Najzdolniejsi krajowi wykonawcy lat osiemdziesiątych

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 17:47

Kompozycje krajowych śpiewaków z lat 80. są nadal aktualne. Niewiele jednak wiadomo o samych artystach. Kim oni są - popularni giganci końca ubiegłego wieku?

Aleksander Barykin

18 lutego 1952 roku urodził się słynny rosyjski śpiewak Aleksander Barykin. Niestety artysta zmarł w 2011 roku. Szczyt popularności Aleksandra Barykina przypada na lata osiemdziesiąte. Postanowiliśmy pamiętać o jego twórczości, a także o innych najzdolniejszych rosyjskich wykonawcach tamtych czasów.

Aleksander urodził się we wsi Bieriezowo w Chanty-Mansyjsku Okręgu Autonomicznego, ale jako dziecko przeprowadził się z rodziną do miasta Lubiece pod Moskwą. Zaczął uczyć się muzyki w szkole, w liceum, organizując pierwszą grupę i występując z nią na parkietach. Potem napisał pierwsze piosenki i wiersze. Ciekawe, że będąc już popularnym, bardzo rzadko pozwalał sobie na wykonywanie piosenek na własnych wierszach.

Barykin ukończył wydział wokalny w Gnesince, a następnie zaocznie w Krasnodarskim Instytucie Kultury.

Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w 1973 roku. Początkowo występował w różnych zespołach – „Moskali”, „Merry Guys”, „Gems”. W 1979 zorganizował grupę Carnival, w której występował razem z Władimirem Kuźminem. Zespół stał się niesamowicie popularny, jednak rozpadł się i zebrał ponownie, ale bez Kuzmina. Z Barykinem jako solistą stał się naprawdę gwiazdorem.

Na początku lat dziewięćdziesiątych artysta zaczął mieć problemy z więzadłami i został tymczasowo zmuszony do przerwania występów i nagrań, powracając dopiero w dwutysięcznej.

Najbardziej znane piosenki: „Bukiet”, „Lotnisko”, „Program telewizyjny na jutro”, „20.00”, „Za rzeką”, „Wyspa cudów”.

Władimir Kuźmin

Vladimir Kuzmin urodził się w 1955 roku w Moskwie. Od najmłodszych lat lubił muzykę. Już w wieku 5 lat zajął się gitarą, uczył się w szkole muzycznej w klasie skrzypiec, w wieku 6 lat napisał swoją pierwszą piosenkę, aw gimnazjum zorganizował pierwszą grupę. Po szkole Kuźmin poszedł do Dniepropietrowskiej Glinki Music College, gdzie jako instrument wybrał flet.

Karierę rozpoczął od udziału w różnych grupach, z których najpopularniejszym był „Karnawał”, który założył wraz z Aleksandrem Barykinem. Współpraca z Allą Pugaczową przyniosła artystce znaczny sukces. Był solistą jej teatru piosenki „Recital”, pisał piosenki dla Prima Donny i oczywiście śpiewał z nią.

W 1987 roku wyruszył w samotną podróż, która z powodzeniem trwa do dziś. W sumie ma około 20 albumów i ponad 200 piosenek.

Najbardziej znane piosenki: „Dwie gwiazdki”, „Nie zapomnę Cię”, „Kiedy do mnie zadzwonisz”, „5 minut od Twojego domu”, „Królowa piękna”, „Opowieść o moim życiu”.

Aleksiej Glyzin

Aleksiej Glyzin pochodzi z miasta Mytiszczi pod Moskwą. Jak wiele gwiazd, od dzieciństwa zaczął angażować się w muzykę. Ukończył szkołę muzyczną, fortepian. Ale nie studiował na uniwersytecie muzycznym, ale w technikum budowy aparatury radiowej. Jednak porzucił go i stworzył swój pierwszy zespół, a następnie poszedł do szkoły oświecenia kulturalnego Tambowa, a stamtąd do Moskiewskiego Instytutu Kultury.

Glyzin grał w zespołach „Dobrzy koledzy”, „Gems”, „Rhythm”, ale prawdziwą sławę przynieśli mu „Merry Boys”. Grupa występowała na wielu festiwalach i konkursach muzycznych, prezentując publiczności wiele przebojów.

W 1988 roku Alexey rozpoczął karierę solową. Wydał 8 solowych albumów, z których ostatni ukazał się w 2012 roku.

Najbardziej znane piosenki: "Bologoye", "Wędrujący artyści", "Ogród zimowy", "Nie jesteś aniołem", "Albo nie chce", "Późny wieczór w Sorrento".

Igor Sarukhanov

Igor Sarukhanov urodził się w Samarkandzie w 1956 roku. Od dzieciństwa lubił muzykę, w szkole grał w zespołach, ukończył szkołę muzyczną w klasie gitary. Igor marzył o studiowaniu w Gnesince, ale nie mógł wejść i pod naciskiem rodziców wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Inżynierii Chemicznej. To prawda, że rok później opuścił go i poszedł do wojska, gdzie służył w zespole pieśni i tańca. Tam poznał Stasia Namina i dostał się do swojego zespołu „Niebieski ptak”, a następnie - w „Kwiaty”.

W 1983 roku Igor założył własną grupę Krug, która szybko odniosła sukces. A po 2 latach artysta podjął karierę solową, która nie zakończyła się dzisiaj. Ostatni album Sarukhanova został wydany w 2012 roku.

Najbardziej znane piosenki: „Moi drodzy starcy”, „Zielone oczy”, „Życzę wam”, „To nie jest miłość”, „Skrzypce-lis”.

Władimir Presniakow

Los nie pozostawił Vladimirowi Presnyakov Jr. prawie żadnego wyboru, jak tylko tworzyć muzykę, ponieważ była w jego genach. Urodził się w rodzinie popularnych muzyków Vladimira i Eleny Presnyakov - artystów VIA „Samotsvety”

W wieku 11 lat napisał swoją pierwszą piosenkę, w wieku 12 śpiewał w chórze kościelnym w Moskwie, a w wieku 13 lat występował w grupie Cruise, wykonując własne piosenki. Po kolejnych 2 latach Presnyakov Jr. rozpoczął karierę solową, występując w programie odmiany Laima Vaikule.

Prawdziwa sława przyszła do Vladimira po premierze filmu „Above the Rainbow” w 1986 roku, w którym główny bohater w wykonaniu Dmitrija Maryanowa śpiewał jego głosem. Piosenki z tego obrazu to wciąż przeboje rosyjskiej muzyki. Po zdjęciu nie trzeba było długo czekać na udaną karierę. Do prawie połowy lat dziewięćdziesiątych Presnyakov konsekwentnie trafiał na listy przebojów najpopularniejszych młodych rosyjskich wykonawców, otrzymywał nagrody muzyczne i nagrody.

Jednak po części sukces Włodzimierza ułatwiło również cywilne małżeństwo z równie popularną dziewczyną tamtych czasów - córką Alli Pugaczowej, Christiną Orbakaite.

Najbardziej znane piosenki: „Zurbagan”, „Wyspy”, „Stewardessa o imieniu Zhanna”, „Wędrowiec”, „Niecierpliwy”, „Okłamuj mnie”.

Władimir Markin

Kolejna gwiazda lat osiemdziesiątych, Władimir Markin, jeszcze przed rozpoczęciem kariery śpiewaczej pracował ze wszystkim – pakowaczem, murarzem, szwaczką, krojczem. Jednak od dzieciństwa studiował muzykę, grał w zespole szkolnym iw instytucie (ukończył Moskiewski Instytut Energetyki).

W 1983 roku Markin zorganizował zespół "Trudne Dzieciństwo", z którym zaczął zawodowo występować. Zespół wyróżniał się na tle reszty utworami z ironią i humorem, dzięki czemu zyskał szeroką popularność.

Markin opuścił karierę wokalną pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Obecnie pracuje jako dyrektor Moskiewskiego Instytutu Energetycznego, instytutu, który sam ukończył.

Najbardziej znane piosenki: „Liliowa mgła”, „Księżniczka się nie śmieje”, „Biała czeremcha”, „Brownie”, „Jestem gotowa pocałować w piasek”.

Siergiej Minajew

Moskala Siergiej Minajew (nie mylić z pisarzem - autorem książki „Duhless”) ukończył GITIS i Moskiewską Szkołę Sztuki Cyrkowej i Różnorodnej. Główną cechą jego twórczości były parodie. Wraz z nimi rozpoczął swoje występy w 1987 roku. W jego arsenale były covery hitów Modern Talking, Yaki-Da, E-Type, A-Ha, Boney M, Aqua, Blue System, Bad Boys Blue i wielu innych znanych artystów. Wszystkie teksty jego parodii napisał sam Minaev, a wszystkie wyróżniały się lekką ironią.

Po fali sukcesu Siergiej długo ukrywał się przed publicznością, ale w zeszłym roku wrócił i zaprezentował swoje nowe dzieło - album jazzowy.

Najbardziej znane piosenki: „Brat Louis”, „22 dopływy”, „Voyage”, „Minaki-Da”, „Mini-Maxi”.

Wiktor Saltykov

Wiktor Saltykov urodził się w 1957 roku w Leningradzie. Już w wieku pięciu lat chętnie zaczął występować na porankach w przedszkolu, a potem w szkole. Rodzice wysłali go do chóru dziecięcego Capella, ale związek Victora nie wyszedł z akademickim wokalem. Ponadto w młodości zaczął brać czynny udział w sporcie, grał w tenisa przez 10 lat i otrzymał kategorię młodzieżową.

Beatlesi powrócili do muzyki Saltykowa. Aby posłuchać piosenek kwartetu, pracował nawet na pół etatu na budowie - musiał za coś kupić magnetofon. Im więcej było muzyki w życiu, tym więcej chciał śpiewać sam Wiktor.

Taką możliwość otrzymał w 1983 roku w ramach grupy Manufactura. Na jednym z festiwali Aleksander Nazarow zauważył solistę i zaprosił go do grupy Forum. Od tego czasu liczy się sukces Saltykova.

Później piosenkarka przeniosła się do grupy Electroclub, w której pracowali w tym czasie Irina Allegrova i Igor Talkov - ten ostatni miał właśnie rozpocząć karierę solową, a zastąpił go Saltykov. W 1990 roku sam zaczął występować solo i robi to do dziś.

Najbardziej znane piosenki: „Biała noc”, „Wysepka”, „Konie w jabłkach”, „Nie wychodź za niego”, „Oszaleję za tobą”.

Wiktor Coj

Inny Leningrader, Viktor Tsoi, urodził się w 1962 roku. Jako dziecko lubił muzykę i rysunek. Dlatego rozpoczął naukę w liceum plastycznym i tam założył swój pierwszy zespół muzyczny – „Izbę nr 6”. To prawda, że nie udało mu się kontynuować pracy twórczej - został wyrzucony ze szkoły artystycznej za słabe postępy. Ale z drugiej strony jego kariera muzyczna rozwinęła się znacznie lepiej.

W 1981 roku Tsoi zorganizował grupę Garin and Hyperboloids, która szybko zmieniła nazwę na Kino - to ta grupa miała stać się kultową i jedną z najbardziej udanych grup swoich czasów.

Równolegle z karierą muzyczną Viktor Tsoi grał w filmach, jednym z najsłynniejszych filmów z jego udziałem - „Igła”.

Wiktor Tsoi zmarł w 1990 roku. Zginął w wypadku samochodowym. Miał 28 lat.

Najbardziej znane piosenki: „Zmiana”, „Grupa krwi”, „Gwiazda o imieniu Słońce”, „Widzieliśmy noc”, „Gdy twoja dziewczyna jest chora”, „Paczka papierosów”, „Wojna”, „Smutek”.

Chris Kelme

Chris Kelmi (jego prawdziwe nazwisko to Anatolij) jest Moskalą. Swój pseudonim wziął na cześć bohatera powieści „Solaris” Chrisa Kelvina. W wieku 4 lat zaczął angażować się w muzykę i grać na pianinie. Ukończył szkołę muzyczną, ale studiował na politechnice – Instytucie Inżynierów Transportu. Ale mimo wszystko wszedł do nich do szkoły. Gnesins (gdzie studiował u Władimira Kuźmina).

Chris Kelmey rozpoczął swoją karierę w latach siedemdziesiątych, przenosząc się z jednej do drugiej grupy muzycznej. Najbardziej udanym z nich było „Rock-Atelier”, w którym grali w swoim czasie Aleksander Barykin i Olga Kormukhina.

W 1987 roku Kelmi wpadła na modny wówczas pomysł - zjednoczyć najsłynniejszych muzyków i nagrać wspólny hit. To była piosenka „Closing the Circle”, wśród których wykonawcami byli Aleksander Gradski, Andrey Makarevich, Konstantin Nikolsky, Zhanna Aguzarova, Valery Syutkin, Alexander Ivanov i wielu innych.

Od 2000 roku Chris Kelme rozpoczął karierę solową.

Najbardziej znane piosenki: „Nocne spotkanie”, „Zamknięcie kręgu”, „Zmęczona taksówka”.

Wiaczesław Mależyk

Pierwszym instrumentem muzycznym Wiaczesława Mależyka był akordeon guzikowy, na nim dawał domowe koncerty dla rodziny i grał na weselach z przyjaciółmi. Dopiero wtedy Wiaczesław przeszedł na gitarę.

Karierę rozpoczął w 1969 roku jako wokalista grupy Mosaic. Jak wielu innych, przechodził z jednej drużyny do drugiej (wśród nich byli „Merry Boys”). Glory wyprzedził go w 1977 roku jako członek zespołu „Flame”, gdzie zaczął wykonywać własne piosenki, które szybko stały się hitami – publiczność lubiła ich liryzm i melodię.

Najbardziej znane piosenki: „Fellow Traveller”, „Provincial”, „Madame”, „Lilliputik”, „200 years”, „Mg in December”.

Igor Talkov

W 1956 roku w regionie Tula urodził się Igor Talkov, przyszła kultowa gwiazda rosyjskiej sceny. W jego rodzinie byli dziedziczni szlachcice, Kozacy i oficerowie armii carskiej. A Igor postanowił połączyć swój los z muzyką. Już w szkole zaczął grać na akordeonie guzikowym. Nie mniej poważnie lubił sport, grał w hokeja, ale nie zakwalifikował się do szkoły Dynamo. Dlatego tylko bardziej zajął się muzyką.

W szkole Talkov prowadził chór, grał na gitarze, pianinie, skrzypcach i perkusji. Jednocześnie Igor nie opanował notacji muzycznej, biorąc wszystko ze słuchu.

Pierwsze profesjonalne występy Talkova rozpoczęły się w połowie lat siedemdziesiątych. Początkowo po prostu zarabiał pieniądze, koncertując w programach rozrywkowych, potem zaczął pojawiać się na scenie w ramach grup „Electroclub” i „Rescue Club”, a także zdążył zagrać w kilku filmach.

W październiku 1991 roku zmarł Igor Talkov. Został zastrzelony przez Igora Malachowa, reżysera piosenkarki Azizy. Miał 34 lata.

Najbardziej znane piosenki: „Czyste stawy”, „Wojna”, „Kocham cię”, „Summer Rain”, „Wrócę”.

Jurij Antonow

Jurij Antonow pochodzi z Taszkentu. Podobnie jak inne przyszłe gwiazdy, od dzieciństwa lubił muzykę iw młodości stworzył swoją pierwszą grupę muzyczną. Po studiach w szkole muzycznej wyjechał do pracy jako nauczyciel muzyki w Mińsku, a następnie pracował jako solista w Białoruskim Państwowym Towarzystwie Filharmonicznym, po czym - tam, ale już jako szef zespołu. Przez pewien czas pod kierownictwem Antonowa pracował Władimir Mulawin, założyciel zespołu Pesnyary.

Zaczął występować jako performer w kolektywie Singing Guitars. Potem byli „Dobrzy koledzy”, „Funny guys”, a na początku lat osiemdziesiątych „Araks”, z którymi współpraca przyniosła Jurijowi Antonowowi chwałę całej Unii.

Dziś wykonawca jest słusznie uważany za jednego z mistrzów sceny narodowej. W 2013 roku rozpoczęła się jego jubileuszowa trasa koncertowa „O tobie i o mnie” z okazji 50-lecia jego działalności twórczej.

Najbardziej znane piosenki: „Pamiętam”, „Od smutku do radości”, „Morze”, „Tak to się dzieje”, „Złote schody”, „Anastasia”, „Opiekuj się kobietami”, „Spełnienie marzeń”.

Jurij Szatunow

Najmłodszy członek naszej listy, ale jednocześnie nie mniej popularny, a nawet kultowy, Jurij Szatunow pochodzi z Kumertau. Ponieważ jego ojciec nie wykazywał zainteresowania synem, po śmierci matki przyszłą gwiazdę zajęła ciotka. Następnie wychował się w sierocińcu - najpierw w regionie Orenburg, potem w samym Orenburgu.

W 1986 roku spotkał szefa koła muzycznego Jurija Kuzniecowa, z pomocą którego stworzył grupę Laskoviy May i dokonał pierwszych nagrań swoich piosenek na zwykłym magnetofonie. Wśród nich była kompozycja „Białe róże”. To ją usłyszał w pociągu Andrei Razin i natychmiast postanowił znaleźć chłopca, który zaśpiewał tę piosenkę.

Znalazł zespół i został jego producentem, czyniąc grupę jedną z najpopularniejszych w tamtych latach. Zespół istniał do 1992 roku, aż do odejścia Shatunova.

Po opuszczeniu grupy Yuri mieszkał przez jakiś czas w Niemczech, po czym wrócił i kontynuował śpiewanie już solo. Śpiewa teraz, choć oczywiście nie tak skutecznie.

Najbardziej znane piosenki: „Białe róże”, „Lato”, „Różowy wieczór”, „Szara noc”, „Dzieciństwo”.