10 sposobów na zakończenie napadów złości u dziecka

2024 Autor: James Gerald | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 14:14

Prawie wszystkie matki przynajmniej raz w życiu spotkały się z napadami złości swojego dziecka, które za pomocą krzyków i łez próbuje zmusić dorosłego do zrobienia tego po swojemu. Jak odzwyczaić dziecko od złego zachowania? Oto 10 skutecznych wskazówek, dzięki którym możesz stopniowo pozbyć się problemu.

• Upewnij się, że Twoje dziecko otrzymuje od Ciebie jakieś emocjonalne wzmocnienie? Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że reakcja rodziców na histerię, pozytywną lub negatywną, jest rejestrowana przez dziecko, a w przypadku „pozytywnego wyniku” dla niego poprawi tylko swoje „umiejętności wpływania” na innych. Pomyśl o tym: jeśli choć raz zmienisz zdanie pod naporem płaczu i łez dzieci i pozwolisz na to, co było wcześniej zabronione, następnym razem dziecko skorzysta z tej metody.

  Jednocześnie, jeśli jesteś zdenerwowany, grozisz, krzyczysz, szydzisz lub dajesz klapsa dziecku, najprawdopodobniej nie przestanie histerycznie. Ale kłótnia z rodzicem może zaszkodzić psychice dziecka. Więc co robisz? Upewnij się, że w ogóle nie „nagradzasz” dziecka za napad złości. Najlepiej zachować spokój, jakby nic się nie stało. Przynajmniej powstrzymaj się od krzyków i napaści.

Spróbuj przewidzieć przyczyny napadów złości. Przeanalizuj sytuacje, w których dziecko przestaje się kontrolować, a przy pierwszych oznakach roztargnienia zmieniaj sformułowania pytań, które wywołują jego gwałtowną reakcję. Na przykład zamiast jednoznacznego stwierdzenia: „I masz dzisiaj owsiankę na śniadanie”, stwórz mu warunek wyboru: „Czas zjeść śniadanie. Czego chcieć więcej: owsianka czy gulasz? Placki ze śmietaną lub dżemem?” Jeśli z jakiegoś powodu konieczne jest, aby dziecko zjadło określone danie, możesz przekierować jego uwagę na dobór szczegółów. Na przykład: „Czy zamierzasz jeść kaszkę manną z żółtego talerza czy z czerwonego w kropki? Zamierzasz pić mleko ze szklanki lub kubka?” Wczesne ostrzeganie o opuszczeniu gości lub opuszczeniu placu zabaw może również pomóc w zmniejszeniu ciepła

Na przykład, opuszczając rodzinę, możesz powiedzieć dziecku: „Za dziesięć minut wyjeżdżamy z babci, więc zakończ tutaj wszystkie swoje sprawy”. Jeśli zauważysz, że zmęczone dziecko staje się nie do opanowania, stwórz mu warunki do drzemki.

• 

  Konsekwencje niewłaściwego postępowania. Nie należy zapominać o furii małego manipulatora, konieczne jest zwrócenie uwagi dziecka na konsekwencje. Na przykład, jeśli dziecko wpadło w złość w sklepie z zabawkami, żądając, żeby kupiło mu sto drugi samochód, następnym razem, gdy poszedł na zakupy, można powiedzieć: „Pamiętaj, kiedy ostatnio byliśmy w sklepie, rzuciłeś napad złości od - bo nie pozwoliłem ci wziąć tego samochodu? Pamiętasz, jak wpychałeś zabawkę do wózka i krzyczałeś z całych sił, żebym ją dla ciebie kupił? Dziś na zakupy chodzę sama, bo nie mam szczególnej ochoty zajmować się tym zachowaniem. Zostajesz w domu z babcią (ciocia, tata, dziadek, niania). Spróbuj wyciągnąć z tego właściwy wniosek. Kocham cię, do zobaczenia!”

Wybierz specjalne „miejsce histeryczne”. W końcu jedyną osobą, która naprawdę cierpi na histerię, jesteś ty, a nie dziecko. Głowa pęka, w uszach dudni od przeraźliwych krzyków i czujesz, że nie jesteś w stanie poradzić sobie z tą nieprzyjemną sytuacją. Ale możesz całkiem wybrać miejsce na jego napady złości. Na przykład, gdy tylko zacznie się skomlenie, natychmiast deklaruj: „Napad złości do sypialni! Chodźmy! " Albo zaproponuj mu do wyboru kilka najbardziej „dźwiękoszczelnych” miejsc: „Gdzie chcesz się zatrzymać, dopóki nie opamiętasz się i nie poradzisz sobie z tym: w łazience, na korytarzu, w sypialni?"

Jeśli samo dziecko jest zdezorientowane i nie może się zdecydować, szybko dokonaj dla niego wyboru: „Wyjdź z pokoju, aż przestaniesz krzyczeć i płakać”.

Zachęcaj do wyjątków. Pomyśl o sytuacjach, w których dziecko mogło wpaść w złość, ale powstrzymało się i tego nie zrobiło. Pokaż dziecku, że cenisz i jesteś dumny z jego opanowania. Zauważ, analizuj z nim takie chwile, zachęcaj do wytrwania

Nadaj nazwę niewłaściwemu zachowaniu dziecka. Pomoże to dziecku w jego umyśle oddzielić problem od siebie. Wtedy łatwiej będzie pozbyć się wszelkich „utkniętych” lub „złoszczonych”. Teraz Ty i Twoje dziecko będziecie mogli oprzeć się „złym facetom”, którzy czasami „porywają” dziecko. Możesz cieszyć się tym, że z każdym dniem łatwiej mu pokonywać „zło” i kontrolować jego zachowanie, dyskutować z nim, jak lepiej i skuteczniej się ich pozbyć, dowiedzieć się, jak one przychodzą i podzielić się doświadczeniami na temat tego, jak się ich pozbyć. by ich pokonać

• Wczuwaj się, wczuwaj się. Akceptacja doświadczeń dziecka to rozmowa na równych prawach, a nie z perspektywy starszego. Ta rozmowa jest często bardziej produktywna i przygotowuje dziecko do rozpoczęcia pracy nad własnymi problemami w miarę dorastania. Oto przykład rozmowy córki z mamą w sklepie:

  

  D: Mamo, czy mogę dostać tę lalkę?

  M: Nie, dzisiaj nie planowaliśmy kupować zabawek.

  D: Ta lalka jest jedyną, której nie ma w mojej kolekcji! Kup, będę mieć wszystko!

  M: Nie, córko, nie dzisiaj.

  D: Nigdy nie kupujesz mi tego, o co proszę! Nie kochasz mnie!

  M: Rozumiem cię. Prawdopodobnie jest to dla ciebie bardzo trudne, ponieważ nie możesz dostać tej lalki. Wiem, jak to jest, czuję się też źle, gdy nie mogę dostać tego, czego chcę.

  D: Tak, naprawdę bardzo chcę tę lalkę!

  M: Wiesz co, zapiszę w moim pamiętniku, że ta lalka to rzecz, której naprawdę, naprawdę chcesz, ok?

  D: Dobra mamo!

  Dzięki temu dziecko uspokoiło się, a w przyszłości, w odpowiednim momencie, będzie można kupić wymarzoną zabawkę.

Opowiedz nam o swoim dalszym planie działania. Na przykład tak: „Chętnie porozmawiam z tobą o tym, ale tylko wtedy, gdy będziesz mógł mówić spokojnie”

Zignoruj napad złości. Jeśli masz wystarczająco dużo siły woli, zignoruj krzyki i łzy. Ale bądź ostrożny: zachowanie twojego dziecka może na początku nawet się pogorszyć. Mając już doświadczenie w napadzie złości i widząc, że jego krzyki są ignorowane, może pobić wszystkie swoje rekordy

A jeśli nadal ulegasz pokusie reakcji, nasilenie i czas trwania kolejnych napadów złości wzrośnie. W końcu dziecko zauważy, jak długa i silna powinna być histeria, aby przyciągnąć uwagę dorosłych.