Adopcja dziecka

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Liczba sierot we współczesnej Rosji przekroczyła milion. Według statystyk około 30% tych dzieci trafi do gangów przestępczych, a 14% popełni samobójstwo. Jedynym sposobem pomocy tym dzieciom jest zapewnienie im domu, rodziny, ciepła i miłości. Idealnym sposobem jest adopcja dziecka … W Rosji adoptuje się tylko 1% sierot. Około 3 tys. młodych Rosjan zostaje adoptowanych przez obcokrajowców. Ostatnio gwałtownie wzrosły negatywne nastawienie do adopcji zagranicznych. W Dumie Państwowej zaproponowano ogłoszenie na nich moratorium. Znasz powód. Trzynaście sierot z krajów byłego ZSRR zmarło z winy rodziców adopcyjnych. O tych faktach informowały media.

„Rosyjskie dzieci powinny zostać w Rosji” – to hasło wysuwane przez niektórych bojowników o prawa dziecka. "Musimy zakazać adopcji zagranicznych", powiedział jeden z nich. "Tak, wiem, że czeka ich tutaj ponura przyszłość. Wielu umrze, zanim osiągną dorosłość. Ale tutaj umrą śmiercią naturalną, kiedy zostaną po prostu zabici tam (za granicą).” …

Jakim potworem jest ta zagraniczna adopcja? Co przynosi rosyjskim sierotom - dobre czy złe? W przygotowaniu tego artykułu bardzo pomogli mi Natasha Shaginyan-Needham, dyrektor wykonawczy amerykańskiej agencji „Happy Families” i Jang Kim, dyrektor wykonawczy norweskiej organizacji „Children of the World / Verdens Barn”.

Pierwszy mit: „Potrzebują wolnego sługi. Dlatego adoptują rosyjskie sieroty”

„Naszym celem”, mówi Yang Kim, „jest znalezienie rodziny dla sierot. Lepiej dorastać w domu, wśród kochających ludzi, niż w schronisku. Norweska rodzina, która zdecydowała się na adopcję dziecka, nie jest w ogóle zainteresowana tym, z jakiego kraju pochodzi. Ważne jest dla nich, aby mogli ofiarować swoją miłość i opiekę komuś, kto jej potrzebuje.

Natasha Shaginyan-Needham: „W USA bardzo niewiele dzieci kwalifikuje się do adopcji. Ponadto adopcja to długi proces, który trwa latami. W Rosji adopcja trwa od 9 do 15 miesięcy. Proces adopcji międzynarodowej nie jest w ogóle łatwe, choć to stosunkowo niewiele Poza tym wiele osób uważa, że bardzo ważne jest uratowanie życia dziecka (przypis autora – w wielu przypadkach adopcja zagraniczna jest jedynym sposobem na uratowanie życia dziecka z poważne problemy zdrowotne.), że mogą oddać swoją miłość i opiekę innemu dziecku, a może i kilku”.

A o wolnym słudze… Pomyśl sam. Wydawaj na różnego rodzaju wydatki od 30 do 60 tysięcy dolarów, przejdź przez całą procedurę kontroli, przenieś oczekiwanie, kilka razy poleć do Rosji i z powrotem, całkowicie zmień swój styl życia, nie mówiąc już o problemach medycznych i behawioralnych dziecka, które potrzebuje do zaadresowania - to wszystko po to, aby mieć wolną gospodynię ??? Taniej jest znaleźć go w biurze wynajmu znajdującym się najbliżej Twojego domu.

Tak więc jednym z głównych powodów adopcji rosyjskich dzieci przez obcokrajowców jest chęć zmniejszenia liczby sierot i pomocy im dorosnąć do pełnoprawnych ludzi. Dlatego zakaz adopcji zagranicznych jest co najmniej nieludzki.

Drugi mit: „Każdy może adoptować dziecko, jeśli ma ochotę i pieniądze”

Potencjalni rodzice adopcyjni to osoby, które osiągnęły pełnoletność. Stan cywilny nie ma znaczenia, ale zazwyczaj preferowane są małżeństwa. Potrzebne jest zaświadczenie lekarskie o zdrowiu psychicznym i fizycznym, stały dochód (według Yang Kim dzieci są adoptowane głównie przez rodziny o dochodach powyżej przeciętnej), niekaralności, zgoda wszystkich pełnoletnich członków rodziny. Rodzina starannie przygotowuje się do adopcja dziecka, przyszli rodzice uczęszczają na specjalne kursy. Eksperci badają swoje życie. Agencja towarzyszy rodzinie na wszystkich etapach adopcji, a także w kolejnych latach. Świadczy pomoc socjologiczną, psychologiczną, medyczną i prawną. Sprawdzana jest gotowość rodziców do wychowywania wychowanków – w końcu większość dzieci ma problemy behawioralne lub fizyczne. Te wymagania są bardzo rygorystycznie egzekwowane. „Nie mamy miejsca na błędy”, mówi Yang, „jeśli rodzina nie spełnia pewnych kryteriów, odmawiamy adopcji. W przeciwnym razie ilość żalu na Ziemi nie zmniejszy się, ale wzrośnie.

Przyszli rodzice przechodzą najsurowszą selekcję i szkolenie.

Mit trzeci: „Pobłażając zagranicznym adopcjom marnujemy naszą pulę genów”

Dzieci adoptowane przez obcokrajowców podlegają adopcji z mocy prawa, ale z jakiegoś powodu nie mogą być adoptowane w Rosji. Są to dzieci z problemami zdrowotnymi, niepełnosprawnością ruchową, niepełnosprawnością rozwojową, dzieci powyżej pierwszego roku życia.

Dzieci adoptowane przez cudzoziemców nie mają szans na znalezienie rodziny w Rosji. Dlatego zakaz adopcji za granicą pozbawi te dzieci możliwości znalezienia rodziny i dorastania jako normalni ludzie. A słowo „nasz” w stosunku do bezużytecznych sierot brzmi obłudnie i absurdalnie.

Mit czwarty: „Większość dzieci adoptowanych przez cudzoziemców jest maltretowana i nie jest w żaden sposób chroniona. Sprzedawanie dzieci do przeszczepów narządów jest szeroko rozpowszechnione”

Stan zdrowia i standard życia dzieci adoptowanych przez obce rodziny są monitorowane przez organy ochrony dzieci w tym kraju, służbę imigracyjną i wymiar sprawiedliwości. Agencja, za pośrednictwem której dokonano adopcji, również, jak mówią, „trzyma rękę na pulsie”. Rodzina zastępcza jest pod ścisłym nadzorem i kontrolą. Według Natashy Shahinyan-Needham w jej praktyce nie było przypadków przemocy wobec adoptowanych dzieci. Yang Kim też nie słyszał o takich przypadkach.

Prawa adoptowanych dzieci są chronione przez ustawodawstwo obcego państwa i są ściśle przestrzegane.

Ale co z 13 dziećmi, które zmarły z winy ich przybranych rodziców? Chodzi o to, że te dzieci zostały adoptowane przez prywatnych pośredników. Pośrednicy prywatni nie posiadają akredytacji rosyjskiej i zagranicznej. Ich działalność polega na tym, że ułatwiają procedurę adopcji tym, którzy chcą. W takim przypadku przyszli rodzice nie przechodzą żadnej selekcji i przygotowania. Taki pośrednik znika po zakończeniu procedury adopcyjnej i otrzymaniu należnej płatności. Rodzice zostają sami w nieznanej sytuacji z trudnym dzieckiem. Sprawy nie idą tak, jak chcieli. Brak odpowiedniego przygotowania i nieznajomość tego, co ich czeka, prowadzi rodziców zastępczych do skrajnej irytacji. Niektórzy z nich to osoby niestabilne psychicznie. Narasta podrażnienie. Konsekwencje tego są nieprzewidywalne.

Od 1994 roku 13 dzieci zmarło z powodu przemocy – co może być gorszego? Ale nie rób już ciężkiego wrażenia. Od tego samego 1994 roku obcokrajowcy adoptowali około 33 tys. dzieci. Większość dobrze przystosowała się do nowych rodzin i jest szczęśliwa. Tak naprawdę, z powodu trzynastu niezrównoważonych psychicznie osób, odmówimy szczęścia dziesiątkom tysięcy sierot???

Prywatni brokerzy powinni zostać zbanowani. Nie chodzi nawet o ich nieuczciwość. Wśród nich są sumienni ludzie i profesjonaliści. Tyle, że jedna osoba nie może zapewnić całego zakresu niezbędnych kontroli i procedur.

Mit 5: „Większość adopcji zagranicznych jest anulowana. Następnie te dzieci są wyrzucane na ulicę”

Według statystyk, mniej niż 1% adopcji dokonywanych przez obywateli USA jest anulowanych. Anulowana adopcja spowodowana jest poważnymi problemami behawioralnymi dziecka. W większości przypadków rodzice zastępczy szukają innej rodziny, która może zaopiekować się dzieckiem zgodnie z jego szczególnymi potrzebami.

Na przykład u dziecka z wyraźną obciążoną dziedzicznością rozwinęła się agresja. Torturował zwierzęta, w szczególności lubił łamać psie łapy, bić braci i siostry, próbował utopić córkę sąsiada, napadał i dusił przybraną matkę, psuł rzeczy. Stanowił zagrożenie dla otaczających go osób. Rodzice, którzy nie mieli doświadczenia z takimi dziećmi, nie byli w stanie sobie z tym poradzić. Znaleźli inną rodzinę, która przeżyła to doświadczenie i przenieśli tam dziecko. Dziecko doskonale przystosowało się do nowej rodziny. Dzięki opiece nowych rodziców jego agresywność ustąpiła.

Sporadycznie – a takich przypadków jest naprawdę niewiele – rodzice zastępczy odsyłają dziecko do rosyjskiego sierocińca.

Ustawodawstwo niektórych krajów (na przykład Norwegii) uznaje adopcję za nieodwracalną. Większość adopcji jest szczęśliwa. Ale jeśli związek zostanie rozwiązany, to dziecko szuka innej rodziny, zgodnie ze swoimi potrzebami i interesem. Nikt nie zostaje na ulicy.

Dom dziecka a adopcja zagraniczna

Nie wiem, czy byłeś w rosyjskich sierocińcach. Najprawdopodobniej nie. Większość Rosjan nie wyobraża sobie prawdziwego stanu rzeczy. Amerykańska pediatra Jane Aronson wielokrotnie podróżowała do Rosji w ramach programu pomocy sierotom. Wielokrotnie publikowała w Internecie relacje ze swoich podróży. Tak wyglądał jeden ze schronów:

„Budynek był zrujnowany, chociaż światło z ogromnych okien zalewało pomieszczenia. Było bardzo niewielu opiekunów. Pieluchy zmieniano nieregularnie. Niemowlęta leżały godzinami w moczu i kale. Starsze dzieci chodzące po placu były ubrane w stare i brudne ubrania. Nie mieli zabawek. Stara niestrugana deska z wystającymi w różne strony zardzewiałymi gwoździami była ulubioną zabawką trzylatka. Ostre gwoździe i odłamki szkła były porozrzucane wszędzie. Pokój dla przedszkolaków pozostawił przerażający wrażenie. z boku i to był ich jedyny sposób na nudę. Nienaturalna cisza panująca w całym schronie była wstrząsająca. Poza przerażonym płaczem, gdy weszliśmy do pokoju, nie było żadnego dźwięku. Nawet gdy się zbliżyliśmy je i głaskały, nie uśmiechały się, nie ufały nam i nie nawiązywały kontaktu.”

Przybrane dzieci adoptowane przez obywateli Stanów Zjednoczonych i Norwegii są traktowane na równi z dziećmi urodzonymi w tych krajach. Otrzymują opiekę medyczną, edukację i cieszą się tymi samymi prawami i wolnościami. Są pełnoprawnymi obywatelami kraju, w którym zostali adoptowani. Dorastają w miłości i wygodzie, mają rodzinę, rodziców, często braci i siostry. Problemy przynoszone przez te dzieci ze schronisk to gruźlica (30% dzieci), wirusowe zapalenie wątroby typu A, B i C (98%), kiła (10%), robaki, wszy i inne pasożyty (19%), niedobór witamin, anemia, cynk niedobór, egzema, opóźnienie rozwoju i inne - zostały skutecznie przezwyciężone. Dzieci są szczęśliwe. A ich rodziny zastępcze są szczęśliwe.

A teraz Ty na podstawie tych danych sam decydujesz, co jest obce adopcja dziecka - dobro czy zło.