Sam w domu

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Spróbuj sobie przypomnieć, ile miałeś lat sam w domu? A może bardziej poprawne sformułowanie byłoby"

Ale życie nie zawsze jest po twojej stronie. Tak się składa, że niani nie ma jak wynająć, a dziadkowie są gdzieś daleko. Albo po prostu nie mają okazji siedzieć z wnukiem. Często problemy te pojawiają się właśnie w okresie letnim, kiedy uczniowie wyjeżdżają na wakacje i nie ma już wyjścia w postaci przedłużenia czy dodatkowych zajęć. Tak, a przedszkolaki mają nie mniej „szczęścia” - większość przedszkoli ma również własne „święta”. Ale mama i tata nie mieli szczęścia - w lecie ich krzyżem jest praca i znowu praca. Pytanie sakramentalne: „Co robić?”

Po pierwsze, nie panikuj ani nie podejmuj pochopnych decyzji typu „wychodzę z pracy”. Po drugie, trzeźwo obliczyć WSZYSTKIE możliwe opcje wyjścia z tej sytuacji, w tym nawet te, które na pierwszy rzut oka są absolutnie nie do przyjęcia. A jeśli krewni, którzy od dawna mieszkają w innym mieście i z którymi widujesz się co trzy lata, zdecydują się odwiedzić Cię tego lata?

Inne możliwe opcje: negocjacje z przyjacielem, który chwilowo nie pracuje; ominąć sąsiadów i znaleźć wśród nich babcię, której nie przeszkodzi w ogóle niewielka podwyżka jej emerytury; spróbuj poszukać w gazetach lub w Internecie wyrażenia „rodzinne przedszkole” (jest to wtedy, gdy przedszkole jest zorganizowane we własnym domu). Zabierz dziecko do pracy na kilka godzin. W końcu wyślij go na obóz letni.

Jeśli z jakiegoś powodu wszystkie powyższe, a nawet nie wymienione, nie pasują do Twojej sytuacji, przyzwyczaj się do myśli, że dziecko będzie musiało nauczyć się samodzielności. Należy od razu zauważyć, że najbardziej odpowiedni wiek do eksperymentu to 6-7 lat. Psychologowie uważają, że w tym wieku dziecko już całkowicie panuje nad sobą, dobrze zna otaczającą rzeczywistość, a nawet będzie dumne z tego, że obdarzono je takim zaufaniem. Młodsze dziecko można pozostawić tylko na 20-30 minut. Oczywiście „trening samotności” nie może być natychmiastowy. Dzieciak, który całe życie spędził w towarzystwie rodziców i rówieśników, nie może zostać sam na 8 godzin. Lepiej działać „narastająco”: pół godziny, godzina, dwie, jeśli to konieczne - więcej. Jeśli dziecko w żaden sposób nie chce być samotne, lepiej znaleźć alternatywne opcje, niż leczyć je później z psychologiem dziecięcym.

Jeśli nie ma widocznych problemów, musisz jasno sformułować „zasady bezpieczeństwa”. Które są następujące:

Zagrożenia „techniczne”

Bez względu na to, jak bardzo jesteś pewien, że Twoje dziecko będzie wiedziało, jak obchodzić się z urządzeniami elektrycznymi, a tym bardziej z gazem, lepiej tego nie robić. Kuchenkę elektryczną można wyłączyć, gaz można wyłączyć. Oczywiście usuń zapałki. Nie używaj (jeśli zdarzy się to w zimnych porach roku) grzejników, ani nie włączaj ich przy małej mocy. Wyjmij toster: to wspaniałe urządzenie słynie również z tego, że smażone kawałki chleba wspaniale się palą. Odsuń żelazko - nagle Twoje dziecko poczuje chęć wyprasowania ubranka lalki. Zasadniczo usuń WSZYSTKO, co może spowodować pożar. Zakręcenie kranu przy pralce i zmywarce również nie jest trudne. Lepiej trzymać z dala noże, a nawet nożyczki. I oczywiście zamknij wszystkie okna.

Zagrożenia „psychologiczne”

Drugi punkt dotyczący bezpieczeństwa dziecka to całkowity zakaz wpuszczania do mieszkania obcych osób. W żadnym wypadku mieszkanie nie powinno być zamykane na klucz od zewnątrz – dziecko powinno mieć możliwość opuszczenia lokalu w razie potrzeby. Oznacza to, że będziemy musieli przeprowadzić z dzieckiem długą pracę wyjaśniającą na powyższy temat.

O dziecku w wieku 6-7 lat, a nawet więcej nie można powiedzieć: „Nie możesz!” bez poparcia tego argumentami. Rzeczywiście, co mogą zrobić ludzie, którzy dzwonią do drzwi? W ogóle nie strasz dzieciaka przerażeniem - osiągniesz tylko odwrotny efekt. Zasada powinna dotyczyć WSZYSTKICH bez wyjątku! Nieproszeni policjanci, służby gazowe i Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych nie mogą wejść do domu! Należy pamiętać, że dziecko może zmylić głos za drzwiami, sądząc, że to „wujek Seryozha” przyszedł, a nawet patrząc przez wizjer, nie można dokładnie określić, kto stoi tam na ciemnych schodach w kapeluszu. Dozwolone jest (jednak każdy rodzic sam o tym decyduje) poprosić gościa - oczywiście znajomego - o oddzwonienie do rodziców do pracy lub na telefon komórkowy, aby z kolei udzielili instrukcji, co robić na swoim telefon domowy. Wydaje się, że co prostsze – znajomości nie powinny przychodzić bez wstępnego telefonu. Jednak w praktyce wszystko nie jest takie proste i płynne. Możesz utknąć w korku na godzinę, a Twoi goście leżą w tym czasie pod drzwiami. Aby mieć absolutną pewność, że dziecko zrozumiało, jak się zachować, warto wcześniej zasymulować takie sytuacje. A tak przy okazji, banalny łańcuszek na drzwiach wejściowych też nie zaszkodzi!

Nieprzewidziane niebezpieczeństwa

Może się zdarzyć wypadek i w mieszkaniu zostanie odcięty prąd lub woda. Dziecko powinno ZAWSZE mieć latarkę, jeśli dzieje się to wieczorem. Łatwo też postawić butelkę wody w łazience lub w kuchni.

Kolejnym punktem są radiotelefony. My, dorośli przyzwyczajeni do posiadania telefonu komórkowego, nie zwracamy uwagi na takie irytujące nieporozumienia, ale dziecko zawsze powinno mieć możliwość dzwonienia. Dlatego trzeba mieć w domu zwykłe urządzenie (lub podwójne z możliwością wybierania numeru w bazie).

Dzieciak powinien znać wszystkie numery, na które będzie musiał zadzwonić w razie szczególnego niebezpieczeństwa. Fajnie, jeśli pamięta na pamięć nawet telefony swoich kuzynów, ale jeszcze lepiej, gdy wszystkie NIEZBĘDNE (i wcale nie wszystkie) będą napisane w bezpośrednim sąsiedztwie telefonu – i lepiej, jeśli nie na kawałku papier, ale na ścianie.

Jeszcze kilka niuansów

Kwestia żywienia. Wszystkie mamy chcą, aby ich dziecko jadło normalnie i urozmaicone, ale połączenie tego z wyłączeniem kuchenki nie jest zbyt skuteczne. Są dwa wyjścia – po pierwsze pomoże kuchenka mikrofalowa, z której dziecko może korzystać łatwo i bezpiecznie. Pokazanie, jak odgrzewać jedzenie i nauczenie się, jak to robić, zajmuje trzy minuty. Wychodząc do pracy zostawiasz przygotowane i ułożone jedzenie na talerzu w lodówce, a opary będą musiały je tylko podgrzać. Musisz tylko uważać, aby usunąć z pola widzenia naczynia pokryte metalem.

Mój syn, przyzwyczajony do tego, że wszystkie naczynia w domu są ceramiczne lub szklane, jakoś postanowił ugotować kakao w kubku z metalowym brzegiem, który nam podarowano. "Spójrz, mamo, jak pięknie", powiedział z namysłem, patrząc przez drzwi pieca - małe niebieskie iskry … Ale wcześniej tak nie było! " Nie trzeba dodawać, że ten kubek natychmiast przeniósł się do nieosiągalnych wnętrzności szafek kuchennych.

Po drugie, oprócz podgrzanego jedzenia istnieje wiele zdrowych produktów spożywczych, takich jak jogurt, chleb i płatki z mlekiem. Sałatki mogą też czekać na swój los w lodówce. Tak więc, jeśli mikrofalówka z jakiegoś powodu zniknie, jeden lub dwa posiłki bez niej są całkiem realne.

Reasekuracja

Spróbuj negocjować z sąsiadami, którzy są w domu lub przychodzą przed tobą, aby zapytali, czy z dzieckiem wszystko jest w porządku. Dzwoń do dziecka co godzinę, nawet jeśli jest to dla Ciebie niewygodne. Tak, będą astronomiczne rachunki za telefony komórkowe, ale czy zaufanie do bezpieczeństwa dziecka ma swoją cenę?