Pozytywne nastawienie: jak przestać narzekać na życie

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Z pewnością wszyscy są bardzo irytowani przez kolegów w pracy, dziewczyny i po prostu znajomych, którzy uważają za swój obowiązek wylać na nas część negatywności w postaci skarg na ich ciężki los. Mamy szczerą nadzieję, że kiedyś przestaną marudzić, niemniej jednak my sami powtarzamy ten sam błąd: jak tylko porażki nas ogarną, natychmiast szukamy „kamizelki”, w której możemy płakać. Co więcej, czasami powody niezadowolenia okazują się błahe – nie udało nam się pójść do kina na oczekiwany film, sklep nie miał wymaganego rozmiaru sukienki, plany na dzień trzeba było lekko skorygować itp. Bez względu na to, jakie bzdury nas denerwują, nadal narzekamy, siejąc wokół siebie negatywy.

Czy kiedykolwiek myślałeś, że gdyby każdy z nas przynajmniej na jeden dzień przestał narzekać na nierozwiązane (czasem nawet nieistniejące) problemy, to życie stałoby się znacznie łatwiejsze? Oczywiście nikt nie kłóci się z potrzebą mówienia o własnych zmartwieniach i nie ukrywania swoich przeżyć, ale czym innym jest mówić o nich w celu znalezienia wyjścia z trudnej sytuacji, a co innego – po prostu narzekać, aby znaleźć „uszy”, które nie chcąc, będą dzielić się z Wami problemami, które w ogóle ich nie dotyczą.

Skąd się biorą jęki, zaistniałe lub wymyślone kłopoty?

Dlaczego narzekamy

Dorastając wciąż szukamy kogoś, kto uwolni nas od pojawiających się trudności, dlatego dzielimy się nimi z innymi.

1. Jesteśmy infantylni. Skargi to los dziecka. Dzieci nawet nie próbują ukrywać swoich emocji i prawie wszystko nie dzieje się tak, jak chcą, zaczynają płakać, histerycznie i domagają się uwagi rodziców. Narzekacze, których szklanka jest do połowy pusta, zachowują się tak samo – zamiast pokonywać trudności, wolą opowiedzieć o nich światu i zdobyć odrobinę współczucia.

2. Boimy się odpowiedzialności. Ten powód wynika z poprzedniego. Dzieci nie ponoszą odpowiedzialności za to, co się z nimi dzieje, a pojawiające się problemy rozwiązują rodzice. Dorastając wciąż szukamy kogoś, kto uwolni nas od pojawiających się trudności, dlatego dzielimy się nimi z innymi.

3. Tęsknimy. Kiedy życie wydaje się mdłe i pozbawione jaskrawych kolorów, staramy się je jakoś urozmaicić. Jeśli nie możesz (lub nie chcesz) robić tego w zwykły sposób - zrobić ciekawą pracę, zwiedzać teatry, wystawy, urządzamy "burzę w szklance". Czując, że jesteśmy w centrum wydarzeń, oszukujemy się myśląc, że życie staje się przyjemniejsze.

4. Nie wierzymy w sukces. Ludzie, którzy są zdeterminowani, by ponieść porażkę, nawet nie próbują wkładać wysiłku i osiągnąć dobry wynik. Dużo łatwiej im powiedzieć, że „wszystko jest źle, nic nie wyjdzie, nawet nie powinieneś próbować, wszystko kupione, jest kompletna gadka”.

Jak przestać narzekać

Nie myśl, że tylko raz postępując zgodnie z naszą radą, natychmiast zmienisz się z ponurej osoby w optymistę o szerokim uśmiechu i otwartej duszy. Praca nad swoim sposobem myślenia i postawami życiowymi jest żmudna i trudna, musisz stale monitorować to, co myślisz i mówisz. Ale szczerze mówiąc, reedukując swój wewnętrzny jęk dzień po dniu, możesz osiągnąć prawdziwy sukces.

Gdy tylko zdasz sobie sprawę, że tylko ty jesteś odpowiedzialny za to, co się dzieje, powoli zaczniesz narzekać.

1. Przestań szukać winowajcy. Często narzekamy na kłopoty, ponieważ uważamy wszystkich za winnych, ale nie nas. Łatwo jest przenieść odpowiedzialność na szefa, współpracowników, przyjaciół, osoby postronne, a nawet rząd. Ale gdy tylko zdasz sobie sprawę, że tylko ty jesteś odpowiedzialny za to, co się dzieje, powoli zaczniesz narzekać. I, co ważne, będzie zaufanie do swoich mocnych stron i do tego, że możesz wpływać na sytuację.

2. Policz do dziesięciu. Jak tylko nadejdzie następna chwila, kiedy chcesz wylać na sąsiada porcję negatywności, zatrzymaj się i policz do dziesięciu. A potem zastanów się, co da ci kolejna skarga? Czy znajdziesz wsparcie i przemówisz, czy znów natkniesz się na obojętne „Cóż, musisz” i skonsolidujesz swoją opinię o sobie jako o wiecznie zbolałej osobie? Czy warto ponownie zrobić coś, co w żaden sposób nie przyniesie Ci korzyści?

3. Żyj według zasady rozwiązania problemu. Usuń link „reklamacja” z tego łańcucha. Jeśli w życiu pojawi się trudność, od razu zacznij myśleć o tym, jak ją przezwyciężyć. Upewnij się, że reklamacja to strata czasu. Lepiej postarać się o siebie, a potem cieszyć się tym, że rozwiązałeś problem, niż bezużyteczne jest doświadczanie faktu jego istnienia.

4. Naucz się zauważać piękno. Życie osoby, która nieustannie narzeka, przynajmniej z zewnątrz, przypomina ponury las. Najprawdopodobniej tak widzi ją sam „bohater okazji”. Dlatego bardzo ważne jest, aby dostrzegać cudowne chwile w otaczającym Cię świecie. Nawiasem mówiąc, teraz jest bardzo dogodny czas: nadchodzące święta to najlepszy sposób na wprawienie Cię w pozytywny nastrój.

5. Zablokuj innych narzekających. Staraj się minimalizować interakcje z ludźmi, którzy regularnie opowiadają Ci o swoich niepowodzeniach. Otaczaj się tymi, którzy są pozytywni i lekcy w życiu. Nic dziwnego, że mówią: podobne przyciąga podobne.