Spróbuj być czarodziejem

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Kolor to początek. Rządzi wszystkim w świecie mody. On jest królem. Tak było i zawsze będzie. Kolor steruje krojem i dyktuje wybór materiału. To tajna broń, klasyczna formuła sukcesu, która nigdy nie zawiodła żadnego projektanta mody.

Dietmar Sterling, słynny niemiecki krawiec pracujący w Paryżu, uznany mistrz kompozycji kolorystycznej. To on udoskonalił to, co stało się klasyczną fabułą do perfekcji: kolor - styl - tkanina. Dietmar preferuje styl „kobiety biznesu”. Pracuje dla prawdziwych, przyziemnych i pragmatycznych pań, dla których kolor casualowego garnituru to połowa sukcesu we własnym biznesie. Jak Wam się podoba połączenie: królewski błękit, szafranowy żółty i brąz? To już dziś klasyk.

Warto zauważyć, że te same panie, które polegały na magii pana Sterlinga, nie pomyliły się. Jest obdarzony naturalnym poczuciem harmonii, a to nie jest dane każdemu. Możesz zapamiętać tysiące kombinacji kolorów. Wiedząc z podręcznika, jak się ubrać i w co się ubrać, ale kiedy trzeba stworzyć pewien nastrój, niestety, nie można obejść się bez intuicji i daru Bożego przynajmniej trochę, tylko trochę.

Człowiek jest dziwnym stworzeniem. W porównaniu ze zdolnością widzenia, słyszenia i dotyku niektórych zwierząt jest ona zaskakująco ograniczona. A jednak spektrum kolorów, które jest dostępne dla jego percepcji, jest wykorzystywane z godną pochwały wyobraźnią, zwłaszcza w odzieży. Z punktu widzenia jakiegoś obcego umysłu zdolność postrzegania kolorów może być nieistotna, śmieszna i absolutnie nic nie znaczy. Ale dla człowieka?

Wyobraź sobie przez chwilę, że wszyscy ludzie na Ziemi przestali rozróżniać kolory. Nie chodzi tylko o sygnalizację świetlną i semafory. W końcu te systemy znaków zawsze można zastąpić innymi. Ale co z tymi indywidualnymi systemami znaków, które należą do każdego z nas osobiście? Ludzie przestaną się odpowiednio postrzegać, wyrośnie nie do pokonania ściana niezrozumienia. A to prawdziwa katastrofa.

W końcu to, co każdy z nas skrycie chroni w głębi swojej duszy, wybucha, bez względu na to, jak temu zaprzeczamy, wszystkimi zrozumiałymi symbolami. Nie chcę dzisiaj nosić tej anielskiej różowej sukienki. Lepiej tutaj jest ten śliski kolor bagna - i wszystko układa się na swoim miejscu.

Na Uniwersytecie Krakowskim stary profesor bez żadnych pytań wystawiał dobre oceny studentom ubranym w niebieskie suknie. Sprytne dziewczynki, dostrzegając dziwność swojego profesora, zawsze zdawały egzaminy w „służbowej” sukience, przekazując ją swoim koleżankom. Ponieważ nie wszyscy mieli suknie w odpowiednim kolorze. Jaki słodki żart podświadomy dał miłemu profesorowi. Jaki był tego powód: Twoja pierwsza miłość w niebieskiej sukience na randkę, dni szczęścia spędzone nad brzegiem błękitnego morza, czy niezapomniane przeżycie z dzieciństwa? To nie ma znaczenia, najważniejsze jest to, że studenci mają szczęście.

Gdybyśmy tylko mieli teraz szczęście. Zapewne warto posłuchać duchowych wylewów kolegów w pracy, a nawet samego szefa. A jeśli uda Ci się trafić we właściwą falę kolorów? Sam couturier jest cudowny. W końcu Dietmar Sterling jest tak daleko jak Paryż, a może nawet dalej.

A oto kolejna ciekawa historia. W jednej ciemni pracownicy nieustannie kłócili się między sobą. Jak się okazało w wyniku specjalnie przeprowadzonych badań, czerwone światło w pokoju było przyczyną wybuchów agresji u tych osób. Staraliśmy się zastąpić go zielonym, wynik przerósł wszelkie oczekiwania. Pracownicy laboratorium całkowicie przestali walczyć i stopniowo stali się bliskimi przyjaciółmi. Klasyczny przykład z podręcznika psychologii. Prawdopodobnie nie powinieneś wyglądać jak wóz strażacki na burzliwym spotkaniu produkcyjnym, powodując cały pożar.

A co do odwiecznej debaty o połączeniu czerwieni i zieleni? Pomimo zapewnień paryskich projektantów, że zieleń i czerwień od dawna nie są złymi manierami, wielu obeznanych w modzie Rosjan wciąż stara się unikać tej wybuchowej kombinacji w ubraniach. Choć wydawałoby się, że najbardziej naturalne, naturalne kolory: maki na polu, truskawki na trawniku. Nie chodzi tylko o odwagę. Ale raczej w sensie taktu i stylu, które, wierz mi, są nieodłączne od kobiet z przestrzeni WNP, nie mniej niż jakakolwiek inna na świecie. Luksus arystokracji czasów Ludwika XIV, który wolał nosić jednocześnie aksamit w dwóch kolorach: czerwonym i zielonym, jest nieodpowiedni dla garnituru sekretarza, dziennikarza czy public relations w czasie pełnienia obowiązków zawodowych. W końcu muszą komunikować się z różnymi ludźmi, którzy chcą wywrzeć pozytywne wrażenie. A jeśli poszukamy przykładu nienagannej etykiety, elegancji i psychologicznej trafności do naśladowania? Czy kiedykolwiek widziałeś królową Anglii w czerwieni i zieleni? A może spiker ORT w garniturze o podobnej kolorystyce? Być może tylko Ludmiła Gurczenko czasami pozwala sobie lekko zszokować publiczność, ale jakże subtelnie, jakby w nutach, aktorka „rozgrywa” swój kostium! Za jasnymi piórami, zielonymi cekinami, czerwonymi kokardkami - niesamowita Kobieta. Okazuje się, że cała ta musująca świta wcale nie jest najważniejsza. Kto z nas może śmiało naśladować jej przykład? Niestety? Ogień duszy nie wystarczy.

Nie, osobiście nie mam nic przeciwko czerwonemu i zielonemu. Czy po prostu kolor jest rzeczą niebezpieczną, zwłaszcza gdy bezmyślnie przenosi się go ze strony magazynu o modzie do realnego życia i narzuca konkretnej osobie z jego osobistymi, indywidualnymi cechami sylwetki, kolorem skóry, oczu, włosów, charakter, światopogląd? Pewnego dnia możesz się mocno poparzyć, a potem dmuchać w wodę do końca życia. Szkoda.

Przedwczoraj modny był czerwony, wczoraj szary, dziś różowy, liliowy, niebieski… Skąd to? Co, wszyscy couturiers świata spiskowali ze sobą lub szpiegowali się nawzajem? A teraz zdecydowanie powinniśmy nosić tylko fiolet?

Dzisiejsza moda jest tak różnorodna, że po prostu głupio jest dawać pierwszeństwo jednemu kolorowi. Czas kultowych projektantów i kultowych kolekcji już minął. Wybór jest tak ogromny, że niełatwo się pogubić we wszystkich tych stylach i trendach, które mnożą się z niesamowitą prędkością na całym świecie. Wybieg dla energicznej biznes damy to już nie ikonostas, a raczej ściągawka, na którą od czasu do czasu warto rzucić okiem. Krytycznie. W końcu, dla kogo jeszcze są tam na górze, pracując w pocie czoła? A kolory, które dziś błyszczą na podium, są takie same jak wiele lat temu. Czarno-białe, czerwone, różowe, niebieskie i zielone groszki, szare, w różnego rodzaju paski, turkusowe, niebieskie, kanarkowy karmel… Nie można wymienić wszystkiego. Co my zrobimy?

Najtrudniejszy jest problem wyboru. A jednak istnieją małe i proste zasady, skandalicznie banalne, ale zdolne do wykonania dobrej roboty. Podzielił się z nami Dietmar Sterling. Kolor ubrania wpływa na nastrój właściciela i otaczających go ludzi. Ulubione kolory ubrań mogą zdradzić sekrety charakteru danej osoby. Osoby otwarte, towarzyskie i przyjazne zazwyczaj preferują ciepłe i jasne kolory. Milczący i wycofany, zatopiony w zimnych i ciemniejszych zestawieniach kolorystycznych.

Wiek wpływa również na trzymanie się określonego koloru. Na przykład dzieci bardzo lubią wszystko, co jasne, szczególnie podkreślają czerwony kolor. Wszystko czerwone jest dla nich piękne. Nastolatkowie, młodzi ludzie również preferują jasne tony, niezwykłą kolorystykę, raczej równe akordy. Wśród młodych jest wielu zwolenników i radykalnie czarnych. To hobby kojarzy się głównie z kultem stylu muzycznego lub po prostu imitacją ulubionego bohatera filmowego. Ogólnie wszystko, co dotyczy grup młodzieżowych, ma głęboko symboliczne znaczenie. Dlatego kolory tutaj również niosą swój własny ładunek semantyczny, czasem nietypowy.

Osoby w średnim wieku często preferują kolory niebieski, zielony, szary, brązowy w garniturze, symbolizujące szacunek, sukces zawodowy. Z kolei osoby starsze starają się podążać za bardziej konserwatywnymi tradycjami ubioru, w ciemniejszych kolorach. Nie jest to jednak dogmat, a raczej ogólny trend. W końcu nawet osoby starsze chętnie ubierają się w kolorowe, różowe i liliowe ubrania, jeśli chodzi o ekscytującą podróż lub zabawne wakacje. Należy pamiętać, że czerwień jest nie tylko ekscytująca. Przede wszystkim przykuwa uwagę innych i dobrze eksponuje cerę. Szczególnie korzystny dla osób o bladej skórze. Zielony kolor uspokaja, poprawia nastrój. Niebieski jest orzeźwiający. Kobiety w niebieskich ubraniach wyglądają młodziej. Fioletowy szczególnie pasuje do starszych kobiet. Przyciąga uwagę, sprawia, że wyglądasz młodo. Różne odcienie fioletu, szczególnie jasne, doskonale podkreślają młodą białą skórę. Ale tutaj nie można przesadzić. Musisz być bardziej ostrożny z makijażem, w przeciwnym razie młoda i świeża twarz może zmienić się w wulgarną karykaturę. Żółty to kolor niezwykły. Pomaga zwiększyć wydajność pracy w obszarach pracy. Według niektórych biznesmenów zbili fortunę, malując swoje fabryki na żółto. Ten kolor pasuje prawie do wszystkich kobiet, rozwesela, wywołuje uśmiech. I jest szczególnie dobry w połączeniu z ciemną opaloną skórą.

Nie wolno nam zapominać, że pod wpływem oświetlenia elektrycznego zmieniają się kolory. Rozjaśniają się czerwienie, pomarańcze, brązy i żółcie. Ciemnieją błękity, błękity, błękity i fiolety. Rumieniec pomarańczowo-brązowy. Jasnożółte zbliżają się do bieli. A żółto-zielone się nie zmieniają.

Zielone odcienie zmieniają kolor na żółty. Niebieski zmienia kolor na zielony i staje się mało do odróżnienia od niebiesko-zielonego lub zmienia kolor na czerwony, nabierając purpurowego odcienia. Niebieski staje się szary lub nawet czernieje, ciemnoniebieski staje się prawie czarny. Z drugiej strony niektóre odcienie niebieskiego zmieniają kolor na czerwony. Fiolet również zmienia kolor na czerwony i jest nie do odróżnienia od magenta.

I ostatnia rzecz. Modny trend w psychologii – programowanie neurolingwistyczne – dzieli postrzeganie świata wokół ludzi na kilka różnych typów. Niektórzy ludzie postrzegają świat ze słuchu. Dla nich ważne są dźwięki, intonacja wypowiedzianej przez kogoś frazy. Ktoś jeszcze nie dotknie przedmiotu rękami, nie będzie przekonany o istocie tego, co zostało powiedziane. A dla niektórych percepcja wzrokowa, oświetlenie, kształt, kolor (!) są ważniejsze niż inne. Ale wszyscy ludzie w taki czy inny sposób, w większym lub mniejszym stopniu, reagują na schemat kolorów. I ciągle wysyłają sobie piękne kolorowe sygnały, które są natychmiast odczytywane przez mózg, i pojawia się odpowiedź. To, co będzie, zależy od Twojego gustu i wyczucia taktu.

Czy tak trudno jest chodzić po ostrzu brzytwy? Stanie się własnym dyrektorem kolorów nie jest łatwe. A wybiegi kuszą różowymi strusimi piórami i czarną skórą, jasnymi motylami z opalowymi cekinami, szarym tweedem w pepitkę i niebieskim dżinsem w kolorze indygo, krwistoczerwonym jedwabiem i złotą satyną, przezroczystym plastikiem i dalmatyńskimi plamkami? Nie mogę się oprzeć!