Zazdrość to sposób myślenia

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

(ciąg dalszy, początek)

Czyż podwójny standard moralności nie jest związany z naszą kulturą, nierozerwalnie związany z pojęciem „kobiety upadłej”? Żona uprawiająca seks pozamałżeński jest potępiana, podczas gdy mąż jest krytykowany tylko w takich przypadkach. Szkoda wyrządzana kobiecie przez podwójne standardy wykracza daleko poza ograniczanie jej aktywności seksualnej. Dlatego kokieteria i zazdrość idą w parze. Flirtując, kobieta chce poczuć nowe zainteresowanie sobą, nie myśląc wcale o drugiej stronie medalu - o zazdrości.

Zazdrość to jedna z najpotężniejszych ludzkich emocji, porównywalna zarówno z miłością, jak i nienawiścią. I, jak wszystkie inne emocje, jest charakterystyczny tylko dla człowieka. Zwierzęta nie mają i nie mogą mieć zazdrości, są od siebie niezależne, nie należą do siebie.

Zazdrość nie jest nieodłączną cechą wszystkich i stopniowo bierze jeńców. Bardziej skłonni do zazdrości są osoby początkowo podejrzliwe, wybuchowe, o niestabilnym charakterze, niepewne siebie, mające kompleksy psychiczne, które pobrały się nie z miłości, ale z powodów codziennych. Ponadto osoby, które w dzieciństwie obserwowały coś podobnego w rodzinie rodzicielskiej, zazdroszczą sobie za jedyne prawidłowe zachowanie.

Zazdrość to nieprzyjemne bolesne uczucie związane ze strachem przed utratą obiektu miłości. Boimy się odrzucenia przez ukochaną osobę, a przede wszystkim boimy się utraty jego miłości z czyjejś winy.

Zazdrość jest pod wieloma względami uczuciem dziecinnym i zawsze wiąże się z rywalizacją. Z reguły silną zazdrość doświadczają osoby, które nie są samowystarczalne, niepewne siebie lub przeciwnie, są zbyt pewne siebie i uważają tę osobę za swoją „własność”.

Zazdrość może przybrać bolesną konotację, jeśli jest spowodowana nie rzeczywistymi przyczynami, ale wyimaginowanymi. Jeśli dana osoba cierpi na urojenia zazdrości, to z reguły nie może obiektywnie ocenić swojego stanu i zrozumieć, że sam wymyśla powody do zazdrości.

Wśród starszych panów wyróżnia się zazdrość, często związana ze spadkiem potencji, o co zarzuca się żonie: „Nauczyła mnie rogów od młodości, więc mnie wyczerpała…” Wątpliwe rozważania, żadnych dowodów, a nie są one wymagane. Zazdrości towarzyszy chroniczny stres, z którego wiąże się wiele różnych chorób.

Z każdej sytuacji jest zawsze trzy wyjścia: zmienić sytuację; Zmień się; pozostań w sytuacji, która się pogorszy.

Zazdrosna osoba nie może zmienić sytuacji - nadal jest żonaty, wokół są ci sami ludzie i ogólnie uważa, że nie jest jeszcze całkowicie pewien zdrady, aby zmienić swoje życie. Zazdrosna osoba nie może się zmienić - jest to nieodłączne od jego charakteru. Dlatego nadal tonie w otchłani swoich podejrzeń, które jakby kuszące i kuszące prowadzą coraz dalej, nie potwierdzając się ani nie odrzucając.

Czasami zazdrość wymyka się spod kontroli i rozwija się poczucie własności. Dzieje się tak najczęściej w przypadku niespokojnego przywiązania. Osoba jest stale zaniepokojona możliwą utratą partnera i może nawet wyobrażać sobie jego związek z innymi ludźmi. U jednego z moich pacjentów pojawiły się urojenia zazdrości. I doskonale rozumiał, że myśli o powodach do zazdrości o żonę. Ale nie mógł sam pozbyć się tych obsesyjnych myśli o jej zdradzie i zwrócił się do mnie.

Podczas rozmowy z pacjentem dowiedziałem się, że sam wielokrotnie zdradził żonę i bał się narażenia. Ogarnął go wielki wstyd na myśl, że ją oszukuje, a ona może się o tym dowiedzieć. Jednocześnie jeszcze bardziej bał się, że dowie się o prawdziwej zdradzie żony. W trakcie psychoterapii nauczył się zarządzać swoimi reakcjami emocjonalnymi, zdał sobie sprawę, że próbuje obwiniać żonę za własne grzechy i zaczął spokojnie się z nią komunikować.

A jeśli jesteś zazdrosny?

Spróbuj dowiedzieć się, jaki to rodzaj zazdrości - kontrolowany lub całkowicie niewrażliwy na argumenty rozumu, czy można to zrobić z pochlebstwami lub logiką, wyjaśnieniami nieznajomych lub krewnych. Jeśli to nie zadziała, należy uważać na osobę zazdrosną. Ale w żadnym wypadku nie pozwól im grozić, nie mówiąc już o biciu!

Bezkarność psuje i następnym razem osoba zazdrosna może dać sobie więcej woli. Czasami kobieta powinna nawet powiedzieć, że była intymność, ale mężczyźnie się nie udało, że była nieprzyjemna itp. Jednym słowem, jeśli osoba zazdrosna czuje, że zdrada żony nie odebrała mu czegoś z jego majątku, a ponadto nie dała czegoś żonie lub innemu mężczyźnie, jego stan może się znacznie poprawić. Jednak efekt może być krótki, a nocne rozmowy związane z zazdrością, wieczorne skandale, tak nieodłącznie związane z zazdrością, powracają na nowo i narasta pobudzenie.

Jeśli zauważysz, że uczucia osoby zazdrosnej nie odnoszą się już do samej zdrady, ale zamykają się na sobie, stają się stereotypowe, nawykowe, zamykające krąg, z którego człowiek nie może już uciec, nie próbuj samodzielnie rozwiązywać problemu za pomocą pomoc wódki lub szczere rozmowy - to nie pomoże, ale sprawi, że będziesz jeszcze bardziej bezbronny.

Zwróć się do specjalistów, nie bój się „prać brudnej bielizny publicznie” - pomoże to zarówno pacjentowi, jak i tobie. Po rozpoczęciu leczenia na czas osoba wróci do normalnego życia, tak że nie będzie śladu absurdalnych doświadczeń. Będzie łatwiej jemu i wszystkim wokół niego. Utracony czas spowoduje wiele nowych problemów, zmniejszy szanse na pełne wyzdrowienie, zagrozi zarówno znajomym, jak i nieznajomym.

Jakie to dziwne, że mamy różne postawy wobec tych chorób, które są widoczne, a które są niezauważalne. Rozumiemy, że istnieją choroby ciała, ale do końca staramy się odrzucić możliwość zaburzenia duszy, chociaż są wśród nich zupełnie nieszkodliwe cechy charakteru i złowieszcze choroby, które prowadzą do całkowitej utraty człowieczeństwa.

Zazdrosna osoba może nie rozumieć, że jest dręczycielem nie tylko dla innych, ale także dla siebie. Pomóż mu, wylecz go, trzeźwo patrząc na życie, będzie ci wdzięczny.

Zazdrość to jedna z kwestii, o których partnerzy powinni otwarcie rozmawiać. Nie należy zapominać, że czasami nawet ci partnerzy, którzy są zadowoleni ze swojej miłości i relacji seksualnych, doświadczają współczucia seksualnego dla innych ludzi. Taka sympatia nie zagraża trwałemu związkowi, nie może być traktowana jako dowód na to, że między partnerami pojawiły się pewne problemy i wywołują nieuzasadnioną ostrą reakcję. Siła tego uczucia jest również wskaźnikiem stopnia uzależnienia od drugiej osoby.

Jeśli dajesz swojemu partnerowi całkowitą swobodę i szanujesz jego interesy, to dzięki temu jesteś z nim bardziej związany i tworzysz bardziej ufny związek. W przeciwnym razie, jeśli zaczniesz kontrolować każdy jego krok, zacznie odczuwać twoją presję i będzie mu się opierać w każdy możliwy sposób. Ostatecznie otrzymasz reakcję protestacyjną, to znaczy, że będzie cię oszukiwał „z zasady”, aby udowodnić ci swoją wolność i prawo do robienia tego, co uzna za słuszne.

Z reguły bliskie, intymne relacje nakładają na partnerów odpowiedzialność i obowiązki, na które zgadzają się publicznie lub „domyślnie”. Jeśli zasady związku nie zostaną wypowiedziane, zaczynają działać pewne oczekiwania partnerów, które mogą się nie pokrywać. Aby uniknąć takiego konfliktu, musisz spróbować wyjaśnić swoje oczekiwania i oczekiwania partnera. Niektórzy próbują manipulować swoim partnerem i uczynić go lojalnym i lojalnym, ale nie zawsze udaje im się osiągnąć cel. Musisz zrozumieć, że uczucia i poglądy twojego partnera na świat nie mogą być w pełni kontrolowane.

Ile razy spotkałeś się z tym, że nie potrafiłeś logicznie wytłumaczyć swoich lub cudzych działań? Dlatego, a także z szacunku dla interesów człowieka, konieczne jest danie mu wolności. Pamiętaj, że nękając partnera podejrzliwością i próbując kontrolować jego zachowanie, w końcu całkowicie zrujnujesz związek i dostaniesz to, czego najbardziej się obawiałeś – odejdzie.