Co to jest migotanie przedsionków i jak je leczyć

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Pełne funkcjonowanie serca zapewnia niezakłócony dopływ krwi i tlenu do narządów wewnętrznych. Naruszenie normalnej częstotliwości skurczów jest konsekwencją przewlekłych chorób zakaźnych, wirusowych, zatrucia substancjami. Istnieje kilka rodzajów tego stanu. Jednym z nich jest migotanie przedsionków. Dowiemy się, co to jest i jak go leczyć.

Co to jest?

Migotanie przedsionków lub migotanie przedsionków rozpoznaje się u 2% pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi. Grupa ryzyka składa się głównie z osób starszych. Odsetek pacjentów w tej kategorii wynosi 8%. Patologia prowadzi do poważnych konsekwencji, dlatego ogromne znaczenie ma terminowe badanie i prawidłowa terapia.

Migotanie przedsionków jest uważane za rodzaj tachyarytmii nadkomorowej. U pacjentów z tą diagnozą częstość akcji serca (HR) może osiągnąć krytyczne 350-700 uderzeń na minutę. Skurcze są nie tylko częste, ale także chaotyczne. Ponadto pacjenci mają naruszenie synchroniczności poszczególnych kompleksów włókien przedsionkowych mięśni.

Napad migotania przedsionków, który trwa bardzo długo, może prowadzić do powstania zakrzepów krwi i często dochodzi do udaru niedokrwiennego. Ciągłe nawroty choroby są przyczyną szybkiego postępu przewlekłej postaci niewystarczającego krążenia krwi.

Przyczyny patologii

Aby zrozumieć, czym jest migotanie przedsionków i jak leczyć tę chorobę, należy wiedzieć, że ryzyko zachorowania sięga 26% u osób powyżej 40 roku życia, jeśli mówimy o mężczyznach, i 23% wśród kobiet.

Grupa ryzyka składa się z pacjentów z następującymi zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego:

• nadciśnienie tętnicze;
• niedokrwienie (u 20% pacjentów);
• nabyta forma wady zastawki;
• Wrodzona wada serca;
• kardiomiopatia;
• proces zapalny w dowolnej części serca;
• złośliwe i łagodne formacje;
• przeniesiona interwencja chirurgiczna na narząd.

Są też inne powody. Kardiolodzy nazywają je pozasercowymi. Na przykład dziedziczność. Jak pokazują statystyki, u co 4 pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą podobny stan stwierdzono u bliskich krewnych.

Inne czynniki prowokujące:

• nadwaga;
• cukrzyca, niezależnie od etapu;
• przewlekła obturacyjna choroba płuc;
• bezdech (silne nocne chrapanie i chwilowe ustanie oddychania);
• przewlekłą chorobę nerek;
• Infekcja wirusowa;
• mutacja genów.

Często rozwój migotania przedsionków jest związany z chorobą Gravesa-Basedowa, zatruciem w wyniku nadużywania alkoholu, brakiem potasu, stresem nerwowym i psychicznym.

Występują migotanie przedsionków, których przyczyn nie można znaleźć. Takie stany nazywane są idiopatycznymi.

Klasyfikacja, różnice gatunkowe, etapy

Aby zrozumieć, jak leczyć migotanie przedsionków, należy nie tylko wiedzieć, co to jest, ale także jakie typy i etapy są rozróżniane. Jeżeli za podstawę klasyfikacji przyjmiemy czas trwania kursu, możemy wyróżnić następujące formy procesu patologicznego:

• przemijające lub napadowe - nieregularne bicie serca trwa od jednego dnia do siedmiu dni;
• uporczywy - obraz kliniczny utrzymuje się przez 7 lub więcej dni;
• chroniczny - w tym przypadku nawet długotrwała i właściwie dobrana kuracja nie daje pożądanego efektu terapeutycznego.

Inną klasyfikację migotania przedsionków zaproponowało Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne. Opiera się na manifestacji znaków. W związku z tym istnieją 4 klasy skurczów przedsionków:

• Klasa I - stan postępuje w przypadku braku przychodni;
• Klasa II - symptomatologia jest nieznaczna, zwykła aktywność pacjenta nie jest zaburzona;
• III klasa - obraz kliniczny jest wyraźny;
• IV klasa - ryzyko niepełnosprawności jest wysokie, codzienna aktywność jest ograniczona.

Niektórzy kardiolodzy, mówiąc o tym, czym jest migotanie przedsionków, wyróżniają inną klasyfikację. Opiera się na rodzaju zaburzenia rytmu przedsionkowego:

1. Migotanie przedsionków lub migotanie przedsionków. Ze względu na akumulację dużej liczby impulsów elektrycznych w połączeniu przedsionkowo-komorowym, mięsień sercowy zaczyna szybko się kurczyć. W zależności od tego migotanie przedsionków dzieli się na bradyskurczowe (mniej niż 60 uderzeń na minutę), normosystoliczne (60-90 uderzeń / min) i tachysystoliczne (90 lub więcej skurczów).
2. Trzepotanie przedsionków. W tym przypadku tętno osiąga krytyczne 200-400 uderzeń. Ale co ważne, rytm nie jest zepsuty. Nie ma pauzy rozkurczowej, przedsionki są stale napięte.

Objawy migotania przedsionków

Obraz kliniczny stanu patologicznego jest związany z jego postacią. Zdarzają się przypadki, gdy migotanie napadowe przebiegało bezobjawowo. Jedynym alarmującym sygnałem jest ostre zablokowanie naczyń krwionośnych przez skrzeplinę lub chorobę zakrzepowo-zatorową.

Głównymi objawami migotania przedsionków są kołatanie serca, dyskomfort w klatce piersiowej. Tachysystoliczna postać patologii jest najciężej tolerowana przez pacjentów. Mogą narzekać na:

• silne bicie serca;
• ból i przerwy w pracy serca;
• duszność, która nasila się przy każdej aktywności fizycznej.

W początkowych stadiach arytmia przebiega głównie w postaci drgawek. W przyszłości przebieg choroby nabiera indywidualnego charakteru. Oznacza to, że częstość i czas trwania napadów w jednej grupie pacjentów rzadko się zmienia, nie ma oznak progresji. W drugim wystarczą dwie lub trzy zmiany i migotanie przedsionków przechodzi w postać przewlekłą.

Ataki migotania przedsionków mogą być również przenoszone na różne sposoby. Na przykład nieprzyjemne objawy mogą być nieobecne, stan jest diagnozowany przypadkowo. Ale to raczej wyjątek.

w sumie napadom towarzyszy następujący obraz kliniczny:

• uczucie chaosu w biciu serca;
• drżenie mięśni;
• ogólna słabość;
• powstawanie dużej ilości moczu;
• zwiększona potliwość.

W szczególnie ciężkich przypadkach pacjenci mogą skarżyć się na zawroty głowy, omdlenia, ataki Morgagni-Adams-Stokes.

Podczas słuchania serca lekarz wykrywa tony o różnej głośności. Zwykle są niechlujne. Ważne jest, aby wiedzieć, że migotanie przedsionków to stan, w którym występuje deficyt tętna. Innymi słowy, liczba fal tętna jest mniejsza niż liczba uderzeń serca. Dzieje się tak, ponieważ nie po każdym skurczu komory następuje wyrzut krwi.

Diagnostyka

Diagnozowanie migotania przedsionków nie jest trudne. Diagnozę zwykle stawia się po wstępnym badaniu. Podczas sondowania tętnic obwodowych określa się chaotyczny rytm pulsacji. Słuchając serca za pomocą stetoskopu, lekarz może wykryć znaczne wahania głośności dźwięków serca.

W celu potwierdzenia diagnozy przeprowadzane są badania instrumentalne:

1. Elektrokardiografia … Szczególne znaczenie ma codzienny pomiar - monitoring metodą Holtera. Dodatkowo można wykonać testy wysiłkowe, które pozwalają zidentyfikować oznaki niedokrwienia i wybrać tabletki mające na celu wyeliminowanie objawów arytmii.
2. Echokardiografia … Polega na skanowaniu tętna za pomocą ultrasonografu. Podczas diagnozy ustala się parametry jam serca, potwierdza się lub odrzuca obecność skrzepów krwi w wewnętrznych strukturach narządu. Metoda dostarcza również informacji na temat funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory. Wyniki echokardiografii są ważne dla zrozumienia, jak leczyć proces krzepnięcia.
3. MRI. Metoda wizualizacji wszystkich części serca pomaga ocenić jakość ich pracy.
4. Elektrokardiografia przezprzełykowa pozwala dokładnie określić mechanizm rozwoju stanu. Takie badanie przeprowadza się najczęściej przed planowaną interwencją chirurgiczną.

Z reguły do uzyskania dokładnego obrazu stosuje się kilka metod diagnostycznych.

Leczenie migotania przedsionków tabletkami

Główne cele terapii to:

• przywrócenie i utrzymanie anatomicznego rytmu zatokowego;
• zapobieganie napadom.

Równie ważne jest kontrolowanie częstości akcji serca i uciekanie się do profilaktyki choroby zakrzepowo-zatorowej.

Tabletki Amiodaron i Novocainamide, które mają działanie antyarytmiczne, pomagają powstrzymać atak. Aby kontrolować ciśnienie krwi i podczas elektrokardiografii, przepisuje się chinidynę i propafenon.

Jeśli badanie wykaże wysokie ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, przepisywane są tabletki rozrzedzające krew. Takie leki są przepisywane ściśle indywidualnie. Niektóre z nich wymagają regularnych testów.

W przypadkach, gdy atak trwa dłużej niż dwa dni i odpowiednio wzrasta ryzyko powstania zakrzepów krwi, wskazane są leki z grupy pośrednich antykoagulantów. Na przykład warfaryna.

Dla stabilizacji stanu zdrowia w przypadku migotania przedsionków ogromne znaczenie ma zmniejszenie częstości akcji serca. Β-blokery i blokery kanału wapniowego pomagają rozwiązać ten problem. Takie tabletki spowalniają bicie serca, ponieważ komory kurczą się rzadziej.

Ważny! Przed użyciem narkotyków skonsultuj się ze specjalistą.

Aby utrzymać liczbę uderzeń serca na poziomie 60 uderzeń, pokazano spożycie leków należących do następujących grup:

• antagoniści wapnia;
• β-blokery;
• preparaty naparstnicy;
• leki antyarytmiczne.

Przykładem najskuteczniejszego leku z grupy naparstnicy są tabletki Digoxin. Werapamil pomaga zmniejszyć objawy arytmii. W niektórych przypadkach terapię przeprowadza się w szpitalu - to jedyny sposób na kontrolowanie reakcji organizmu.

Pacjenci ze zdiagnozowanym migotaniem przedsionków i częstymi napadami muszą koniecznie wiedzieć, jak leczyć atak w domu. Z reguły w celu ustabilizowania stanu przepisuje się Propanorm lub Propafenon.

Leczenie migotania przedsionków środkami ludowymi

Podczas wizyty lekarze często udzielają pacjentom informacji o tym, jak leczyć migotanie przedsionków środkami ludowymi. Terapia ta stanowi uzupełnienie podstawowej, lekowej terapii.

Przykłady najskuteczniejszych wywarów i nalewek:

1. Odwar z kaliny. Jagody zalewa się wrzącą wodą i pozostawia do zaparzenia. Weź 200 ml dwa razy - rano i wieczorem, przed snem. Narzędzie witaminizuje organizm, ma pozytywny wpływ na tętno, a także przyjmowane tabletki.
2. Nalewka z krwawnika. Skład alkoholu, który ogranicza jego spożycie przez osoby z zaburzeniami przewodu pokarmowego. Weź 1 łyżeczkę przed śniadaniem i obiadem.
3. Odwar z koperku … Nasiona rośliny zalewa się wrzącą wodą i pozostawia na pół godziny. Weź ⅓ szklanki trzy razy dziennie. Rosół jest znany nie tylko tym, którzy szukają metod leczenia migotania przedsionków środkami ludowymi. Dill pomaga zwalczać nadmierne tworzenie się gazu.
4. Bardzo skuteczny jest wywar z kwiatów konwalii, głogu i kozłka lekarskiego w proporcji 2:1:1.

Przed rozpoczęciem leczenia migotania przedsionków środkami ludowymi należy skonsultować się z lekarzem.

Pierwsza pomoc i pomoc w nagłych wypadkach

Aby uniknąć napadów, lekarze zalecają przyjmowanie w odpowiednim czasie leków przepisanych w celu poprawy rytmu serca. W przypadku napadu migotania przedsionków należy wezwać karetkę pogotowia.

Pacjenci powinni wiedzieć, jak leczyć migotanie przedsionków w domu. Oznacza to, że powinni mieć łatwy dostęp do Validol, Valokordin.

Powikłania migotania przedsionków

Głównym i najbardziej niebezpiecznym powikłaniem stanu jest zastój krwi. Najczęściej skrzepy tworzą się w lewym przedsionku. Inne komplikacje obejmują:

• warunki, które rozwinęły się na tle chorób serca, prowadzą do niewydolności serca;
• ryzyko obrzęku płuc, astma sercowa jest większe u pacjentów ze zwężeniem zastawki mitralnej;
• wstrząs arytmogenny;
• migotanie komór, które może prowadzić do zatrzymania akcji serca.

Rokowanie dla patologii zależy od ciężkości choroby, która wywołała migotanie przedsionków.

Zapobieganie migotaniu przedsionków

Mówiąc o tym, jak leczyć migotanie przedsionków w domu, kardiolodzy najczęściej mają na myśli pierwotne i wtórne środki zapobiegawcze. W pierwszym przypadku jest to aktywne leczenie chorób, które najczęściej wywołują migotanie przedsionków. Dotyczy to zwłaszcza niewydolności serca i nadciśnienia tętniczego.

Zdrowy styl życia, prawidłowe odżywianie i aktywność fizyczna mają ogromne znaczenie w leczeniu schorzenia. Dieta powinna zawierać dużo ryb, pokarmów roślinnych i owoców morza. Pamiętaj, aby monitorować swoją wagę, wykonywać ćwiczenia oddechowe i terapeutyczne.

Potrzeba wtórnych środków zapobiegawczych pojawia się u pacjentów z utrwaloną manifestacją arytmii. Nawet jeśli był pojedynczy i niedługi. Głównym celem w tym przypadku jest zapobieganie nawrotom choroby. Pierwszym miejscem do rozwiązania tego problemu jest terminowe leczenie, a czasem operacja.