaczką.

Trzymała się przez długi czas. Ale wszystko jest ograniczone. W 1987 roku "Radziecka Lauren" odeszła. Istnieje kilka wersji. Po pierwsze: Zbarskaya zmarła w klinice psychiatrycznej. Po drugie, popełniła samobójstwo, przyjmując śmiertelną dawkę antydepresantów. Po trzecie: Reginie pomogło opuścić ten świat. Nieznane jest również miejsce pochówku jednego z najbardziej uderzających modeli ZSRR. Według najpopularniejszej wersji ciało gwiazdy zostało poddane kremacji. Prochy pozostały nieodebrane.