Jak zachowywać się z mężem po jego zdradzie

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 17:47

W trudnych sytuacjach życiowych wiele decyduje właściwa taktyka zachowania, zdeterminowana towarzyszącymi okolicznościami. Porady psychologa, jak zachowywać się z mężem po jego niewierności, są niejednoznaczne. Dalszy rozwój wydarzeń zależy od tego, od kogo pochodziły informacje i czy istnieją zamiary kontynuowania relacji rodzinnych po zdradzie bliskiej osoby.

Okoliczności uzyskania informacji

Wskazówki, jak zachować się w takiej sytuacji, często sprowadzają się do zaleceń, aby przyjrzeć się sobie bliżej, zmienić algorytm zachowania, zwrócić uwagę na swój wygląd i zastosować nieoczekiwaną taktykę zachowania. Jednak skuteczność tych instrukcji zależy od okoliczności towarzyszących cudzołóstwu.

Niepoparte podejrzenia o niewierność są rzadkie. Przyczyny obaw lub dokładne informacje w każdym przypadku są poparte zachowaniem mężczyzny. Zachowuje się stereotypowo, nieświadomy przewidywalności i przejrzystości działań:

1. Jako pretekst wykorzystuje ogromne zatrudnienie w pracy, ale nie ma możliwości skontaktowania się z nimi w czasie opóźnienia, chociaż później zjawisko to znajduje wiele na pierwszy rzut oka wiarygodnych wyjaśnień.
2. Mąż wymyślając różne preteksty (m.in. oskarżenia żony o zdradę stanu), wszczyna skandal i wychodzi z domu, wyłączając komórkę.
3. Wysokość pensji spada w wolumenie, a zwiększone wydatki wyglądają nieprawdopodobnie.
4. Zachowanie współmałżonka nie zmienia się dramatycznie, ale intuicja i znajomość charakteru bliskiej osoby sugerują, że związek nie jest taki sam. Ukrywa komórkę, rano panuje niezwykła staranność w doborze skarpetek, bielizny i ubrań, nowej wody kolońskiej czy drobiazgów pozornie kupionych na własną rękę.

Kobiety, które potrafią intuicyjnie wyczuć zdradę, w większości przypadków mogą znaleźć nowy przedmiot nałogów współmałżonka.

Nie ma uniwersalnej porady psychologa „na każdą okazję”. Wzorzec zachowania żony jest również przewidywalny. Rozpoczyna się wyjaśnianie okoliczności, pytania, skandale, wyrzuty i łzy. Ale musisz przemyśleć nadchodzące działania tylko wtedy, gdy masz dokładne informacje z wiarygodnego źródła.

Słowa pracownika, przyjaciela czy życzliwego sąsiada z oczywistych względów wymagają weryfikacji, podobnie jak informacje mężczyzny zainteresowanego wzajemnością. Tylko osobiste przekonanie o fakcie cudzołóstwa pozwala uniknąć represji za cudzołóstwo, wyobrażeń o obrazie „fałszywych” oskarżeń i innych sposobów przerzucania winy z obolałej głowy na zdrową i zmuszania kobiety do szukania wymówek.

Zachowanie z pełną przejrzystością

Wytrwać i milczeć to zła rekomendacja, nawet jeśli jest dana z najlepszych intencji (zachowanie rodziny w imię dzieci lub dobrobytu materialnego, brak przyczółka do wyjazdu). Ale możliwe jest też ustalenie modelu własnego zachowania tylko przez współmałżonka, postawionego w obliczu niepodważalnych dowodów.

Rzetelne ustalenie faktu zdrady, gdy oskarżenie nie opiera się na domysłach lub intuicji, to świetny sposób na poznanie prawdziwego stosunku do siebie, potrzeby zerwania lub wspólnych wysiłków w celu zachowania pękniętego małżeństwa. W przeciwnym razie wszystko sprowadzi się do wzajemnych wyrzutów, nieznośnego środowiska rodzinnego, które często dotyka dzieci gorzej niż rozwód.

Przewidywalne są trzy opcje dalszego rozwoju wydarzeń:

1. Małżonek nadal kłamie, pomimo oczywistych faktów, a to oznacza, że nie może nie zdradzać, ponieważ stale odczuwa dyskomfort związany z więzią małżeńską. Uważa zdradę za banalny fakt, rodzaj demonstracji swojej niezależności. Równie prawdopodobne jest, że będziemy przewidywać odejście lub nieszczere przeprosiny, aby zachować małżeństwo jako ochronę przed ingerencją innych kobiet.
2. Mąż jest zdenerwowany i zdezorientowany, dostrzega oczywistość ideału, zapewnia o niezamierzonym i przypadkowości tego, co się stało, że natychmiast zerwie związek. Jest duża szansa, że naprawdę kocha swoją żonę, chce zachować rodzinę, interesuje się dziećmi. W tym przypadku działa zasada „Zrozum i wybacz”, aby szukać wspólnych sposobów na przywrócenie relacji. Ale jest to możliwe pod warunkiem przynajmniej częściowo zachowanego zaufania, nadszarpniętego zdradą.
3. Partnerka ewidentnie odczuwa ulgę, że wszystko zostało ujawnione, proponuje rozwód i jest gotowa do wyjazdu. W takim przypadku lepiej wesprzeć go w jego decyzji, niż pozwolić sobie na sztuczki i upokorzenia. Są bezużyteczne.

Psychologowie mogą zaoferować kilkanaście możliwych opcji zachowania się z mężem po jego zdradzie, ale bezmyślne podążanie za nimi, bez uwzględnienia specyfiki sytuacji i osobowości uczestników dialogu, jest bezużyteczne.

Zalecenia ogólne

Rady, które można zastosować w każdej sytuacji są banalne i oczywiste, ale nie umniejsza to ich praktycznej wartości. Top 7 uniwersalnych rekomendacji:

1. Nie rób napadów złości i skandali rozbijając naczynia.
2. Nie zdzieraj urazy i złych nastrojów na innych, zwłaszcza na starszych rodzicach i dzieciach.
3. Nie reaguj zdradą na zdradę, aby nie stracić moralnej przewagi.
4. Nie powinieneś ciągle przypominać mężowi o jego występku (lub karze lub przebaczeniu).
5. Nie udawaj, że nic się nie dzieje.
6. Nie kieruj się wyłącznie względami materialnymi lub emocjonalnymi.
7. Nie demonstruj osobom postronnym stopnia swoich uczuć (zamiast współczucia możesz wywołać wręcz napawającą radością radość nieszczęśnikom).

Wytrzymałość, cierpliwość, takt - wszystko to są doskonałe cechy, które pomagają rozwiązać najtrudniejszą sytuację z maksymalnym pozytywnym efektem. Jeśli chęć zachowania małżeństwa jest obopólna, ale nie jest możliwe osiągnięcie konsensusu, możesz zwrócić się o pomoc do psychologa rodzinnego.

Wyniki

Możesz uzyskać przydatne porady od specjalisty znającego sytuację i potrafiącego wyciągnąć wnioski na podstawie profesjonalnie przeprowadzonej analizy:

1. Bierze pod uwagę okoliczności idealnej zdrady.
2. Zaznajomiony z psychotypem i naturą obiektu.
3. Zna aspekty materialne i moralne.
4. Zdolny do obiektywizmu, nie akceptuje punktu widzenia jednej ze stron.