Dręczyć? Zapach? - Ślub

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Wiadomo, że wraz ze śmiercią Związku Radzieckiego narodziło się i odrodziło wiele religii, w tym ta, która wyszła ze śpiączki, w której był przez prawie wiek, oraz prawosławie. W dzisiejszych czasach sporo par decyduje się scementować swoje małżeństwo błogosławieństwem Kościoła, ale jest to obarczone nie tylko przyjemnością, ale i trudnościami. Postanowiłem opowiedzieć o tym więcej, aby nowożeńcy, którzy zdecydują się na taki krok, byli gotowi na wszystkie problemy.

Chciałbym z góry zaznaczyć, że nie staram się szerzyć prawosławia – wśród moich znajomych są tacy, którzy głoszą islam, a większość chyba w ogóle niczego nie głosi – tak się złożyło, że w tym roku głównie Prawosławni chrześcijanie pobrali się z przyjaciółmi i udało mi się obserwować ceremonie od środka i na zewnątrz, a także uczestniczyć w nich.

Oczywiście ta procedura ma plusy , jest ich nawet sporo. Ślub jest piękny, naprawdę piękny, dla tych, którzy nie są przyzwyczajeni do chodzenia do kościoła (a najczęściej nawet ci, którzy są w związku małżeńskim nie zawracają sobie głowy licznymi nabożeństwami) może być nawet egzotyczny. Obok ceremonii w urzędzie stanu cywilnego, która dostała ci na zęby, kiedy dość często chcesz wykrzyknąć coś w rodzaju rejestratora o rejestratorze:"

Ale już o potencjalnych wadach … Wskazane jest, aby wybrać kościół niezbyt duży, ale zamożny. Jeśli zdecydujesz się wziąć ślub w centralnej cytadeli miasta, całkiem możliwe jest zmierzenie się z kilometrową kolejką, a następnie ceremonia zostanie powtórzona przez urząd stanu cywilnego, co jest nieprzyjemne. Potem – trzeba wcześniej negocjować (najlepiej najpierw skontaktować się z babciami w sklepie kościelnym – powiedzą, kto tu zajmuje się wszystkimi sprawami organizacyjnymi), jednocześnie dokładnie pytając, co jest wymagane (świece, ręczniki, pierścionki, szaliki, ikony, dobrze jest gotować w tydzień), więcej bardzo fajnie wybrać się na porządne wesele kogoś z zewnątrz razem z panem młodym i świadkami, aby mogli sobie wyobrazić, czego będą od nich wymagać. Jeśli świadek jest wojującym ateistą, mogą pojawić się poważne problemy.

Nie zapominaj, że przed ślubem Państwo Młodzi, zgodnie z regulaminem, muszą się wyspowiadać i bronić nabożeństwa – przynajmniej na jeden dzień. Bardzo pożądane jest, aby świadkowie byli nieco wyżsi od pary młodej - będą musieli trzymać korony nad głową, a nie są aż tak ciężkie - tylko czasami zajmuje to około dwudziestu minut, a potem nawet trzymanie wyciągniętej ręki mięśnie się zmęczą. Jeśli panna młoda ma długi tren lub bardzo puszystą spódnicę, lepiej jakoś ją wcześniej dźgnąć, bo po mównicy ksiądz bardzo szybko prowadzi parę młodych, a świadkowie muszą za nimi nadążyć i (najlepiej) nie jesień.

W kościele panna młoda stoi bez bukietu (jej ręce są zajęte świecą), więc lepiej dać ją komuś wcześniej, bo inaczej może być jakiś problem podczas ceremonii. Świadkowie i pan młody powinni wiedzieć, że dla każdego „Panie, zmiłuj się!”, „Pokój Tobie” i znak krzyża przemienionego kapłana, są również ochrzczeni i nie stoją w filarze, kontemplując ikonostas, jak to często bywa.

Wskazane jest wcześniejsze ostrzeżenie księdza, że się spieszy, dlatego przemówienie gratulacyjne nie powinno być bardzo długie - natknąłeś się na bardzo rozgadanego duchownego, który po ślubie przez kolejne czterdzieści minut przeczytał wykład na ten temat cudzołóstwa w taki sposób, że wszystkim psychologom (a przypadkowo było ich czterech) szczęka opadła z powodu jego analfabetyzmu. Będzie o wiele lepiej, jeśli tylko pogratuluje mężowi i żonie i na tym koniec.

Z gośćmi należy obchodzić się ostrożnie - są wśród nich w różnym stopniu wierzący i niewierzący, których warto odłożyć na bok, gdyż ich znudzone, sceptyczne twarze nikogo nie rozweselą, a zwłaszcza księdza. Podobnie jak dziewczyny w spodniach bez chust na głowach (ja na przykład stale noszę czerń i spodnie, a ludziom takim jak ja zaleca się wsuwanie kwiatów bliżej schodów przy wyjściu, aby zachować kwiaty). Niektórzy mogą być uczuleni na kadzidło (w tym panna młoda), dlatego lepiej zaopatrzyć osoby ze skłonnością do omdlenia specjalnych substancji o silnym zapachu. Zaleca się przybliżenie (podczas ceremonii ślubnej) rodzicom, dziadkom, ciotom i innym starszym krewnym, którzy nawet jeśli nie są zaznajomieni z ceremonią, sprawiają ogólnie dobre wrażenie. Bojowi programiści, przyjaciele pana młodego, ekscentryczne dziewczyny, ogólnie wskazane jest grzeczne wysłanie od razu do restauracji lub kupienie bukietów dla rodziców - oboje na tym skorzystają i nie zepsują nastroju nikomu, zwłaszcza sobie.

W czasie wesela dobrze jest nie rozmawiać, nie dopuścić żebraków i innych mieszkańców kościoła i okolic, którzy są zdolni do przytulenia się do każdego, łącznie z głównymi uczestnikami, z życzeniami szczęścia lub niektórymi z nich. ich dobre (złe) wróżby i rady. Ich czasami nieprzyzwoity wygląd (lub zapach) nie jest nikomu potrzebny ani na filmie, ani we wspomnieniach, dlatego lepiej wysłać je od razu z kościoła z prośbą o późniejszy powrót.

I na koniec najważniejsza rzecz – trzeba się poważnie zastanowić: czy to konieczne? W przeciwieństwie do rozwodu, procedura obalenia (jest taka) trwa około roku, ponieważ tylko sam Patriarcha może cofnąć raz podjętą decyzję i jasne jest, co się do niego zwrócić. Co więcej, jeśli sami nowożeńcy wierzą w środek, ich zakłopotanie i nieudolność będą oczywiste i dziwne, szczególnie dla nich samych.

Religia jest bardzo poważna dla tych, którzy naprawdę wierzą. A moim zdaniem ślub powinien być poważnym, przemyślanym i długofalowym krokiem, najlepiej w towarzystwie tylko naprawdę bliskich i wierzących osób. Robienie z tego widowiska (zwłaszcza jeśli nie masz pojęcia, co ksiądz mówi, jak trzymać rękę na znaku krzyża i jakimi słowami zaczyna się chociaż jedna modlitwa) jest brzydką kpiną z cudzych świątyń i bezsensowne marnowanie pieniędzy. Tak, jest piękny, tak, może jest stylowy i o wiele przyjemniejszy niż tylko podpisanie w urzędzie stanu cywilnego, ale ślub to zbyt poważny krok, aby przekształcić go w komedię.

Jeśli jednak ty i twój przyszły mąż jesteście prawosławnymi chrześcijanami, którzy wierzą w Boga (nawet jeśli nie chodzą zbyt często do kościoła), wesele jest w stanie udekorować i urozmaicić ślub, nadając mu dodatkowej powagi i historycznego smaku. Więc ceremonia może stać się jednym ze złotych rodzinnych wspomnień, a cóż może być piękniejszego?