10 powodów, aby zostać gospodynią domową

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Pracuję jak tata Carlo (chociaż jestem tylko kobietą). Nie mam czasu ani dla męża, ani dla dzieci. Dlaczego tam są - straszne jest patrzeć na siebie w lustrze. Moje śniadania i obiady są niestety monotonne - rano jajecznica z kiełbaskami, wieczorem knedle ze śmietaną (lub odwrotnie - nie pamiętam). Nie ma potrzeby rozmawiać o obiadach. Dzięki mojemu mężowi: w weekendy, które ma o jeden więcej ode mnie, zajmuje się gotowaniem zup i innych"

Pytanie Hamleta „być albo nie być” pojawiło się przede mną po tym, jak z powodu pracy ponownie zakłóciłem rodzinne oglądanie wideo. Kropla, która przepełniła cierpliwość mojego domostwa. "Wszystko!" oni powiedzieli. - "Albo my - albo pracujemy! Wybierz." Cóż, nie samolubny, co? Po czterech godzinach negocjacji z nimi wytargowałem sobie czas na „zastanowienie się nad swoim zachowaniem”. W końcu może naprawdę powinnam być gospodynią domową? Właściwie za taką decyzją przemawia sporo:

- będę spać tyle ile chcę i odpoczywać tyle ile mi się podoba

- Będę miał czas na zadbanie o siebie: pójdę do salonów kosmetycznych, na basen i na trening kształtujący

- Przeczytam ponownie wszystkie książki, których czytanie było tak długo odkładane

- Będę mógł zobaczyć wszystkie odcinki wszystkich seriali i wszystkie arcydzieła światowego kina

- W końcu zajmę się wychowaniem dzieci (inaczej zupełnie wymknęłam się z moich rąk - gdzie patrzy mój mąż!)

- nauczę się wspaniale gotować (na pewno lepiej niż moja wierna) i pożegnam się i przywitam rodzinę pysznymi plackami z kapustą

- zapiszę się na kursy w języku angielskim, francuskim i niemieckim - opanuję mądrość krojenia i szycia, robienia na drutach i haftu krzyżykowego

- Zdobędę sobie czekoladowego Shar Pei i odprowadzę go ku zazdrości sąsiadów

- posprzątam nasze mieszkanie (może nawet zorganizuję w nim długo oczekiwany remont)

- Zacznę sadzić orchidee, róże i palmy w mieszkaniu…

- Ja jestem…

Dziękuję mądremu mężowi, który namówił mnie, żebym nie odcinał sobie ramienia, ale ćwiczył w roli nieznanej mi gospodyni domowej, biorąc miesięczny urlop w pracy…

Tydzień później już wiedziałam, jak gotować zupy i… poczułam lekką nostalgię za biurkiem. W dwóch zrezygnowałem z kotletów, wykroju fartucha i matematyka do drugiej klasy, ale moje biuro zaczęło śnić we śnie… Po 21 dniach opowiedziałem swoją krótką biografię w trzech językach, uszyłem spodnie z Burdy i zaopiekowałem się brązowy szczeniak szponiasty… od tych spraw spędzałem czas na telefonie, uniemożliwiając kolegom ciężką pracę… Po 4 tygodniach zacząłem remonty w domu i… uciekłem do pracy. Mój mąż i dzieci doskonale mnie rozumieli i nie mieli nic przeciwko.

W końcu nie można powiedzieć, że eksperyment się nie powiódł: teraz jestem doskonałą kucharką, szyję modne sukienki dla córki, syn dumnie spaceruje w towarzystwie niesamowitego psa, a mieszkanie po remoncie tak się zmieniło że grzechem jest nie utrzymywać go w czystości i porządku. To prawda, robi to głównie moje gospodarstwo domowe … Ale w wolnym czasie chętnie do nich dołączam. Prawidłowo powiedz - do każdej jego własności.

Alena METYOLKINA