Z szefem kuchni na całe życie

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Wszędzie tam, gdzie trzeba się samorealizować, natkniesz się na takie zjawisko jak kucharz. Nie sposób nie liczyć się z tym imponującym obiektem. Czy ci się to podoba, czy nie, ale musisz liczyć się z żądaniami, zachciankami, a nawet wręcz głupcem swoich przełożonych. Twój rozwój kariery i liczba zer w twojej pensji będą zależeć od tego, jak dobrze to zrobisz. A żeby ułatwić poruszanie się w tej materii, mądrzy ludzie poddali typy dowódcze odpowiedniej klasyfikacji.

Profesjonalny

Ten typ jest niestety niezwykle rzadki. Taki szef kuchni dobrze zna się na swojej pracy, rozumie ludzi, jest tolerancyjny na ludzkie słabości w dopuszczalnych granicach, potrafi skonfigurować i zapewnić efektywny przepływ pracy. Praca pod takim szefem jest łatwa i interesująca, ponieważ ręka przywódcza postawi cię dokładnie w miejscu, w którym możesz przynieść najwięcej korzyści. Jedyne, czego nie wybaczysz, to lenistwo i nieprofesjonalizm. Tak więc ci, którzy lubią podnosić kciuki i popisywać się, powinni unikać takich liderów. Jednak doświadczone spojrzenie Profesjonalisty przebije się przez Słoweńców nawet na rozmowie kwalifikacyjnej.

Charyzmatyczna osobowość

Kierując się wewnętrznym przekonaniem, charyzmatyk jest nieugięty wobec swoich celów (nawet tych bezsensownych i destrukcyjnych). Jednocześnie wszystko może stać się poprawnym pomysłem, czasem nawet niezwiązanym z zadaniami produkcyjnymi.

Chęć wyniesienia, chęć zemsty, umiejętność zbudowania nowego typu społeczeństwa w jednej firmie, czy zwykła żądza władzy – wszystko może stać się ideą, wokół której będzie się obracał proces pracy.

W tym samym czasie osobisty magnetyzm charyzmatyka jest tak silny, że powoduje w naturze słabych i entuzjastycznych nieodparte pragnienie bezinteresownej służby. Zanim staniesz w smukłych szeregach lojalnej armii twojego szefa, zastanów się: w razie potrzeby łatwo poświęcisz się tej idei, a w przypadku apostazji zostaną one całkowicie wyczerpane.

Od brudu do królów

Być może najtrudniejszy i niestety bardzo powszechny typ szefa. Będąc w długiej i beznadziejnej uległości, po przejęciu władzy zamierza w pełni pełnić swoje funkcje kierownicze. Nie pozwala na zażyłość (nawet z byłymi przyjaciółmi i współpracownikami), czasami doprowadza dyscyplinę do punktu absurdu, nie toleruje żadnych przejawów indywidualności, jest nieufny wobec inicjatywy, nie toleruje organicznie krytyki. Skuteczność procesu pracy jest dla niego ważna jedynie jako fakt potwierdzenia własnego znaczenia. Wysiłki innych pracowników nie są w żaden sposób brane pod uwagę. „Książę” umieszcza na czas tych, którzy chybili cel i bezwstydnie przejmuje cudze „autorstwo”. Jeśli jesteś gotowy, aby całkowicie wtopić się w sytuację, to jest twoja opcja. Ci, którzy mają jasny „kolor”, lepiej unikają takich stresów.

Mądra dziewczyna

Tutaj są opcje. Długoterminowe – kiedy dzięki swojej wiedzy i profesjonalizmowi mądra kobieta cieszy się nie tylko szacunkiem, ale także miłością swoich podwładnych. Zespół dobiera dla siebie na zasadzie koleżeństwa, tworząc w ten sposób niemal rodzinną atmosferę. Zaufanie i wzajemna pomoc mają korzystny wpływ na wydajność pracy i stan psychiczny pracowników. Jedyne, co może zaalarmować, to roztargnienie Mądrej Dziewczyny. Jako osoba utalentowana może czasem zapomnieć o sprawach doczesnych, takich jak terminowe wypłaty pensji czy obiecany wcześniej czas wolny.

W krótkim okresie Clever Girl, zajmując pozycję lidera dzięki swojej wybitnej wiedzy, szybko odlatuje z powodu całkowitej niezdolności do zarządzania. Ale przez krótki okres jego władzy, a raczej anarchii, pracownicy mają czas na całkowite odprężenie, pozwalając sobie na frywolną niepunktualność, lekceważenie pracy i nieco kpiące lekceważenie szefa. Potem zastępują swojego szefa. Ale na próżno.

Aby zastąpić Clever Girl w triumfie porządku i dyscypliny, zwykle powoływany jest Tyran, który w przeciwieństwie do swojego poprzednika dokręca śruby „nie chcę”. Tak więc, gdy już znajdziesz się w relaksującej atmosferze, nie odpoczywaj za bardzo - to nie trwa długo.

Strateg

Prawdziwy lider. Tak właśnie jest, gdy „świta czyni króla”. On sam może nic nie wiedzieć o prowadzonej przez siebie firmie, ale mając intuicyjną umiejętność doboru personelu, prawie zawsze zapewnia stuprocentowy sukces. Jednocześnie Strateg wie, jak wykorzystać nie tylko zalety, ale i wady swoich podopiecznych, instruując nudziarza, by wybijał „trudne” dostawy, niespokojnego, gorliwego człowieka, by radził sobie ze sprzedażą, oraz pedantyczny, nierozważny w zbieraniu dokumentacji sprawozdawczej. Po umieszczeniu wszystkich postaci w swoich celach Strateg bacznie monitoruje dobrze skoordynowaną pracę całego mechanizmu, eliminując problemy w czasie i rozwiązując pojawiające się konflikty. Stając się „trybem” w swoim systemie, bądź przygotowany na to, że wykorzystują cię „do maksimum”, pozbawiając wszelkie możliwości oszukiwania i relaksu.

Nieporządny

Swoją niezobowiązującą zręcznością i zręcznością udaje mu się zakłócić każdy proces, okresowo wprowadzając do niego jeszcze większy chaos, próbując przywrócić porządek i wezwania do większej wydajności. Brak jasności i spójności w przywództwie może początkowo wydawać się kuszący. Nie jest jeszcze jasne, czy jego podwładni muszą płacić za niedbalstwo szefa. Nie mogąc jasno sformułować swoich wymagań, będzie jednak domagał się ich spełnienia. Niejasność obowiązków zamieni się w bardzo namacalną obróbkę, a brak planowania z kolei zakończy się częstymi pośpiechami. Ponadto ogólne zniechęcenie atmosfery zabija wszelkie obietnice zaawansowanego szkolenia i pozbawia zainteresowania ich działalnością.

Wolnostojący

Nosi ciężar przywództwa niczym primadonna, zmuszona do roztrwonienia swoich talentów na prowincjonalnej scenie. Jego myśli płyną w innych obszarach i prawie niemożliwe jest zwrócenie ich na kanał roboczy. Wszystkie najważniejsze rzeczy w jego życiu dzieją się poza murami jego gabinetu, a wszystko, co przypomina smutną rzeczywistość, wywołuje apatię i irytację.

Najgorszą rzeczą dla takiego szefa jest podwładny inicjatywy, który swoją zwinnością podnosi błoto stagnującego bagna i zagraża spokojnej ciszy zaplanowanej codzienności. Najlepszą opcją dla Detached Chief jest kadra starszych pracowników.

Takie kadry nie na próżno zamulają wody, ale bardzo wspierają swojego dyskretnego szefa, który umożliwia spokojne przejście na emeryturę.

Pretensjonalny

Pełen wiary we własne możliwości, bez żadnego powodu. Pretensjonalnego wodza rozpoznasz od razu, gdyż niezłomność jego osądów współmierna jest tylko z ich głupotą. Lepiej jednak nie wdawać się w długie wyjaśnienia tego, czego szef nie wie i nie rozumie. Po wysłuchaniu kolejnego „genialnego” rozkazu przybierz twarz z podziwem i wydając wiele zapewnień o natychmiastowej egzekucji, rób wszystko, co uważasz za stosowne. Zbyt pewni siebie szefowie rzadko zawracają sobie głowę sprawdzaniem procesu egzekucji, co daje podwładnym duże pole manewru.

Patriarcha

Oprócz funkcji kierowniczych stara się być niemal ojcem dla każdego pracownika. Będąc wzorem do naśladowania, bierze czynny udział nie tylko w życiu zawodowym, ale także w życiu osobistym swoich podopiecznych. Jako „głowa domu” wymaga bezwzględnego posłuszeństwa. Nawet dając „domownikom” możliwość mówienia, nadal zastrzega sobie prawo do ostatniego słowa dla siebie. W razie potrzeby nie boi się przyspieszania nieuzasadnionego „potomstwa”, ale przed nieznajomymi zawsze staje w ich obronie. Bardzo poręczny kucharz dla tych, którzy potrzebują opieki i czujnych, uważnych wskazówek. Uparte natury w butach „wiecznego poszycia” będą nieco niewygodne.

Dla udanej kariery konieczne jest, aby Twoje umiejętności, możliwości i potrzeby, przynajmniej w niektórych miejscach, stykały się z wymaganiami, postawami i zainteresowaniami Twojego szefa. Czasami nie ma konsensusu i wtedy musisz zdecydować, czy dostosować się do swojego przywództwa, czy zmienić je na coś innego.