Kompozycja dla piątej klasy na temat „Moje ulubione zwierzę”

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Kompozycja dla piątej klasy na temat „Moje ulubione zwierzę” jest częścią ogólnego programu edukacyjnego. Aby pomóc uczniom, oferujemy kilka opcji napisania takiej pracy.

Esej o psie o imieniu Tonya

„Mój pies Tonya został kiedyś moim najlepszym przyjacielem. Od dzieciństwa dorastała ze mną i moją starszą siostrą Katyą. Tony ma czarne futro, ale jego brzuch i nogi są białe. Ma inteligentne oczy, stojące uszy i zwisający ogon. Jest bardzo spokojna i cierpliwa.

Kiedy Katya i ja byliśmy mali, Tonya uwielbiała się z nami bawić i biegać. Lubi kontaktować się z dziećmi, o ile jej nie krzywdzą. Kiedy dzieci ranią mojego psa, szczeka i ucieka.

Tonya uwielbia być pieszczona i dawana coś smacznego. W moim pokoju jest kosz z miękką poduszką i ona na nim śpi. Ulubioną zabawką psa jest miękka kolorowa piłka, którą Katya wykonała z kawałków jasnego materiału. I oczywiście, jak wszystkie psy, Tonya uwielbia spacerować po ogrodzie i na trawniku.

Często przypomina mamie, żeby wyłączyć kuchenkę, tacie odebrać telefon lub ważne papiery, a mnie włożyć jedzenie do miski. Pomimo tego, że prawie nie nauczyliśmy jej poleceń, uważam, że Tonya jest najmądrzejszym i najbardziej przyjaznym psem bez żadnego szkolenia.

Wiele się zmieniło, odkąd byliśmy dziećmi. Ja, moja siostra i mój pies nie biegamy już po domu. Chodzę do szkoły, a Katia studiuje na uniwersytecie w innym mieście. Często wysyła nam listy. Kiedy je czytam lub odpowiadam, Tonya siada obok mnie. Często marzę, że Katia wróci ze szkoły i we trójkę pójdziemy na spacer po ogrodzie, w parku i po mieście, będziemy razem dłużej.”

Esej o psie o imieniu Bonya

„Chcę ci opowiedzieć o moim psie. Ona jest moją najlepszą przyjaciółką. To mały pies rasy pomorskiej. Ma na imię Bonya i jest czerwona. To bardzo słodki i czuły pies, puszysty i piękny.

Od dawna marzyłem o psie. A kiedy skończyłem pierwszą klasę z wyróżnieniem, moja babcia dała mi moją Bonyę. To było najlepsze lato w moim życiu.

Bonia towarzyszyła mi wszędzie: do wsi, do babci i nad morze. Jest bardzo posłuszna i uwielbia pływać. Po kąpieli śmiesznie strząsa wodę z wełny i staje się jeszcze bardziej puszysta. A Bonya uwielbia też wąchać kwiaty, a nawet wyróżnia się ich zapachem. To prawda, że kiedy je wącha, zwykle kicha.

Teraz chodzę z nią na spacery rano i wieczorem, karmię ją specjalnym jedzeniem trzy razy dziennie i myję raz w tygodniu. Jej włosy są tak proste, że w większości przypadków nie ma nawet sensu czesać ich częściej, chyba że sama Bonia o to zapyta.

Najbardziej w niej kocham to, że kocha dzieci. Pies z przyjemnością biega i bawi się z nami w różne gry. A jednocześnie Bonya jest dobrym strażnikiem. Kiedy widzi innego psa lub nieznajomego zaczyna bardzo głośno szczekać. Bonya jest moją najlepszą przyjaciółką.”

Kotek Papik

„Moja opowieść będzie o naszym ukochanym kocie, który później niespodziewanie okazał się kotem. Pewnego razu na urodziny koleżanka podarowała mamie pięknego kociaka perskiego. Był tak słodki, że przepełniała nas radość i podziw. Przy okazji powiedziano nam, że to kot. I od razu zaczęliśmy wyobrażać sobie, jak pięknie dorośnie.

Jak wszystkie rasy perskie, nasz kociak ma bardzo puszystą rudą sierść, szeroką kufę, mały spłaszczony nos i bardzo duże brązowo-zielone oczy. To puszyste zwierzę sprawiało wrażenie bardzo delikatnego, bezradnego i krnąbrnego stworzenia.

Jak się okazało, nie pomyliliśmy się. Pafik kocha uczucia, ale nie będzie tolerował długiego naciskania na niego i ograniczania jego działań. Nie lubi długo siedzieć na rękach. Kiedy w końcu zostaje zwolniony, ucieka z bardzo wściekłym i niezadowolonym wyrazem twarzy.

Potem się chowa. Kociak wykazuje niezależność we wszystkim: śpi sam i nigdy nie będzie jadł z rąk, bez względu na to, jak smaczne jest mu jedzenie.

Oczywiście od razu zaczęliśmy wymyślać imię dla dziecka. Starszy brat przeczytał mądrą książkę o Pafii, starożytnej greckiej bogini piękna. Wszyscy zgodzili się, że nie możemy znaleźć rzadszej i bardziej melodyjnej nazwy dla naszego ulubieńca.

Kociak natychmiast zaczął reagować na pseudonim Pafia. I moja historia mogłaby się na tym skończyć, gdybyśmy przez kilka miesięcy nie pokazali zwierzęcia weterynarzowi. Wtedy nagle dowiedzieliśmy się, że naszym ukochanym pupilem nie jest kot, ale kot. Więc Pafia została Pafikem”.

Esej o mojej ulubionej papudze

„Mam niesamowitego ptaka, który potrafi mówić. To jest papuga. Jakoś nie pomyślałem, jak to zacząć. Ale teraz cieszę się z tego powodu, bo to moje ulubione zwierzę! Papuga ma na imię Amalia, to jest dziewczynka.

To niesamowite stworzenie. Gdy słońce wschodzi, Amalia zaczyna mówić wszystkim „Dzień dobry!”. Czasami jest to wyczerpujące, ale ją kocham. Raz zapomniałem szczelnie zamknąć jej klatkę i Amalia wyleciała. Wtedy ledwo ją złapaliśmy.

W swoim albumie zgromadziłam już wiele pięknych i ciekawych zdjęć, gdzie np. karmię papugę, siada mi na ramieniu, a także gdzie Amalia bawi się piłką.

Pewnego dnia mama kupiła kolejną papugę i nazwałem ją Horn. Był falisty, z pięknymi szkarłatnymi plamami na czubku głowy. Amalii się to nie podobało i ciągle walczyli. Ale dwa tygodnie później papugi stały się najlepszymi przyjaciółmi.

Amalia i Horn razem grali w piłkę i jedli. Ale pewnego dnia rozrzucili całe jedzenie z tacy, która była w klatce. Zbeształem ich, a oni przestali to robić.

Pewnego dnia zobaczyłem miniaturowe gniazdo w klatce, a w nim małe pisklę. Byłem bardzo szczęśliwy. Opowiedziałem mamie, co widziałem, i ona też była zachwycona. Mamy całą rodzinę papug. Kupiliśmy im większą klatkę. Nasza rodzina bardzo lubi papugi i opiekuje się nimi.”

Esej z piątej klasy „Moje ulubione zwierzę” można zadedykować dowolnemu wybranemu zwierzakowi. Najważniejsze jest opisanie procesu jego dostania się do rodziny i późniejszego rozwoju relacji z nim.

Wyniki

1. Przedstawione opcje esejów mogą być wykorzystane przez uczniów jako podstawa podczas pisania swojej pracy.
2. W esejach warto skupić się na tym, jak pojawił się ukochany zwierzak, jakie ma ciekawe nawyki i dlaczego jest drogi.
3. Eseje na temat zwierząt doskonale rozwijają mowę i są szeroko stosowane w programach szkolnych.