Tworzenie magii „Tajemniczego Ogrodu”

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Film „Tajemniczy ogród” można oglądać na platformach cyfrowych od 1 września 2020 roku! Film oparty jest na klasycznej powieści brytyjskiej pisarki Frances Elizy Burnett, wydanej po raz pierwszy w 1911 roku. Zanurzmy się w magię tego filmu, pamiętając miejsce, w którym każdy z nas chce uciec od rzeczywistości – własny tajemniczy ogród.

Przyjmując nową wersję tajemniczego ogrodu Burnetta, scenarzysta chciał przekazać ideę symbiozy, która leży w centrum fabuły.

„Natura jest podstępna” - mówi scenarzysta Jack Thorne. - Najwspanialszą rzeczą w naszym ogrodzie jest jego nieskazitelna dzikość. Kiedy nasi bohaterowie odnajdują jedność z naturą, ich dusze rozkwitają. Myślę, że ogród można traktować jako swego rodzaju metaforę. Pomaga dzieciom otworzyć serca na naturę i na siebie nawzajem. Dorośli nie poprawili swojego życia, a ogród pomógł dzieciom zrobić to same”.

Mandenowi od razu spodobał się pomysł Thorne'a.

„Jack opisał fantastyczny ogród” - mówi reżyser. - Chciałem, żeby był ogromny, ale nie bez końca. To znaczy chciałem stworzyć wrażenie, że Mary wpadła w coś w rodzaju króliczej nory. Po przejściu przez ścianę trafia do zupełnie innego świata. Pomyślałem, że widzom spodoba się ogrom tego ogrodu.”

Manden zaproponował scenografowi Grantowi Montgomery realizację tak ambitnego pomysłu. „Mark wielokrotnie powtarzał, że ogród powinien wywrzeć niezapomniane wrażenie zarówno na Mary, jak i na widowni” - mówi Montgomery. - Rzeczywiście, będzie poczucie skali. Będziesz tak zdumiony, że nie będziesz pewien, czy to się rzeczywiście dzieje, czy tylko w wyobraźni Maryi. W ten sposób chcieliśmy wyobrazić sobie ogród, który zmienia się wraz z rozwojem fabuły.”

Jednak w fantastycznej naturze ogrodu nie ma nic fantastycznego. Nawet nie egzotyczne - wszystkie rośliny można znaleźć w Wielkiej Brytanii. „Magia” to niesamowite piękno tych roślin. Gdy Mary i Colin wchodzą w interakcję z ogrodem, zaczyna im odpowiadać.

„Interakcja Mary z ogrodem pomaga dziewczynie obudzić się i otworzyć na ludzi takich jak Colin” - wyjaśnia Manden. - Z biegiem czasu ogród zaczyna się odwzajemniać. Związek dzieci z ogrodem jest bardzo symboliczny. Ogród budzi się i rozkwita, a dzieci ożywają i rozwijają się. Pomagają sobie nawzajem”.

Filmowcy zdecydowali się kręcić głównie w plenerze i korzystać z komputerowych efektów specjalnych tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Alison mówi:

„Chcieliśmy znaleźć naprawdę wyjątkowe ogrody, nie chcąc konkurować z naturą. Jednak nowoczesna technologia pomogła nam ulepszyć niektóre sceny, którymi nie mogły się pochwalić wczesne filmowe adaptacje książki. Od samego początku wiedzieliśmy, że nie stworzymy całego ogrodu w grafice komputerowej, tylko dodaliśmy kilka kolorowych akcentów.”

Te dotknięcia były potrzebne na przykład do scen, w których ogród reaguje na Mary i Colina. „Zobaczysz, jak ogród reaguje na wysiłki dzieci” - mówi Alison. - Symbolizuje informację zwrotną od natury. Wykorzystaliśmy CGI, aby pokazać, jak ogród odbiera nastrój naszych bohaterów. Chociaż im więcej odwiedziliśmy ogrodów, im więcej różnych miejsc zobaczyliśmy, tym bardziej zdaliśmy sobie sprawę, że natury nie da się poprawić. Nie chcieliśmy, żeby film był fałszywy.

W rzeczywistości filmowcy odbyli imponującą podróż przez Yorkshire, Północną Walię, Dean Forest, Wiltshire, Dorset i Kornwalię, aby zebrać wszystkie szczegóły przyszłego tajemniczego ogrodu.

„Przyjrzeliśmy się około 50 czy 60 ogrodom w całym kraju”, mówi Montgomery, „a potem dokładniej oceniliśmy każdą lokalizację i wybraliśmy tylko kilku finalistów. To był bardzo ekscytujący proces, ponieważ każdy ogród miał swój niepowtarzalny klimat i charakter.”

Kiedy po raz pierwszy znajduje się w tajemniczym ogrodzie, Mary czuje, że wpadła do pewnego pierwotnego lasu. Scena została nakręcona w Parku Leśnym Puzzlewood w Dean Forest - porośnięte porostami głazy, bujna roślinność i kamienne korytarze niegdyś zhakowane przez pracowników kopalni żelaza tworzyły niesamowitą atmosferę. Wtedy Maryja widzi piękną łąkę usianą kwiatami i płynący strumyk. Lokację tę znaleziono w Bodnant Gardens niedaleko miasta Conwy w północnej Walii. Tam też nakręcono scenę z hipnotyzującym łukiem złocistym.

W ogrodzie znajduje się również plac zabaw z gigantycznymi paprociami i strzelcami szerokolistnymi. Sceny te zostały nakręcone na subtropikalnej wystawie Treba Gardens w Kornwalii. W sercu ogrodu znajdują się ruiny świątyni odnalezionej w opactwie Fountain Abbey w Yorkshire.

Na koniec warto wspomnieć o Wiszących Ogrodach Harolda Peto w Iford Manor w Wiltshire. Według Alison „bujne glicynie tych ogrodów były esencją tego, co miał reprezentować tajemniczy ogród”.

Udział dekoratorów wymagany był tylko przy sprzątaniu w ogrodzie. Według fabuły w kadrze miało pojawić się gigantyczne drzewo z huśtawką.

„Nasz scenograf Grant Montgomery znalazł wspaniałe drzewo i stworzył wokół niego amfiteatr z kwiatów” - wspomina Alison. „Ta scena została nakręcona w Hertfordshire, niedaleko Pinewood Studios”.

Pierwszy dom Mary i ogrody indyjskie zostały sfilmowane w subtropikalnym ogrodzie w Abbotsbury w Dorset.

Zgodnie z ideą filmowców, w tajemniczym ogrodzie prawdziwa natura powinna harmonijnie łączyć się z fantastyką, a zadanie to powierzono Lucindie McLean. Filmscapes, który reprezentuje, ma wiele filmów, w tym Greystoke: Legenda Tarzana, Władca małp (1984) i Ogród tajemnic (1993).

„Wszystkie ogrody, w których pracowaliśmy, są bardzo dobrze utrzymane i to było bardzo ważne”, mówi McLean. - Jednocześnie każdy z nich miał poczucie dziewiczej natury, a Marek chciał to zobaczyć w kadrze. Te ogrody są bardzo duże, więc naprawdę jest poczucie nieskończoności i łatwo znaleźć w nich zaciszne zakątki.”

Według McLeana, Kanonierzy odegrali szczególną rolę w filmowaniu, ponieważ to właśnie te rośliny pomogły niezauważalnie przejść z jednego miejsca do drugiego, jakby to był ten sam świat.

„Kiedy przenosiliśmy się z jednego ogrodu do drugiego, zawsze był punkt przejściowy”, wyjaśnia McLean. „Konierzy byli bardzo ważni w tych przejściach, chociaż nie obyło się to bez trudności – dowiedzieliśmy się, że te rośliny bardzo niechętnie tolerują podróże”.

Według McLeana, filmowcy starali się stworzyć wyjątkowy ogród, więc w kadrze uwzględniono szeroką gamę roślin. Ale najważniejsze jest to, że wszystkie zostały zaprojektowane w jednej palecie lokalizacji. „Pod przewodnictwem Granta Montgomery'ego dokonaliśmy ogromnej zmiany w ogrodzie Iford Manor, ponieważ pierwotnie był skromny” - wspomina McLean. „Miał białe i fioletowe kwiaty i chcieliśmy dodać więcej koloru”.

Ponieważ kolor odgrywa w filmie znaczącą rolę, filmowcy postanowili zbudować własną wersję słynnego 55-metrowego łuku złocistego żółtego, który można zobaczyć wiosną w Bodnant Garden.

„Zbudowaliśmy dekoracje dla wejścia do łuku obok bramy do tajemniczego ogrodu w Hertfordshire”, mówi McLean, „ponieważ przejście pod złociskiem musiało być połączone z ozdobną ścianą i bramą naszego ogrodu. Ponadto w czasie kręcenia łuk nie kwitł, więc sceny, w których gałęzie są usiane kolorowymi kwiatami, kręciliśmy wcześniej, na wiosnę, a potem kręciliśmy sceny, w których dzieci najpierw wpychają Colina tajemniczy ogród.”

„Użyliśmy tylko sztucznych kwiatów do stworzenia ozdobnego łuku” – kontynuuje.„Mieliśmy sztuczne białe glicynie, które zwisają z gałęzi, tak jak kwiaty złociarza, i spędziliśmy kilka dni na malowaniu kwiatów na żółto. To było bardzo żmudne zadanie, ale wynik był wspaniały. Nasza dekoracja była jak dwie krople wody podobne do słynnego łuku w Bodnant.”

Potrzebne były efekty wizualne, aby uwydatnić naturalne piękno ogrodu. Heyday zbudował już efektywną współpracę z Framestore w ramach serii Harry Potter i Paddington Adventures. Niezwykłym kreatywnym wyzwaniom związanym z interaktywnym ogrodem zajęli się kierownicy ds. efektów wizualnych z Framestore, Glen Pratt i Andy Kind w The Secret Garden.

Potrzebne były efekty wizualne, aby stworzyć poczucie magicznego realizmu w świecie generowanym przez świadomość dziecka, na przykład w scenie, gdy gałęzie pomagają Marii wspinać się po ścianie ogrodu lub w scenie, gdy dzieci były smutne, a strzelec łodygi pochylają się w ich kierunku, jakby się przytulały.

Dzieci nie mogą nie cieszyć się nadejściem wiosny, a kwiaty wydają się kwitnąć pod ich dotykiem. Ta scena została nakręcona w Helmsley Gardens w Parku Narodowym North York Moors. Biegnące dzieci sfilmowano wiosną, kiedy kwiaty dopiero zaczynały się pojawiać. Ekipa filmowa wróciła do ogrodu latem, kiedy kwiatów było znacznie więcej.

Dzięki wysiłkom specjalistów Framestore kwiaty kwitły, gdy biegały obok nich dzieci. Niektóre wizualizacje zostały połączone z efektami lalkowymi (autorstwa Robina Gevera i Toma Wiltona). Kiedy Colin kąpie się w strumieniu, krzaki zaczynają się trząść, jakby im też było zimno. Kiedy chłopiec się odpręża, rośliny też.

Framestore stworzył również rudzika, który odegrał tak decydującą rolę w oryginalnej historii. W rolę psa Jemimy (później Hectora) wcielił się bardzo sympatyczny pies Fozzie. Radośnie biegał po ogrodach z małymi aktorami.

Posiadłość Misselthwaite

Oprócz ogrodu kluczową lokalizacją stała się sama rezydencja Misselthwaite i okolica. Sceny panoramiczne zostały nakręcone w posiadłości Dunkom Park w Yorkshire.

„Mark opisał Dunkom Park jako „niezwykle obrzydliwe miejsce” – mówi Alison. „Osiedle było otoczone niekończącymi się nieużytkami, a podwórko było dość zarośnięte. Tam też kręciliśmy wszystkie sceny na torfowiskach. To w tym miejscu Maryja po raz pierwszy spotyka diakona.

Front domu został nakręcony w posiadłości Harlakston w Lincolnshire. Jakobicka architektura dworu z 1837 r. łączyła elementy stylów epoki Jakuba I i Elżbiety I z symetrycznymi kompozycjami barokowymi. W rzeczywistości ta rezydencja jest jednym z nielicznych zachowanych dzieł architektury tamtych czasów.

Sceny w biurze Archibalda i jednej z „szaf” zostały nakręcone w Knebworth House w Hertfordshire, a niektóre sceny zostały nakręcone w restauracji w Osterley Park. Wszystkie pozostałe wnętrza powstały w pawilonach pracowni Pinewood.

„Chcieliśmy, aby Mary postrzegała Misselthwaite jako ogromne, zdewastowane, letargiczne, nawiedzone miejsce” - mówi Manden. - Opisy tych rezydencji można znaleźć w powieściach „Jane Eyre” i „Rebecca”. Wydaje mi się, że Jack zainspirował się tymi właśnie pracami, kiedy opisywał Misselthwaite. Bardzo dokładnie zdołał opisać to, co chciałem później zobaczyć na ekranie.”

„Film Tajemniczy ogród z lat 40. miał podobne scenografie i wszystkie były wtedy wściekłością” – kontynuuje reżyser. - Chciałem stworzyć coś podobnego na naszym planie. Jednocześnie starałem się nie schodzić do kliszy gotyckiego, ponurego, ciemnego domu. Rezydencja miała stawać się coraz bardziej kolorowa w miarę rozwoju akcji.”

Aż do śmierci żony Archibalda i niekontrolowanego zanurzenia się w otchłań smutku i rozpaczy posiadłość Misselthwaite była pełna radości. „Teraz radość zniknęła z tego miejsca” – wyjaśnia Manden.„Dwór był skrępowany mocnymi łańcuchami i, podobnie jak zrozpaczony Archibald, nie był w stanie zerwać tych więzów. Tylko freski i gobeliny przypominają o szczęśliwym czasie. Wiele dla mnie znaczyły.”

Za dekorację rezydencji odpowiadał scenograf Grant Montgomery. „Mark i ja oglądaliśmy Orsona Wellesa w Rebecce Jane Eyre i Alfreda Hitchcocka, a także w adaptacji filmowej Tajemniczego ogrodu z lat 40., która przypominała Jane Eyre” - mówi. „Zainspirowały nas te filmy”.

„Skopiowaliśmy kilka lokacji z Tajemniczego Ogrodu, a schody są dokładnie takie same jak w Rebecce” – kontynuuje artysta. „Jednak planowaliśmy zrobić o wiele więcej setów”.

Montgomery chciał, aby sam dom zmieniał się w zależności od tego, jak zmieniał się ogród. Inspirację czerpał z twórczości brytyjskiego artysty Rexa Whistlera. „Zwykłe zestawy z lat 40. byłyby nudne” - wyjaśnia Montgomery. - Rex Whistler napisał niesamowite zdjęcia i stał się inspiracją dla Matthew Goode, który zagrał rolę Charlesa Rydera w filmie „Powrót do Brideshead”. Pomyślałem, co by było, gdyby matka Colina zatrudniła Rexa Whistlera do namalowania krajobrazu Misselthwaite? Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz na ścianach malowidła przedstawiające ogród taki, jaki był pierwotnie. W wielu pokojach zawiesiliśmy obrazy (prawdziwe, nie reprodukcje), aby stworzyć odpowiednią atmosferę.”

„Pod koniec filmu zobaczysz prawdziwego Misselthwaite'a i będzie to wyglądało jak raj na ziemi” – dodaje artysta. "W końcu regeneracja jest kompletna i marzenia się spełniają."

Najważniejszym miejscem w domu był pokój Maryi. Bardzo ważne było, jak zmienia się wraz z rozwojem akcji.

„Kiedy zaczęliśmy pracować nad pokojem Mary, pomyślałem:„ A jeśli ogród ją otacza, ale ona go nie widzi, ponieważ nie patrzy?” – wspomina Montgomery. - Natura uczy jej miłości, a znajdując się w tajemniczym ogrodzie, Maryja uczy się wybaczać sobie, dbać o innych. Z czasem mury ogrodu ożywają. Cały zestaw to metafora. I każdy element dekoracyjny coś znaczy”. Wypchane zwierzęta zostały umieszczone w biurze Archibalda iw długich korytarzach domu, aby pokazać, jak bez życia stał się Misselthwaite.

Metaforę stosowano także w kostiumach, zwłaszcza w szafach Maryi. Projektantka kostiumów Michelle Clapton, która pracowała przy popularnych programach telewizyjnych, takich jak Crown i Game of Thrones, mówi, że bardzo lubiła przyczyniać się do rozwoju Mary poprzez zmianę elementów jej kostiumów. Ubrania bohaterki zostały wykonane w stylu swego rodzaju magicznego realizmu.

„Ogród odegrał kluczową rolę w tej historii” – mówi projektant. - Zabawne jest to, że nie użyliśmy żadnych efektów specjalnych, zmieniliśmy same kostiumy. Prawdziwym koszmarem było dla nas decydowanie o tym, jaki będzie następny element i jak go zmienimy, ale było to bardzo interesujące. Z różnicą trzech scen kostiumy Mary zmieniły się dramatycznie”.

Na przykład na płaszczu Maryi mógł pojawić się mech, z jej ubrania zaczęły wyrywać się kwiaty, aw pewnym momencie z jej sukni pofrunęły motyle.

„Naprawdę podobał mi się pomysł stworzenia sukienki, która mogłaby ożyć i zamienić się w motyle lub pokazać bluszcz wyrywający się spod płaszcza przeciwdeszczowego” – mówi Clapton. „Nasz pracowity i utalentowany zespół zdołał nawet stworzyć sztuczny mech, który pokrył płaszcz przeciwdeszczowy”.

Podobnie jak wiele innych jej aktorów, Clapton oglądała inne adaptacje Ogrodu tajemnic i jest entuzjastycznie nastawiona do pracy projektantki kostiumów Marit Allen, która pracowała nad filmem z 1993 roku.

„Być może zainteresowałem się tym projektem również dlatego, że akcja toczy się w innej epoce” – mówi Clapton. - Nie tylko przekręcamy inne filmy, ale tworzymy coś nowego, co jeszcze przed nami nie istniało. Zmiana czasu trwania pozwoliła nam na zastosowanie nowych technologii, co jest świetne. Teraz możesz oglądać pozornie znajomy film z zupełnie innymi oczami.”

Mówiąc o codziennej garderobie Mary, Clapton zauważa, że dziewczyna wolała praktyczne, prawie chłopięce ubrania.

„Bryczesy i bluzka zostały wybrane z pewną intencją – wyjaśnia projektantka – bo w takich ubraniach wygodnie jest wspinać się po ścianach i przedzierać się przez zarośla. Chciałem, żeby bohaterka sama się ubrała, demonstrując swoją niezależność i dystans. Właściwie bardzo lubię opowiadać historię za pomocą kostiumów”.

Remake „Tajemniczego ogrodu”

Różne pokolenia widzów podziwiały różne wersje Ogrodu tajemnic, czy to czarno-białą wersję z 1949 roku z Margaret O'Brien, czy film Agnieszki Holland z 1993 roku z Kate Maberly.

„To bardzo bogata, interesująca i pouczająca historia” – jest przekonana Alison. - Lubię też inne adaptacje, ale czuliśmy, że w tej historii kryje się o wiele więcej. Zrobiliśmy obraz, w którym wyobraźnia odgrywa ważną rolę, więc granice między światem fantazji Maryi, światem jej snów i wspomnień, a rzeczywistością są bardzo iluzoryczne.”

„Marce udało się zebrać i stworzyć wyjątkową symbiozę prac operatora, artysty i kostiumografa” – kontynuuje producent. - Wreszcie film obejrzał kompozytor Dario Marianelli. Napisał bardzo wzruszającą i liryczną ścieżkę dźwiękową, która stała się ostatnim akordem pracy nad obrazem.”

Producenci są przekonani: „Tajemniczy ogród” (2020) to film, który swoją wyjątkowością może przyciągnąć uwagę widzów w każdym wieku.